✒ ɴᴏᴛ ωɪᴛʜ { ʜ ᴀ s ᴛ ᴇ } --&ashdrizzle

Zijn doordringende blik had hij gericht op een roodgekleurde eekhoorn, die druk bezig was met het knabbelen aan een zaadje van een of andere plant. De Warrior had zich genesteld op een lage tak en zijn grijs gestreepte staart hing in de lucht en bewoog af en toe als hij het beestje iets verrassends zag doen. Tot nu toe bleef het prooidier op zijn plaats, maar waarom zou je ook bewegen van een positie als deze je alleen maar goeds gaf. Ashdrizzle's blauwe ogen verduisterden even en hij greep de tak vast met zijn uitgeslagen klauwen en wendde zijn blik af van de eekhoorn en richtte deze op zijn grijze voorpoten. Ja.. Waarom zou je dat ook doen..?

De rode pluimstaart sleepte over de grond toen Ashdrizzle de eekhoorn wilde neerleggen op de grond. Een plotselinge geur deed hem echter verrassen en de Warrior spitste zijn oren. Geen geluid, maar toch was er wel iemand in dit moerassige gebied. De kater liet zijn eekhoorn voor wat deze was en duwde zijn kop door een laag struiken. Daar herkende hij een tabby vacht. "Gravestone?" Zijn snorharen trilden geamuseerd toen hij de modderige vacht van de kater zag en was blij dat dit lot hem niet overkomen was. "Je weet toch dat er onder die dikke laag modder geen muisjes rond dwarrelen?" Grijnsde hij en was blij dat zijn kinderachtige zelf nog niet was verdwenen.

Z<sub>ijn groene ogen schoten de andere kant op toen hij het zacht trippelen van kattenpoten hoorden, gevolgd door een grijs kopje met een stel helderblauwe ogen. ‘Gravestone?’ klonk het. Wat volgde was een kinderachtige opmerking, gesierd met een grijns. Ook hallo, Ashdrizzle. Gravestone haalde zijn schouders op en keek om zich heen, zich niet veel aantrekkend van de plagerige toon waarmee de grijze kater sprak. ’’k Kon het niet zeker genoeg weten,’ miauwde hij. Hij zwaaide zichzelf overeind, achterpoot iets in de lucht geheven terwijl hij zijn lichaam naar de grijze kat draaide. ‘Ook leuk om jou te zien, Ashdrizzle.’ Een klein lachje verscheen op Gravestones gezicht en met zijn groene ogen bekeek Gravestone de ander even kort.

Ashdrizzle rook lichtjes naar eekhoorn, maar het kleine beestje was nergens te bekennen. Was het tussen die vlijmscherpe klauwen van de ander doorgeslipt? Of had Ashdrizzle het achtergelaten om Gravestones geur te volgen? Oh well. 'Hmmm ~ En wat brengt jou hier dan?’ ging Gravestone verder. Hij zette zijn modderige poot op de grond en deed een stap dichterbij, zijn kop iets schuin. De grijns bleef op zijn gezicht geplakt, hoewel die die op Gravestones gezicht stond niet kinderachtig of plagerig was.</sub>

’’k Kon het niet zeker genoeg weten,’ Ashdrizzle fronste wat, maar zijn glimlach bleef gewoon vrolijk op zijn gezicht staan. Gravestone had niet zo vervelend gereageerd als sommige katten deden, degene die helemaal niet tegen een grapje konden. ‘Ook leuk om jou te zien, Ashdrizzle.’ De grijze kater gaf zijn borst snel een paar vlugge likken en keek Gravestone nog steeds grijnzend aan. 'Hmmm ~ En wat brengt jou hier dan?’ Was het volgende wat de oudere Warrior te zeggen had en Ashdrizzle kantelde zijn kopje iets. Tja.. Wat had hem het kamp zelf al uitgeleid? Misschien een soort vlucht uit het sociale gedeelte van zijn leven wat eigenlijk helemaal niet bestond? Of toch de drang om zijn taken uit te voeren, ook al wist hij niet meer wat zijn emoties wel en niet waren? Als een antwoord haalde Ashdrizzle zijn schouders op, hij wist het zelf eigenlijk niet echt. "Ik denk dat ik mijn poten even wilde strekken." Mompelde hij een beetje ongemakkelijk en richtte zijn blik op een plat steentje op de grond naast hem. "Dus.." Vervolgde hij zichzelf om het gesprek niet dood te laten lopen. "Heb je verder nog wel een succesvolle jacht gehad..?" Glimlachte hij wat nerveus naar de kater.

Waarom kon hij er niet gewoon overheen stappen? Hij had het zelf over zich afgeroepen en dat was dat. Ashdrizzle knipperde een paar keer zodat zijn blik weer scherp werd en na nog een paar keer diep ingeademd te hebben richtte hij zijn blik weer op Gravestone. "Ach, ik heb betere jachten gehad. Er wachten nog twee ratten en een raaf op me bij de Burnt Sycamore," De grijze kater trok wat met zijn oortjes en probeerde weer wat breder te glimlachen. "Ik.. ik vind dat zelf al een geweldige jacht." Glimlachte hij weer nadat hij zich had gesteld in zijn eigen woorden. "Alleen jammer van dat muisje." Grinnikte hij nadat hij met zijn staart had gewezen op het muisje dat in de modder lag.

'Hmm, met al die vieze wonden zou het goed van pas komen als ik het kamp wil uitmoorden, maar ik denk niet dat dat hem gaat worden,' Misschien, maar een kat die zijn gedachten erbij had zou wel merken dat zijn maal een beetje vies was geworden. Ashdrizzle grinnikte zachtjes en krulde zijn staart een paar keer. 'Heb jij al wat gejaagd?' Ashdrizzle keek Gravestone weer even aan en wierp even een blik naar achteren. Zijn eekhoorn zou vast niet weggekropen zijn. "Ja, een eekhoorn heb ik net nog gevangen in het bos." Glimlachte hij weer wat vrolijker en ook een beetje trots. Eekhoorns konden zelfs aan de ervaren Warriors ontsnappen, dus voelde hij zich wel zeker trots. "Misschien kunnen we samen een beetje gaan jagen? Dan hebben we binnen no time die muis weggewerkt." Glimlachte hij vervolgens.

'Netjes,' Ashdrizzle betrapte zichzelf erop dat hij zachtjes begon te snorren. Alsof hij nog een Apprentice was die net een complimentje van zijn Mentor had gekregen. 'en klinkt goed. Hoewel ik weinig zin heb nog langer in dit moeras te blijven. Ik denk toch niet dat de andere blij zullen worden van... kikkers en hagedissen.' Ashdrizzle gaf een duidelijk kort knikje. Hij had niet zo vaak een kikker gegeten, meestal omdat die bijna nooit gevangen werden, maar hij herinnerde zich wel dat het erg slijmerig was. Maar goed, als een kat eten nodig had, dan at hij alles wat eetbaar was. 'Met z'n tweeën zou dat moeten lukken ja. 't Was toch een mager ding. Ik weet zeker dat ik een betere te pakken kan krijgen,' Ashdrizzle glimlachte en sprong wat energieker op zijn poten. "Dan gaan we toch naar het bos? Daar vinden we zeker meer prooidieren dan hier en misschien wel smakelijkere." Grijnsde hij.

'True, maar ik heb nog wel wat vangst begraven bij de Burnt Sycamore,' Goed, dan konden ze toch ook daar gaan jagen? Prooi was prooi en het leefde overal. 'Ik kan die ratten en raaf later wel ophalen, laten we gaan. Ik heb andere Warriors gehoord over een das die zich in het bos gevestigd heeft. 't Zou leuk zijn hun gezichten te zijn als wij daarmee het kamp inkwamen.' Ashdrizzle sprong op zijn poten en keek de Warrior met een gefronst gelaat aan. Was hij nou.. gek geworden? "Hoe wil je het voor elkaar krijgen om een das te vangen? Weet je niet hoe gevaarlijk die kunnen zijn?" Vroeg hij verbaasd aan de Warrior. Trouwens.. das leek hem ook weer niet het lekkerste stukje vlees dat je kon krijgen..

'Geen idee. Moet lukken, toch? Als we toch met z'n tweeën zijn,' Zijn frons werd nog wat dieper. Dan nog, straks zouden ze nog ernstig gewond raken! 'Maak je maar geen zorgen, ik bescherm je wel.' Ashdrizzle glimlachte. Ja, natuurlijk. 'Ik heb nog nooit das gegeten, ik vraag me af hoe het smaakt...' Het inbeelden van de smaak was al walgelijk! "Dat is hetzelfde als je afvragen hoe Twoleg smaakt, niet doen dus." Grijnsde Ashdrizzle vervolgens. 'M-Maar er zijn nog genoeg andere prooien, muizen en hazen smaken volgens mij toch veel beter,' Ashdrizzle werd even wat verrast door de plotsleinge andere Gravestone. Wat was er gebeurd in die paar secondes? "Laten we dan maar gewoon naar de Burnt Sycamore gaan, niet? Dan zien we wel of we jouw 'das' kunnen vinden." Grinnikte Ashdrizzle vervolgens.

De grijns verscheen gelukkig weer op het gezicht van de Warrior. 'Misschien nog best wel lekker. Die kipbeesten van hen zijn ook best oké, 't zou maar zo kunnen dat ze zelf ook prima smaken,' De grijze tabby voelde een rilling over zijn rug gaan. Al kreeg hij het toegediend, alsnog zou hij er geen hap van door zijn keel krijgen. 'Jah, ik denk dat dat toch het beste is. 'k Snap ook wel dat dassen nog iets te hoog gegrepen zijn voor een jonkie zoals jij!' Ashdrizzle keek hem met een 'are you serious'-blik aan en rolde even met zijn ogen. "Dat zal wel," Grijnsde hij vervolgens. 'Let's go then, straks is het te warm om te jagen.' Ashdrizzle gaf een vrolijk knikte en draaide zich om. Eindelijk konden zijn poten weer in actie komen, al dat zitten had hem wat lui gemaakt. Afwachtend wierp hij een blik op Gravestone, de eer was aan hem om de eerste stappen te zetten.

'Hmmm, we hebben sowieso nog genoeg tijd om flink wat te jagen voordat we teruggaan,' De kater gaf een paar knikjes en wachtte tot Gravestone hem gepasseerd was. 'Als we geluk hebben ten minste,' Ashdrizzle fronste even en volgde de oudere Warrior met een even snelle pas. Met z'n tweeën moesten ze wel veel prooi vangen! "Alleen als jij een hele slechte jager blijkt, tja.." Grijnsde Ashdrizzle. "dan komen we met lege poten terug, ja." Ashdrizzle zwiepte wat plagerig met zijn staart en vervolgde zijn pas weer.