Let's show them the past

Een kleine rode kater liep over de al wat droge vlaktes van zijn territorium heen. Een kille wind blies zijn halflange rode vacht wat uit zijn model en liet wat tranen in zijn ogen komen. Wrenpaw wendde zijn kop af naar zijn poten zodat de wind niet meer zo scherp in zijn ogen was te voelen. Hij haalde zijn neus een keertje op en trippelde verder. Er was geen enkele geur van prooi te bekennen. Geen enkele aanwijzing dat er een prooi aanwezig was geweest de laatste tijd. In de verte zag hij een grijzige stip boven de velden zweven en hij slikte zijn nerveusheid naar binnen. Die stip daar, dat was een roofvogel die hij de laatste tijd vaak had gezien en gehoord. Een ijselijke krijs verliet de snavel van het dier en de kater dook wat in elkaar. Behoedzaam liep hij verder en hield de stip in de gaten, er waren tenslotte altijd wel katten die zo'n aanval kregen en dat daarop de dood volgde. Hij legde zijn oren wat in zijn nek toen de vogel zijn kant wat opkwam. Zijn snorharen trilden lichtjes en hij stapte langzaam achteruit, het wat hogere gras in voor beschutting. De roofvogel cirkelde boven hem rond en de kater hield zijn adem in. Hij zou altijd nog weg kunnen sprinten als de vogel hem opmerkte en aanviel, maar voorkomen was altijd beter. Zijn ogen flitsten van links naar rechts toen een tweede kreet de snavel van het beest verliet. Wat bibberend wachtte de kater op, de roofvogel kón hem gewoon niet opmerken, dat kón gewoon niet.

Wrenpaw kroop nog iets verder weg in het struikgewas toen hij een rode pels voor zich op zag doemen. Hij legde in eerste instantie zijn oortjes tegen zijn kop aan en keek onzeker omhoog. Toen hij echter zag dat deze kat de leider van WindClan bleek te zijn vlogen ze weer omhoog en keken haar toen afwachtend aan. Hij stopte met bibberen, straks vond ze hem nog een lafaard en werd hij later Warrior! "Een roofvogel zal sneller een kleinere prooi dan jou kiezen, Wrenpaw," miauwde de rode kattin en Wrenpaw knikte toen lichtjes, er geen weerwoord in tegen te brengen. Hij dacht dat z'n grote vogel gemakkelijk een Warrior zoals Everstar op kon peuzelen. Maar, een leider had negen levens, en hoe moest dat dan als ze in de maag van z'n vogel was? Er schoten wat eigenaardige gedachten door zijn kop heen maar keek toen vervolgens weer naar Everstar. "Bent u dan niet bang dat hij u aanvalt?" Vroeg hij op een beleefd toontje en keek vragend naar de rode kattin.