The sun is shining bright

Onderwerp: The sun is shining bright zo 1 dec 2013 - 18:16

De jonge kater stapte met al aardig forse stappen door het WindClan territorium heen. Hij was flink gegroeid de laatste tijd en zijn spieren begonnen zich al aardig te ontwikkelen. Er was niet zo veel meer over van die tere kitten wat manen geleden die nog beschermd moest worden tegen Skullfur, een kattin die onderhand al was verbannen uit de Clan. Wolfsbane sprak hij nooit tot weinig, even als zijn andere grote held, Lionroar. Die twee katers hadden zijn leven gered en dat had toch wel een grote impact gemaakt op hen. In de verte zag hij een andere jonge kat, een dengenootje van hem. Zo snel kon hij niet op de naam komen, dus trippelde hij nieuwsgierig op haar af. Dit was echter niet zonder enige herrie, dus ze hoorde hem vast al aankomen.

[+Mothpaw]

Tᕼᕮ ᗯOᖇᒪᗪ’S STIᒪᒪ Tᕼᕮ Sᗩᗰᕮ. Tᕼᕮᖇᕮ’S ᒍᑌST ᒪᕮSS Iᑎ IT.
The sun is shining bright EXF9L8J

ᗪᕮᗩᗪ ᗰᕮᑎ Tᕮᒪᒪ ᑎO TᗩᒪᕮS

Terwijl ze voelde hoe haar pootjes telkens weer de grond raakte liep ze verder. Ze probeerde te letten over hoe ze haar poten neer zette, puur om te oefenen op haar jachtskills, gezien ze helemaal niet goed was in jagen. En dat zou je toch wel verwachten van een windlcan kat. Al helemaal van een windclan poes. En zo verlegen en voorzichtig als Mothpaw was, brachten haar vechtskills nou ook niet bepaald naar voren. Terwijl ze in gedachten over haar zelf verzonken zat liep ze verder, zo tegen Sparrowpaw op, waarbij ze direct uit haar gedachten gesleurd werd. "Oh Starclan... Sorry Sparrowpaw, ik had je niet gezien," miauwde ze geschrokken. Beschaamd wiebelde ze haar oortjes een paar keer heen en weer. Wat was ze ook een stuntelig type.

“Imperfection is beauty,
madness is genius and it's better to be absolutely ridiculous than absolutely boring.”
― Marilyn Monroe

S T A M P S:

Blijkbaar had hij het mis gehad, aangezien de poes tegen hem op knalde en toen geschrokken haar excuses aanbood, en dat deed je niet als je de kat al had gezien tegen wie je aanliep. "Oh Starclan... Sorry Sparrowpaw, ik had je niet gezien," Beschaamd wiebelde Mothpaw met haar oortjes heen en weer en hij grinnikte kort. "Het geeft niet hoor, Mothpaw." Zei hij en glimlachte toen. "Ik hoop dat je je niet hebt bezeerd?" Hij glimlachte en plofte neer op zijn achterwerk. Hij was meestal niet zo open tegenover andere katten, maar Mothpaw zag hij gewoon als een vriendin.

Tᕼᕮ ᗯOᖇᒪᗪ’S STIᒪᒪ Tᕼᕮ Sᗩᗰᕮ. Tᕼᕮᖇᕮ’S ᒍᑌST ᒪᕮSS Iᑎ IT.
The sun is shining bright EXF9L8J

ᗪᕮᗩᗪ ᗰᕮᑎ Tᕮᒪᒪ ᑎO TᗩᒪᕮS

De meeste katten werden boos als je tegen hun aan knalde. Maar Sparrowpaw dus niet. Starclan zijn dank. "Het geeft niet hoor, Mothpaw." Miauwde Sparrowpaw. Mothpaw zuchtte opgelucht. "Ik hoop dat je je niet hebt bezeerd?" Mothpaw schudde haar kop. "Nee, ik heb me niet bezeerd." Ze glimlachte. "Dat was een best wel stuntelige actie..." miauwde ze met een scheef verlegen glimlachje. "Wat was je aan het doen?" Vroeg ze, terwijl ze ook ging zitten.

“Imperfection is beauty,
madness is genius and it's better to be absolutely ridiculous than absolutely boring.”
― Marilyn Monroe

S T A M P S:

Onderwerp: Re: The sun is shining bright