{Mockingjay} The bloodstains never fade...

Met een bezorgde blik in zijn ogen volgde hij het geurspoor van Poppypaw. De poes had helemaal niet oké geleken toen ze te horen hadden gekregen dat Timefall, hun eigen deputy, iemand van de Clan had vermoord. Hij vroeg zich dan ook af hoe het nu met de poes ging. Voorzichtig stak hij zijn knappe koppie door het struikgewas en vingen zijn groene ogen het gestalte van de gevlekte kattin op. "Poppy.." Zuchtte hij toen hij zag dat de poes meermaals met haar poten in het water schrobde, waarschijnlijk om het bloed eraf te krijgen. Maar toen hij wat dichter kwam zag hij dat de pootjes van de poes al piekfijn in orde waren. Was er iets mis..?

"...Ja..?" Mompelde de poes. De kater haalde voorzichtig met zijn voorpootje de poot van Poppypaw terug uit het water en keek haar met twee ogen zo rond als maan en gevuld met bezorgdheid aan. Hij had geen idee wat voor invloed hij had op Poppy, zeker niet nu hijzelf ook zo van slag was. Mockingjay wou er gewoon zeker van zijn dat alles oké was met de poes. Waarom hij zoveel om haar gaf wist hij niet. Echte gevoelens konden het niet zijn, hoopte hij toch tenminste. Hemzelf kennende, zou hij de poes toch alleen maar pijn aanrichten. "Straks vat je nog een koude." Glimlachte hij warm, als reden waarom hij haar uit de vochtige zone had geplukt.

"Maar mijn poten voelen zo vies..." Murmelde ze zachtjes. Mockingjay schudde zijn kop en priemde zijn blik in de hare. "Dat zijn ze niet, geloof me." Probeerde hij haar te sussen. "Alsof ze nooit meer schoon zullen worden..." Mockingjay wiebelde eventjes met zijn oren en schudde zijn kopje. "Jij kon niks doen aan hetgeen wat er met Whiteblossom is gebeurd, niemand kon dat. Niemand zal de schuld op jou steken, en als ze dat wel doen zal ik ze wel duidelijk maken dat ze goed fout zitten." Mauwde hij. Hierna gunde hij haar een tedere lik en ging hij met zijn mond richting haar oortje. "Ik ben er voor je, je kan me als steunpaal gebruiken wanneer je maar wilt." Fluisterde hij zachtjes.

"Ik weet het... Ik krijg haar gewoon niet uit mijn gedachten..." Hij knikte even en keek nadien naar zijn voetjes. Hij snapte haar wel. Zou hij zelf een dode kat moeten aantreffen zou hij de komende paar dagen ook alleen maar dat beeld voor zich zien. Maar daarom probeerde hij de poes dus ook te troosten, om te voorkomen dat ze haar leven zou beginnen te haten. "D-Dank je.." Miauwde de poes zachtjes. Hij greens even en haalde zijn schouders op, waarna hij even wegkeek. "Zeg, heb je anders zin om iets te doen? Om je gedachten op iets anders te focussen." Stelde hij voor.

"Wat wil je gaan doen dan?" Vroeg ze terwijl ze haar kopje scheef hield. Mockingjay dacht even peinzend na en besloot maar dat jagen geen goed idee was. Hij wou het liefst de Tallpines ontwijken, en wanneer je bijvoorbeeld achter een konijn joeg kon het wel eens zijn dat je zonder dat je het wist in die richting liep. "Een race houden?" Besloot hij maar met een speelse glimlach.