First time to train. {Willowpaw']

♣️Willowpaw♣️

Langzaam dringen de eerste zonnestralen de Apprentice-den binnen. De reactie van de meeste Apprentices was dat ze opsprongen en naar buiten renden. Willowpaw wist echter wel beter. Hij bleef rustig liggen, en wachtte totdat zijn mentor hem kwam ophalen. Hij zou zijn rust hard nodig hebben. Terwijl hij daar in zijn hoekje lag dacht hij over hoeveel gelul hij wel niet had met zijn mentor, Autumnleaf. Hij was een kleinzoon van de Leader, Stormstar. Kan je nagaan! Hij, Willowpaw, een verweesde eenzame kitten, had als mentor Autumnleaf, kleinzoon van de Leaser, toegewezen gekregen. Toen hij het had gehoord had hij dan ook een sprongetje van blijdschap gemaakt, terwijl dat erg ongebruikelijk is voor hem. Hij schrok op uit zijn gedachten door een stem. Autumnleaf! ''Willowpaw''fluisterde hij toen en duwde met zijn poot tegen de jonge kater. Willowpaw draaide zich om en keek zijn kersverse mentor strak in de ogen. Hij leek een beetje sip, maar vinden ceremonie was hij sipper geweest. Wat was er toch met hem? Misschien kon Willowpaw hem wel wat opvrolijken. Autumnleaf verhief zijn stem wat. ''We gaan trainen, neem wat kleins van de prooistapel en kom dan naar mij toe'' gaf hij zijn instructies aan de Apprentice. Daarna verdween hij weer en liet hij Willowpaw helemaal ontwaken. Toen dat was gebeurd trippelde hij naar buiten. Hij nam een prooi van de prooistapel en liep toen naar Autumnleaf, precies zoals die gezegd had. Toen hij voor zijn mentor stond keek hij hem even nieuwsgierig aan. 'Wat gaan we doen vandaag?', zei hij onschuldig. 

Opgeqonden keek Willowpaw naar zijn mentor. Vandaag zou hij voor het eerst het kamp uit gaan! Hij vond het erg spannend, maar toch ook wel weer heel leuk. Hier wachtte hij al heel zijn korte leventje op! Autumnleaf knikte als begroeting en stond op, 'Eerst even het territorium bekijken' Hij ging voor Willowpaw uit het camp en wachtte toen even tot de jonge kater hem gevolgd had. 'We gaan eerst naar de River toe'zei Autumnleaf daarna vriendelijk en ging voor Willowpaw uit naar de River. Het water stroomde rustig en stond laag. 'Dit is de River. De grenslijn tussen de Riverclan en de Thunderclan. Maar wij hebben de River. Hierin vangen we onze meeste prooi...Vis dus' Autumnleaf liet Willowpaw kijken, maar hield hem scherp in de gaten.
Waarschijnlijk was dat neer uit bezorgdheid, maar toch stoorde Willow zich er een beetje aan. Toch haalde hij maar zijn schouders op. Hij bedoelde het vast goed. Nieuwsgierig staarde Willow in het water dus daar kwam al dat lekkere eten vandaan! Hij keek op en zag dat Autumnleaf alweer weg liep. Enthousiast hobbelde hij hen achterna. Ze kwamen de Stream aan, 'Dit is een aftakking van de River, voor de rest bijna hetzelfde' legde Autumnleaf vlug uit. Braaf knikte Willow. Ze liepen weer verder. Weer later kwamen ze aan bij een ander stroompje water.'Dit is de Small Forest' begon Autumnleaf, zijn stem klonk opgewekter. 'Hierin kan je vogels en muizen vinden' . Opeens begon hij te rennen en zijn donkerbruine vacht verdween tussen twee bomen. 'Volg me''riep hij naar achteren en nam toen een scherpe bocht. Enthousiast volgde Willowpaw hem. Zo hard als zijn kleine pootjes konden rende hij door het bos. Opeens werd het stil in het bos. Angstig keek Willowpaw om zich heen. 'Autumnleaf?', schreeuwde hij me een hoog stemmetje. 'Autumnleaf!?!'