[The Final Prophecy] We need help!

Er was een lage begroeiing met het geluid van een stromende rivier. De aarde onder zijn voeten was nat en moerassig. Af en toe kwam hij een markeer geur tegen dat van de Riverclan was. Eaglewing zat goed. Hij moest de Clan opzoeken met behulp van zijn geur. Dit was immers de eerste keer dat hij bij het RiverClan camp kwam. Gelukkig vertrouwde Eaglewing zijn reukvermogen en had hij het al aardig snel gevonden. Hij liep door de moerassig aarde en volgde het geur spoor, tot dat hij bij de kant van een rivier strandde. Eaglewing keek naar de overkant en zag een klein eilandje bedekt door het hoge riet. ''Daar moet het zijn,'' dacht hij. Hij keek naar de rivier en weer terug naar het kleine eilandje. Het liefst maakte hij zijn poten niet nat, maar hij zag geen andere oversteek plaats en er was geen tijd om die te gaan zoeken. ''Wat maakt het uit, ik word toch wel nat,'' hij liep een stukje terug en nam een aanloop. Zonder aarzelen sprong hij in het water. Het water stroomde door zijn warme pels heen. De verkoolde haren spoelde van zijn lichaam af. proestend kwam hij boven water. Zijn poten maakte automatsch schoppende bewegingen. Hij hield zijn kop net boven water terwijl hij door trappelde, en de kant van het kleine eilandje bereikte. Hij sleurde zichzelf uit het water. Zijn vacht droop en was zwaar van het water. Hij schudde zichzelf uit. Zijn vacht stonk nog steeds naar verkoold haar, maar het zag er beter uit. Geen seconden om te verliezen kroop hij door het hoge riet. Zijn neus werd overrompelt door de Riverclan geur. Hij wist zeker dat hij bij de ingang was. ''Oke, even diep ademhalen,'' zei hij tegen zichzelf. Eaglewing stapte door de ingang van het RiverClan camp.

Words;; 300 // Tag;; - // Note;; Hoort bij The Final Prophecy

Toen een kreet door het kamp klonk vlogen Honeyspots' haren recht overeind. Met uitzonderlijk dikke vacht krulde ze zich eventjes om haar kits en kwam toen overeind. Terwijl ze zich met dikke vacht naar buiten wurmde bleef ze staan voor de ingang van de kraamkamer. De schok was gevoeld. Ze vreesde voor het leven van haar kits op dat punt, nu nog meer toen ze hem zag staan strak afgetekend tegen de ingang van de kraamkamer. Met dikke vacht en oren plat bleef ze voor de kraamkamer staan. Like hell zouden ze die den in komen! Ze zouden eerst langs haar moeten! Waarom was Mousefur zo kalm!? "Doe iets, Mousefur! Jaag het weg!" Gilde ze in de richtig van Mousefur met een stem die twee octaven omhoog was geschoten van angst.

Hij zette zijn eerste voetstap in het kamp, en keek rond. De eerste die hem zag was Mousefur. Een golf van vijhandigheid kwam over het kamp heen. 'SkyClan warrior! Wat heb jij hier te zoeken? Wat is er aan de hand?' zei Mousefur tegen hem.Hij kon zien dat ze achterdochtig was. Hij gaf haar geen ongelijk. Eaglewing herkende haar nog van de vergadering, zij was de deputy van de Riverclan en partner van Stormstar. "Inderdaad, wat doe je hier?" een andere calico poes kwam er bij staan. "Doe iets, Mousefur! Jaag het weg!" gilde een andere poes van een afstand. ''Ik ben hier niet om te vechten,'' zei Eaglewing rustig. Een onverwachte beweging zou riskant zijn, dus hij hield zichzelf kalm. ''Ik ben Eaglewing en ik kom met een boodschap van de Skyclan,'' Eaglewing wachtte rustig de reactie af.

Er was opschudding in het kamp, Lostvoice kon het horen, ondanks dat ze vrij diep in de Medicine Den lag. De dagen gingen langzaam hier en het voelde niet echt alsof ze ook maar iets herstelde. Ze had de moed nog niet gehad om haar kittens op te gaan zoeken, die nu bij Duskcloud lagen. Ze had de kattin niet genoeg kunnen bedanken om de zorg over haar kittens op zich te nemen. Al vroeg ze zich wel af of Honeykit, Badgerkit en Wolfkit ooit te weten zouden komen wie hun echte moeder was en waarom deze hun had afgestoten. Lostvoice trilde, zoals ze eigenlijk altijd trilde. Ze was nog steeds ontzettend mager en voelde zichzelf zwak, maar het ging wel iets beter. Ze kon helderder nadenken, dus dat was al genoeg.
Nu besloot ze, zonder dat Nightstream erachter zou komen, een kijkje te gaan nemen in het kamp. De geluiden hadden haar nieuwsgierig gemaakt. Net toen ze haar witte, doffe kop uit de den stak, hoorde ze een hoge stem boven de rest uitkomen. "Doe iets, Mousefur! Jaag het weg!" Haar blauwe ogen zochten naar de bron van het geluid en uiteindelijk vond ze haar oude apprentice, die er nogal angstig bij stond. Lostvoice kwam volledig uit de den, klein en fragiel, wat nu nog erger leek doordat ze zo mager was. "Honeyspots!" miauwde de witte kattin, met opmerkelijk veel kracht in haar stem. Ze liep in de richting van de gekleurde poes, wankelend, maar lopend. "Hou je gedeisd, Mousefur weet wat ze doet," siste ze naar de poes, toen ze binnen gehoorafstand stond. Lostvoice ging zitten en haalde moeizaam adem, het was duidelijk te merken dat ze nog lang niet de oude was.

Stormstar kwam uit een van de dennen en ging naast de zijde van Mousefur staan. Stormstar keek hem met zijn ambere ogen aan. ''Vertel Eaglewing, wat is het probleem. Ik zie aan de vacht en je geur dat het niet moeilijk te raden is, maar vertel je verhaal.'' zei hij op een eisende manier. Eaglewing keek om zich heen en zag de andere katten afwachten. ''Het Skyclan gebied is in rook opgegaan door een hevige brand. Hierbij is Duststar om het leven gekomen,'' zei hij met een bedroefdheid in zijn ogen. Het was nu geen tijd om te rouwen, dacht hij bij zichzelf. Hij slikte zij emoties in en vertelde verder;''Silverfang heeft nu de leiding overgenomen en de Clan is naar Fourtrees gevlucht omdat we nergens anders heen konden,'' zei hij tenslotte.

Eaglewing hoorde geschrokken reacties om zich heen. Er werd gefluistert of soms een wanhopige kreed uitgebracht. Een grijze poes liep uit de menigte en kwam Eaglewings kan opkomen. "Zijn... zijn er nog andere katten overleden?" zei ze zachtjes. Hij zag in haar blauwe ogen paniek. Waarschijnlijk heeft deze poes een band met een van de Skyclan katten, dacht hij. ''Ik heb nog niet van andere ongevallen gehoord, maar zeker weten doe ik het niet,'' probeerde hij voorzichtig te zeggen. ''Het was nogal een chaos,'' zei hij erachter aan.

Stormstar keek met beheerste blik naar Eaglewing. Hij luisterde gespannen naar de woorden van de jonge warrior, die hij maar al te graag wilde horen. ''Het Skyclan gebied is in rook opgegaan door een hevige brand. Hierbij is Duststar om het leven gekomen,'' zei hij met een bedroefdheid in zijn ogen. Stormstar slikte, een schok ging door hem en de hele clan heen bij de woorden van deze buitenstaander. Duststar was een goed leader geweest. Vaak had Stormstar als jonge kat tegen hem opgekeken hoe hij zijn clan kon leiden tot het bittere einde. Nu was het einde dus in zicht, wat was er dat Starclan boos had gemaakt? Of lag het niet aan Starclan en had de wereld zelf iets met hun, moesten ze ergens voor boeten. Stormstar wist et echt niet en er was nu ook geen tijd om daar over na te denken. Hij voelde de wind door zijn vacht strijken en slaakte een diepe zucht. Daarna keek hij hij Eaglewing weer aan. ''Het spijt me zeer te horen, dat Duststar is omgekomen bij deze tragedie. Might Starclan light his path.'' sprak hij met zachtere toon, een glimp van wederzijds respect tegenover de oude leader.''Silverfang heeft nu de leiding overgenomen en de Clan is naar Fourtrees gevlucht omdat we nergens anders heen konden,'' zei hij tenslotte, Stormstar knikte bij zijn woorden. Goed, dan waren ze nu dus op een veilige plek en niet op onbevoegd territorium. Opeens drong hem een poezen geur door die hem erg bekend voorkwam. Hij keek om bij haar woorden.  "Wat als het een valstrik is..?" sprak Appleblossom. Stormstar fronste. Ze had wel gelijk, de optie was mogelijk. Alleen, de angstige blik in Eaglewings ogen, het natte roet op zijn vacht en de intense vuurlucht die overal hing.. Stormstar sloot enkele seconden zijn ogen om zijn hoofd leeg te maken. ''Te zien aan de geur die hier hangt, en hoe Eaglewing er uit ziet.. Ik moet hem wel geloven.'' zei Stormstar als besluit. "Wat moeten we doen?" hoorde hij Duskcloud zeggen. Dat was wat Stormstar ook dacht, er moest hier een oplossing voor zijn. Even verderop hoorde hij wat over Starclan, maar dat had te maken met de vraag waar hij later over zou nadenken. "Zijn... zijn er nog andere katten overleden?" hoorde hij de vraag van Beautysoul, ze klonk nogal dringend. Stormstar keek nu ook met licht vragende blik naar Eaglewing, ''Ik heb nog niet van andere ongevallen gehoord, maar zeker weten doe ik het niet,'' probeerde hij voorzichtig te zeggen. ''Het was nogal een chaos,'' zei hij erachter aan. Stormstar knikte en had nu al meer informatie. Hij wilde hier meer van weten. Opeens had hij een besluit en keek zijn clan rond. 'Alle aandacht graag. Ik ga met Eaglewing mee naar de Fourtrees. Sommige warriors zullen in het kamp blijven, zodat het niet onbeschermd is. Vrijwilligers mogen zich bij mij voegen.'' zei hij vastbesloten. Als laatst keek hij Eaglewing weer aan. ''We zullen kijken wat we kunnen doen.''

Stormstar keek de clan rond. ''Alle aandacht graag. Ik ga met Eaglewing mee naar de Fourtrees. Sommige warriors zullen in het kamp blijven, zodat het niet onbeschermd is. Vrijwilligers mogen zich bij mij voegen.'' zei hij op vastbesloten. Zijn blik eindigde bij Eaglewing. ''We zullen kijken wat we kunnen doen.'' zei Stormstar. Het vleugje hoop deed Eaglewing goed. Zijn ogen waren geruster en dankbaar. ''Dankje,'' klonk zijn stem.