Silent{Choppedkit}

De stilte was aanwezig in het camp en Canepaw voelde zich ongemakkelijk. Haar vrienden waren op jacht en de kittens sliepen, evenals de Elders. Ja, er liepen een paar Warriors rond en die spraken met elkaar. Maar steeds als niemand wat zei, hoorde Canepaw de wind het riet laten fluiten. Het waaide wel vandaag. Net als op die vervloekte dag. Geeuwend ging ze in de zon liggen en keek loom naar de katten. De patrouilles waren net gemaakt en eentje was al vertrokken. Voor de rest werd er gebruik gemaakt van de wind om Apprentices te leren om daar mee om te gaan. Dus waarschijnlijk joegen ze vandaag op de Hoogvlaktes ofzo. Canepaw wou dat ze meekon, maar dat werd niks, bovendien durfde ze het Camp niet eens uit. De tabby poes rolde zich op en sloot haar ogen. De wind blies in haar oren en ze legde die plat neer.

Blijkbaar was ze in slaap gevallen en had niemand haar wakker gemaakt. Toen ze weer opkeek, zag ze dat de zon al een stuk hoger stond. Ze stond op en rekte zich uit. Het volgende moment zag ze een kitten voor haar kitten. Meteen plofte ze weer neer op haar achterste.

Bijna iedereen was weg. Alleen een groepje warriors stond bij de elders den te praten, en een apprentice lag op de grond. Choppedkit vloekte binnenmonds, als die kat nou bij dat groepje was gaan staan kon hij het kamp uit glippen! Hij trippelde naar de poes en porde met zijn poot tegen haar zij. De kat werd wakker en keek hem aan. "Hoezo slaap jij op de grond?" Het feit dat hij bijna een kop kleiner was dan haar leek hem niet te interesseren. Maar de kat kon wel een fijner plekje krijgen dan de grond, de apprentice den bijvoorbeeld. Of de prooistapel! Choppedkit keek om. Daar lag de stapel met zachte, dode konijnen en muizen. "Kom!" Piepte hij opgewonde nadat de kat had geantwoord. Choppedkit stormde naar de prooistapel en sprong er midden in. Giechelend kroop hij onder een konijn uit.

Note: Wow, dat ik daar nog nooit op was gekomen XD

Opeens besefte ze dat deze kitten haar gepord had en ze fronste. Canepaw wou wat opmerken, maar de kitten was haar voor. "Hoezo slaap jij op de grond?" vroeg hij. Canepaw's frons verdween. "Ik viel in slaap"mompelde ze, wat eigenlijk de enige reden was. Opeens zei de kitten dat ze moest komen en rende naar de prooistapel. Wat? Vol afschuw zag ze hoe de kitten midden in de stapel dooie beesten sprong. Jakkes. Ze liep er wankelend naar toe. Wat was die gek nou aan het doen? Ze hoorde gegiechel en zag de kitten onder een konijn uit kruipen. Hij leek rond de vijf moons, dus moest Canepaw hem nog wel kennen. Ze wist zijn naam niet meteen meer. "Ik denk niet dat dat mag"zei ze tegen hem. Ze wist het wel zeker.

"Ik denk niet dat dat mag" Snel keek hij rond of hij niemand anders het had gezien. Toen sprong hij er uit en schudde de stofjes van zijn vacht. "Vertel alsjeblieft niks." Het klonk een beetje stijfjes, want het was lastig om zo aardig te doen. Maar als hij niet aardig deed zou ze het alsnog vertellen. "Wat is jou naam? Mijn is Choppedkit." Hij mocht haar wel, geen idee waarom. Hij mocht haar gewoon.

De kitten keek rond en sprong er daarna uit. "Vertel alsjeblieft niks." zei hij stijfjes. Canepaw keek rond, maar geen enkele Warrior leek iets gezien te hebben. Blinde vissen... Ze knikte maar. Verraden werden was nooit fijn. "Wat is jou naam? Mijn is Choppedkit." zei de kitten. Choppedkit, ja, met hem had ze nog in de Nursey doorgebracht, ze verschilden ongeveer twee maandjes. 'Ik ben Canepaw"stelde ze zichzelf voor.

"Ik ben Canepaw" Hij knikte, en had niet door dat hij dat bleef doen. Toen hij het door kreeg schudde hij zijn kopje. "Eehm.." Hij staarde naar een pluisje op zijn poot, dat ineens heel interessant was.

Choppedkit knikte en bleef daar mee door gaan. Canepaw grinnikte kort en hij bleek het door te hebben. Vlug schudde hij zijn kopje. "Eehm.." Canepaw zag dat zijn blik naar een pluisje op zijn poot was gericht en hij vond het opeens een heel interessant iets. Canepaw sloeg er tegen en het pluisje voerde mee met de wind en landde vlak bij hun neer.

Zijn staartje zwiepte op en neer terwijl hij naar het pluisje staarde, dat langzaam weg werd geblazen. Zijn ogen staarde non stop naar het ding. Hij kon het gewoon niet laten... Ineens sprong hij er met wijde voorpootjes naar toe en kwam op zijn buikje terecht. Maar hij had het pluisje nog niet te pakken.. Hij hief zijn pootje en sloeg naar de plek waar het pluisje lag, maar die waaide weg door de kracht waarmee hij sloeg.

Choppedkit was blijkbaar erg geobserveerd door het pluisje. Canepaw zag hem kijken hoe het pluisje werd weggeblazen door de wind en ze glimlachte even. Opeens sprong hij en maakte een buiklanding. Canepaw ging liggen en legde haar voorpoten over elkaar heen. Choppedkit sloeg naast het pluisje en die waaide weer weg. Canepaw besloot om toe te kijken. Meedoen ging nauwelijks, maar dat was ze gewend.

Het pluisje bleef maar verder weg waaien. Toen het de kampingang passeerde aarzelde hij eventjes. Snel keek hij achterom, niemand keek. Hij glipte door de ingang en speurde rond. Het was weg.. Hij kon het niet meer vinden.. Choppedkit sjokte terug en ging bij Canepaw zitten.