I prefer sugar instead of salt

Hij snoof even toen hij het kamp binnenwandelde en wierp eerst gauw een vluchtige blik op de nursery voordat hij nog een stap verder zette. Geen een van zijn kittens waren te bekennen, gelukkig. Het laatste wat hij nu wou was hen zien. Hij wist van zichzelf dat hij in één van zijn slechtere buien zat, en zolang die periode nog niet voorbij was weigerde hij contact te maken met zijn dierbaren. Bang dat hij ze van zich af zou bijten. Maar toen hij uiteindelijk weer besloot verder te wandelen doemde een licht gestalte op en keek hij bijna argwanend naar beneden. "Saltkit.." Mompelde hij koeltjes terwijl hij de poes een begroeting toeknikte.

+Saltkit

Twee groene oogjes schitterden van achter de takken die voor de ingang van de nursery hingen en een brede glimlach verscheen op de lippen van Saltkit toen ze een zekere kater in het kamp spotte. Haar papa, Twirlfang. Meteen schoot het jonge poesje de nursery uit en greep ze zijn voorpoot vast met haar twee voorpootjes, om hem tot een halt te dwingen. Met bewonderende oogjes staarde ze omhoog naar de kater. "Papaaaa~" Miauwde ze met dralende stem, nieuwsgierig omhoog kijkende naar de kater. "Waar gaat u heen?"

Hij moest de grom die omhoog rees in zijn keel inhouden toen de poes aan zijn voorpoot begon te trekken. "Papaaaa~" Miauwde Saltkit. "Waar gaat u heen?" Hij wiebelde even geïrriteerd met zijn oren en priemde zijn goudgele blik in de hare. "Ik was van plan om even te gaan rusten." Mauwde hij, misschien een tikkeltje bot, maar daar kon hijzelf niks aan doen.

Haar vader reageerde bot... Saltkit's oren gingen wat naar achter en haar uitdrukking raakte wat bedeesder. De poes liet voorzichtig de voorpoot van haar vader los en zette een paar stappen achteruit, haar blik op de grond richtende. "O-oh... Sorry papa..." Mompelde ze zachtjes, terwijl haar blik langzaam ietwat vochtig werd. "Ik.. ik wilde je gewoon een keer zien enzo..."

"O-oh... Sorry papa..." De ogen van Saltkit werden vochtig en voorzichtig liet ze zijn poot los. Oh great mother of god, dit bedoelde hij dus. Dit had hij geprobeerd te ontwijken, zonder succes helaas. "Ik.. ik wilde je gewoon een keer zien enzo..." Hij vernauwde zijn ogen wat en duwde met zijn voorpoot de kop van Salt tegen zijn pluizige borstkas. "Het is al goed, ben gewoon moe." Verklaarde hij koeltjes.

Saltkit schrok eventjes op toen ze de poot van haar vader voelde maar begon toen zachtjes te snorren, haar ogen sluitende. "Dank je, papa," Miauwde ze, nog wat dichter tegen hem aankruipende. "Als ik een grote warrior ben, wil ik net zo sterk worden als jij!" Beloofde ze hem snorrend, zich tegen zijn borstkas aannestelende. Voor Saltkit was haar vader haar grote held.