I have to tell you something [+Graystripe]

De poes was gevlucht van de drukte in de nursery. Haar kittens groeide goed, op Fearkit na dan. Hij was namelijk zwakker en kleiner dan de rest. Ze schaamde zich tegenover Blithesoul, ze had de kater niet eens verteld dat ze kittens droeg van hem. De poes was in de war. Tijdens de Gathering, toen ze Graystripe zag. De eerdere meeting bij de vierboom. Swiftheart en Silverstream. Zijn geheimen. Het deed haar iets, al wist ze nog altijd niet precies wat. Het enige wat ze wel wist was dat ze hem wilde zien. Een zware voorjaarsstorm kwam aanzetten vanuit het noorden. Haar poten hadden haar bij de vierboom gebracht. Toen de dikke druppels langzaam neer begonnen te dalen dook ze onder een struik, maar haar witte vacht was nog wel zichtbaar. Haar bladgroene ogen straalden weer, haar witte vacht schitterde weer. Ze was in topconditie, ondanks de kittens die bij haar dronken.

[+Graystripe]

Zijn massieve lichaam wist zich een weg te banen door de varenstruiken heen en met zijn brede kop in de lucht geworpen keek hij lichtelijk nerveus het territorium rond. Hij had terug in het kamp te horen gekregen dat er over laatst nog enkele rogues waren gespot bij de vierboom, aan Thunderclan kant. En het laatste wat hij nu wou was een invasie van eenlingen, zo dus zijn tocht naar fourtrees. Echter, toen hij nog enkele stappen dichter naar de vier machtige eiken nam voelde hij plots meerdere regendruppels op zijn vacht neer kletteren. Een zacht gevloek verliet zijn bek toen het nog erger werd en uiteindelijk overging in een stortbui. Hij kon het wel vergeten om de sporen van die rogues nu nog terug te vinden. Het eerste dat hij nu beter kon doen was een schuilplek vinden, voordat hij een koude vatte of zo. Zonder er bij stil te staan dat er een wit gedaante in de struiken zat schoot hij zelf eveneens de struiken in en hield Graystripe zijn adem even in toen hij het bekende gestalte van een poes herkende. "Leafstorm!" Miauwde hij vrolijk. Misschien kon deze dag dan toch nog geslaagd eindigen.

De poes was wat verzonken in gedachtes toen er een grijzige kater onder de struik schoot. Ze keek verbaasd op, toen de ThunderClan geur haar neus binnen drong. Binnen een paar seconden keek ze in de gele ogen van Graystripe, de kater van wie ze had gehoopt hem nog eens te zien. "Leafstorm!" Miauwde de kater vrolijk. Ze slikte wat ongemakkelijk, en knikte toen als bevestiging. "Graystripe," miauwde ze met een zachte, maar vertrouwelijke stem. De poes had geen buik meer, zoals op de ceremonie. Of de vorige keer dat ze elkaar spraken. Ze had niet veel vrienden in de Clan. Spottedleaf was dood. Fearlightning was dood. De enige die ze wel eens sprak van haar oude nest was Whisperpaw, maar haar nieuwe nestje hadden hun oogjes nog niet eens goed open. Dan had je Blithesoul natuurlijk nog, maar dat was weer anders. Ze had niemand met wie ze kon praten.. Alleen Graystripe.

Graystripe glimlachte even rustig naar de poes toen deze zijn naam uitsprak en liet zijn amberkleurige blik over haar lichaam glijden. Ze zag er alweer beter uit dan tijdens de Gathering. Haar bollige buik was verdwenen en ook haar vacht straalde weer. Het gaf hem een warm gevoel om te zien dat alles terug goed ging met de poes. Of loog haar uiterlijk, en voelde ze zich vanbinnen dan niet zo al te best? De kater schudde even zijn kop en keek nadien naar zijn voetjes. Zo mocht hij niet denken, ze was nog altijd van een andere Clan afkomstig. Maar het zou dan ook weer niet de eerste keer zijn dat hij goed bevriend was met de vijand. En daarbij, ze had al een partner. Anders zou ze toch geen kits gekregen hebben, niet dan? Een steek van jaloezie ging door hem heen bij het aanzicht in zijn hoofd van de witte poes die samen bij een onbekende kater stond. Wat was er met hem mis? Had hij dan zo'n tekort aan aandacht dat hij maar wat warmte ging zoeken bij katten van andere Clans? "Hoe gaat het met je?" Besloot de grijze kater maar gauw te vragen, hopende dat zijn rare gedachten gang zo wat in toom gehouden kon worden.

Ze had hem bedrogen. Nou ja, het was maar hoe je het zag. De poes wist het nu zeker. Ze was niet écht verliefd op Blithesoul, nooit geweest ook. Ze had het zichzelf wijsgemaakt, alleen maar omdat ze zich alleen voelde. Haar ogen gingen naar de druppels die van de bladeren boven hen afdrupten. Ze slikte. De zes kittens van haar en Blithesoul, hoe was ze hier ooit aan begonnen? Waarom werd ze nu pas wijzer, had ze haar lesje met Fearlightning niet geleerd? Was ze ook nooit écht verliefd geweest op hem? De poes raakte totaal de weg kwijt. Hoe moest ze dit uit gaan leggen aan Blithe? Ze voelde hoe haar ogen naar de kater werden getrokken, hij leek diep in gedachten verzonken. Het voelde vertrouwt bij hem, zo.. Snel schudde ze die gedachten weg. No way, Leafstorm. Dacht ze in zichzelf. Ze voelde dat ze een beetje bloosde, en haalde eens diep adem. Een kleine steek van jaloezie schoot door haar heen. Graystripe had al een ander, twee zelfs als je het goed bekeek. Hij was vader van een nest, was verliefd op een poes uit RiverClan. Ze kon hier toch nooit van haar leven tussenkomen? De poes was er nu zeker van, al vanaf de eerste dag dat ze deze kater had ontmoet was er een stille liefde gaan groeien, eentje die waarschijnlijk hopeloos bleek te zijn. "Hoe gaat het met je?" Vroeg de grijzige kater toen aan haar. Een warm gevoel overspoelde haar, ze keek naar de kater. "Met mij? Wel goed, ja.." Ze klonk een beetje afwezig, en was met zichzelf in tweestrijd. Moest ze het hem vertellen? De poes was slecht in liegen, misschien was dit wel een perfect moment, ze was alleen met hem en kon zo weg als hij boos werd. De poes slikte een keertje. Blithesoul zou later aan de orde komen, eerst wilde ze met hem praten. Misschien was er hoop. Nee, ze schudde haar hoofd, hoop was er niet. Graystripe had verdorie al een partner, kittens zelfs! De poes was boos op zichzelf, hoe haalde ze dit alles in haar kop! "Graystripe, ik moet je iets vertellen.." Klonk het wat twijfelend uit de mond van de mooie, witte poes. Ze keek naar haar vriend uit ThunderClan, een kater voor wie ze meer dan vriendschap voelde. Ze durfde hem niet aan te kijken, bang voor zijn woorden, bang voor het einde van hun vriendschap.. "Ik.. ik ben verliefd op je.."

Hij hield zijn amberkleurige ogen op Leafstorm gericht en wiebelde af en toe met zijn grijzige oren. Het viel hem op dat de poes iets meer teruggetrokken was dan op de Gathering. Had hij dan iets verkeerds gezegd of gedaan? Koortsachtig dacht de kater na, maar wist geen enkel moment in zijn hoofd te prenten waarin hij iets gemeens tegen haar had gezegd. Het was vast gewoon zijn verbeelding die af en toe op hol sloeg. "Met mij? Wel goed, ja.." Beantwoordde de WindClan kattin zijn vraag. Hij glimlachte naar haar als teken dat hij het had gehoord en knikte. Zolang het maar met haar goed ging. Hij had nu al teveel katten verloren, nog meer verlies zou hij gewoonweg niet aankunnen. Plots werd de stem van de sneeuwwitte poes weer hoorbaar en tilde hij zijn kop op zodat hij haar recht in de ogen kon aankijken. Echter hield de poes haar hoofd zo dat dat voor hem onmogelijk was, en dus staarde hij maar wat naar d'r oren. "Graystripe, ik moet je iets vertellen.." Klonk het wat twijfelend. De langharige grijze kater spitste zijn oren wat en keek de poes vragend aan. "Ja, wat is er?" "Ik.. ik ben verliefd op je.." Klonk het algauw. Een korte stilte die eindeloos leek te duren ontstond tussen de twee en alsof hij een geest had gezien dook hij naar achter. Leafstorm... was verliefd op hém? Op hém dan nog wel?! Maar wat was hij? Een afgedankte kater uit ThunderClan die kittens had en een partner, maar nog steeds niet wist waar zijn hart nu eigenlijk thuishoorde. "I-ik..." Stamelde hij, nog steeds verslagen door de woorden van Leafstorm. Graystripe schudde zijn kop en kneep zijn ogen toe. "Sorry." Miauwde hij enkel waarna hij zich een weg uit de struiken baande en al rennend van de vierboom wegliep. Hij moest bekomen, rust... Hij had rust nodig! Zodra hij zich weer in ThunderClan gebied bevond kroop hij weg onder de dichts bijzijnde boom en liet hij zichzelf neervallen. Als een klein, miezerig balletje vacht rolde hij zich op, zijn neus onder zijn staart verborgen houdende.

- Graystripe is het topic uit!

"I-ik..." Stamelde Graystripe, het kleine sprankje hoop verdween voor de zon. De kater schudde zijn kop en kneep zijn ogen toe. De langharige, witte Queen deed een pasje achteruit. "Sorry." Miauwde de kater enkel en binnen een paar stellen was er alleen nog maar een warme plek naast haar over. Een zoute traan biggelde uit haar ooghoek. Ze had haar enige vriend verloren. Haar enige vriend, hoe kon ze verliefd worden op hem. Maar de WindClan kattin was nu gewoon geen kat die alles dan maar verzwolgen hield. Hoe moest het nu verder? Blithesoul, de kittens? Hoe kon ze zo doorgaan als ze niet meer van hem hield. De kattin stond op en baande zich een weg door het struikgewas. Nooit meer wilde ze naar deze plek, de plek waar haar enige vriend voor haar was weggerend. De poes voelde zich een monster, een wrak. Ze kwam al snel aan op de velden van WindClan. Hoge grassen bewogen wat treurig mee met de wind en de regen had haar en de grond drijfnat gemaakt. Ze schoot onder een van de weinige struiken en barstte in snikken uit. Ze had haar leven weer totaal in de war gegooid, net als het weer op rolletjes begon te lopen.

- Leafstorm het topic uit.