Awkwardness (Velirane)

Onderwerp: Awkwardness (Velirane) vr 27 dec 2013 - 22:28

"En dat is nummer 2" murmelde Miles terwijl hij snel de keel van de merel doodbeet. Hij hoorde een tevredenstellende krak terwijl hij de botten van de merel verbrijzelde en zo wist dat hij het nekje gebroken had. De vogel had niet veel hoeven te lijden, de geluksvogel. Na de kleine muis van net was dit een veel beter resultaat en tevreden at hij het wezentje op tot er nog een klein hoopje veren en botten overbleef. Hij liet dit hoopje afval achter en liep met een voldaan gevoel terug naar het Bloodclan kamp. Hij voelde een vreemd verlangen om Lítill weer te zien, zoals hij dat altijd voelde. Het gevoel gaf hem een enorme energieboost en hij versnelde zijn pas. Toen hij eindelijk in het kamp was kwam hij er achter dat Lítill niet in het kamp was, teleurgesteld keek hij rond of er dan iemand anders was om een gesprek mee aan te knopen. Hij zag een poes zitten die hij wel herkende kwa uiterlijk maar waarvan hij niet de naam wist, laat staan haar karakter. Maar ze zag er niet te dodelijk uit dus hij besloot het erop te wagen. Hij keek nog even naar de jonge poes, wende zijn blik toen even af terwijl hij zacht zuchtte en zichzelf aanspoorde om naar haar toe te gaan. Hij was nooit sociaal geweest en hij had altijd moeite gehad met nieuwe vrienden maken, iets wat hem in zijn verleden vaak tegengezeten had. Inmiddels was hij over zijn ergste angsten heen maar het kostte hem toch even moeite. Uiteindelijk wist hij zichzelf eindelijk te dwingen om op haar te stappen, hij moest wel als een of andere slungel die verliefd was hebben geleken maar hij had zich nu bijeen geraapt en stapte zelfverzekerd op haar af om vervolgens op een gepaste afstand bij haar te gaan zitten. "Hey, nog iets te doen vandaag?" begon hij. Jup ze moest nu zowieso denken dat hij in haar geïnteresseerd was. Goed gedaan, sukkel.

De jonge witte bloodclan poes sloeg geiriteerd haar sneeuwwitte staart heen en weer terwijl ze rondkeek. Waar was Icy? Zorgden mixte met gevoelens van verraad en langzaam kwam ze omhoog terwijl een zachte grom over haar lippen gleed. Natuurlijk had Icy haar in de steek gelaten. De bloodclan leadster had haar uit haar heus gesleurd naar deze miserabele plek en vervolgens in de steek gelaten. Het wat allemaal Icy's schuld! "Ach wat hou je jezelf voor de gek Veli." Mompelde ze zuchtend en liet heel even haar oren zakken. Ze had iedereen in de steek gelaten. Haar broertjes en zusjes voor een verlangen dat nu nooit werkelijkheid kon worden. Ze was niet vrij. Ze was een slaaf in deze elite groep idioten. En ze zou er nooit uit kunnen klimmen. Zodra ze een stem hoorde die ze niet verwacht had schoot ze bijna twee meter de lucht in en draaide zich zo snel ze kon om. Langzaam kneep ze haar ogen iets samen en staarde de oudere kat aan voor ze langzaam haar hoofd schudde. "Niet echt." Mompelde ze langzaam en likte langs haar lippen voor ze ging zitten en de kater strak aankeek. "Hoezo?"

Onderwerp: Re: Awkwardness (Velirane) wo 1 jan 2014 - 4:38

De poes leek te schrikken van zijn komst. Blijkbaar had hij haar gestoord terwijl ze diep in gedachte was. Wat dacht hij ook niet? Zomaar een gezellig gesprekje met een random groepsgenoot beginnen? Dit was de Elite groep, Bloodclan! Niet een stel gezellige kittypets die wel een praatje waarderden. Hier werd een moord veel meer gewaardeerd dan een vriendschappelijk gebaar. Hij had het kunnen weten. Hij merkte hoe de poes keek, met half dichtgeknepen ogen, alsof ze het niet vertrouwde. Natuurlijk vertrouwde ze het niet. Wie doet dan ook zoiets vreemds? "Niet echt." zei ze langzaam terwijl ze schudde en vervolgens langzaam haar tong langs haar lippen haalde. Vervolgens keek ze hem strak aan en hij keek zonder twijfelen terug, wetend dat wegkijken al helemaal een stom gebaar zou zijn. "Hoezo?" vroeg ze. Opeens schoot hem te binnen waar hij deze kleine poes van kende: Ze was niets minder dan Icy's apprentice. Mmm meteen zag hij een manier om zich uit deze stomme situatie te redden. "Nou... ik dacht sinds je mentor, Icy, al een poosje weg is..." Hij pauzeerde even en keek de poes aan terwijl hij rustig ging zitten. "Dacht ik... Misschien kan ik je wat training ofzo geven. Of in elk geval iets voor je doen."

Ergens vroeg ze zich af hoe zielig deze kater zich vond? Wat zou hij hebben gehad, eigenaren die hem mishandelde op straat gegooid omdat ze een nieuwe kitten hadden gekregen? Het was ongetwijfeld iets miserabel kleins wat hij maar wat graag vertelde om aandacht te krijgen. Veli kon zijn type oh ja ze kon zijn type en wat haatte ze zijn type. Zij had geen zielig verhaal om te vertellen. Geen verdriet waar ze aan vast bleef hangen als een kittypet. ZE had een geweldig thuis gehad. Maar had het verlaten de eerste kans die ze kreeg. Tegenover Icy gestaan alsof ze een volwassen warrior was en de bloodclan leidster had het geaccepteerd en haar verwelkomt in Bloodclan. Haar leven was niets anders geweest als trainen en moorden en god wat hielt ze er van. Een grijns speelde rond haar lichte lippen maar haar oren vielen strak in haar nek toen de kater sprak. "Ja dat is ze en ik zie niemand haar zoeken al is ze onze leidster." Siste ze ter beschuldiging en gromde zacht. "Denk je soms dat zij me niet genoeg heeft geleerd?!" Ze kwam langzaam omhoog en liet haar klauwen uit hun hulzen glijden. "I could take you on right here right now and you would die under my claws you do understand that right." Siste ze en staarde hem koud aan. "I don't care about any kind of bonds if it is family love or bloodlust. There is only Icy. Icy is the strongest cat I know. She took me in as apprentice and I will surpass Icy understand!" Siste ze grommend en staarde naar Miles.

Onderwerp: Re: Awkwardness (Velirane) za 1 feb 2014 - 22:41

Ze leek geen zin te hebben in een gesprek. Hij had het kunnen weten, vrienden maken is lastig hier. Wat had hij ook in zn hoofd gehaald? "Denk je soms dat zij me niet genoeg heeft geleerd?!" was het antwoord op zijn offer. Ze klonk behoorlijk nijdig, waarschijnlijk dacht ze behoorlijk veel van zichzelf. Een fout die veel voorkwam in deze groep katten, een stomme fout. Hij keek kalm toe hoe ze opstond en haar klauwen tevoorschijn haalde. "I could take you on right here right now and you would die under my claws you do understand that right." siste ze nijdig. "I doubt it" zei hij op een kalme toon. Het kostte hem even moeite om zijn glimlach in te houden want ondanks dat Velirane was gaan staan, ze was nog steeds een stuk kleiner dan hem. Hij zag aan haar bouw dat ze snel was en hij zag hoe scherp haar klauwen waren. Hij wist dat ze serieus was met haar bedreiging maar hij wist dat op dit moment hij elke aanval af zou kunnen slaan. Daarbij kwam ook nog dat ze waarschijnlijk snel blind van woede zou worden, wat voor hem een groot voordeel zou zijn. "I don't care about any kind of bonds if it is family love or bloodlust. There is only Icy. Icy is the strongest cat I know. She took me in as apprentice and I will surpass Icy, understand!" gromde ze weer terwijl ze oogcontact hield. Hij keek terug, recht in haar ogen. Haar groene ogen kwamen mooi uit door haar witte vacht. Ergens vroeg hij zich af hoelang die vacht nog wit zou blijven. Hij knikte langzaam "Yup, clearly understood. Still kinda curious though..." hij maakte zn zin niet af, ze had hem waarschijnlijk al begrepen. Hij staarde uitdagend naar haar met een kleine glimlach op zijn gezicht.

Onderwerp: Re: Awkwardness (Velirane) za 1 feb 2014 - 23:09

Ze snoof even enstaarde hem aan maar weigerde toe te geven dat zijn tweekleurige ogen haar toch wel echt iets van in beslag namen. Ze kon geen afleidingen hebben. Ze moest en zou Icy op een dag verslaan. Laten zien dat ze grootser was. Beter. Ze zou laten zien dat ze de sterkste kat die ze kon zou overwinnen. Ze kon een snor niet onderdrukken bij de gedachte en staarde even weg voor ze langzaam terug keek. Haar ogen trokken even samen maar ze grinnikte even. "You want to fight me?" Vroeg ze ontschuldig en kwam langzaam omhoog. Ze was een stuk sterker dan ze leek. Icy had haar goed opgeleid. Natuurlijk had ze dat gedaan. Icy was een geweldige warrior. Ze grinnikte even ontschuldig en likte over haar pootje. "Hier of ergens anders?" Vroeg ze lachend en knipperde even ontschuldig.

Onderwerp: Re: Awkwardness (Velirane) zo 2 feb 2014 - 21:40

"You want to fight me?" vroeg de poes, haar lach vertoonde dat ze zich amuseerde. Hij knikte langzaam "If you say so..." Hij keek naar de poes die de onschuld zelf leek te zijn. Hij wist wel beter, niemand in dit kamp was onschuldig. Niemand in dit kamp had nog nooit vers bloed geproefd en onder zijn nagels gekregen. Hij twijfelde er ook niet aan dat ze sterker was dan ze zich voor deed, zeker niet omdat Icy zelf haar mentor was geweest. Als Icy in haar zoiets goeds zag dan moest ze meer zijn dan dit hoopje onschuld. "Hier of ergens anders?" vroeg ze lachend terwijl haar wimpertjes onschuldig knipperden. Hij glimlachte terug "hier is prima, ruimte zat, toch?" Hij deed rustig een paar stappen naar achteren om voor beide een gunstigere startpositie te geven. Vervolgens onthulde hij zijn klauwen die meteen kleine kuiltjes en scheurtjes in de grond maakten. "Laat maar eens zien wat je kunt." zei hij met de glimlach nog steeds op zijn gezicht. Hij boog iets door zijn knieën en staarde naar haar terwijl hij wachtte op haar eerste aanval. Focus.

Onderwerp: Re: Awkwardness (Velirane) ma 3 feb 2014 - 20:45

Ze grinnikte even en keek hem met een ontschuldige grijns aan. Langzaam stapte ze iets naar voren en bekeek hem goed, de kracht van zijn spieren in zich opnemend. Hij dacht waarschijnlijk dat met zijn grootte hij in het voordeel was maar zij was klein en behendig. Ze zou laten zien waar ze toe in staat was. Langzaam knikte ze even en liet haar staart heen en weer slaan voor ze haar mond iets opende de lucht proevend. Nog even opende ze haar mond waar een achte grom uit rolde voor ze naar voren schoot zo laag mogelijk bij de grond blijvend om vlak voor hem omhoog te schieten vol uithalend naar zijn rug met haar klauwen maar toch haar aanvalshoek aanpaste en richting zijn nek vloog met haar opengesperde bek zeker wetend dat hij het niet zou moeten zien aankomen.

Onderwerp: Re: Awkwardness (Velirane) di 4 feb 2014 - 22:35

Klein en behendig was zijn tegenstander. Waarschijnlijk kon ze makkelijk onverwachte wendingen maken en was ze snel genoeg rechtstreekse aanvallen met gemak af te kunnen weren. Hij had ervaring met dit soort tegenstanders maar dat maakte de gevechten niet makkelijker. Het enige wat hij geleerd had was dat hij zichzelf nooit moest overschatten en dat hij ten alle tijden zijn buik en keel moest beschermen. Twee gouden regels die hem al meerdere keren gered hadden. Hij keek haar aan, zijn spieren gespannen om elk moment een aanval af te kunnen weren. Zijn tegenstander bleef laag bij de grond en kwam sluipend op hem af, hij gokte op een rug aanval ook al was dat erg gedurfd in deze situatie. Toen ze zich afzette wees alles op een simpele rugaanval en daarom zakte hij ineens door zijn knieen en drukte hij zich zo plat mogelijk tegen de grond. Zijn bedoeling was geweest dat ze had door de hoge sprong over hem heen zou zijn gesprongen maar blijkbaar had ze iets heel anders in gedachten en had ze plotseling zijn nek proberen aan te vallen. Zijn plotselinge bukken gaf hem iets meer tijd om de nekaanval aan te zien komen maar te weinig om deze af te slaan. In de enkele secondes die hij had bereidde hij zich voor voor de klap en zette hij zich weer af om weer rechtop te komen, hopend dat de klap die dan zou ontstaan genoeg zou zijn om zijn aanvalster even af te leiden. Voor hem was het gewicht niet al te veel en was de klap niet heel groot dus al snel probeerde hij simpelweg haar van zich af te schudden. Zo goed en kwaad als het lukte focuste hij weer op haar terwijl hij op een nieuwe aanval wachtte.

Onderwerp: Re: Awkwardness (Velirane) za 8 feb 2014 - 21:06

Ze schoot in de lach toen ze weer op haar poten lande en zwaaide even met haar staart hem speels aankijkend. "Had niet gedacht dat zo'n kleintje dat kon?" Vroeg ze lachend en stapte naar hem toe. Haar groene op hem gericht en gleed even met haar staart over zijn gezicht. Ze keek hem met een zachte grinnik aan maar schoot ineens op om zichzelf om te draaien en vol met haar klauwen uit te halen naar de katers nek en buik.

Onderwerp: Re: Awkwardness (Velirane) do 3 apr 2014 - 18:58

"Had niet gedacht dat zo'n kleintje dat kon?" vroeg de poes lachend. Ze liet spottend haar staart langs zijn neus kijken en hij staarde haar recht aan zonder zich te veroeren. Ze keek terug terwijl ze zacht grinnikte en zonder waarschuwing schoot ze ineens op zijn nek en buik aan. Zo snel dat haar draai amper te zien was. Miles sprong uit een reflex achteruit en wist haar op een haar na te ontwijken. Phiew, als hij geen reflexen had gehad was hij nu halfdood geweest. "Je bent inderdaad beter dan ik had gedacht" complimenteerde hij met een tikkeltje spot terwijl hij naar haar bleef staren om elke beweging aan te zien komen. Wetend dat onverwachte aanvallen bij hem niet veel zouden helpen, omdat zijn grootte hem dan in de weg zat, besloot hij om gewoon rechtstreeks aan te vallen. Hij nam een sprong om in 1 keer op de goede aanvalspositie te komen en zette de kracht van de sprong om in een aanval naar haar voorpoten, met het doel haar uit evenwicht te slaan. Nu ontblootte hij zijn nagels en sloeg naar haar zij en buik met het doel ze open te krabben. "Had je niet gedacht dat zo'n oudje dat kon?"