Soooooo Bored

Begraven onder een laag mus lag de kleine kitten te slapen. Een eindje van haar moeder verwijderd, omdat ze dat gewoon niet op kon brengen.. "Zus, Zus!" Hoorde ze opeens in haar oren en twee poten schudden haar wakker. Runningkit schrok wakker en sprong overeind, maar kalmeerde iets toen ze Tallkit herkende. "Kom spelen.. Please?" Ze aarzelde even en in de aarzeling was haar broertje al weggeschoten in de nacht en kwam er opeens een mosballetje op haar af. De kitten, nog traag van haar slaap, kon het balletje niet ontwijken en werd in haar gezicht geraakt. "Oof.." Ze wreef met haar poot over haar wang en keek met een beteuterd gezicht naar het balletje. "Sorry.." Piepte ze schuldig.

"Maakt niet uit joh," Runningkit slikte wat nerveus. "We proberen het gewoon opnieuw," Het balletje mos werd naar haar teruggebracht, maar Runningkit deed geen moeite het op te pakken. "Gooi jij nu maar, oké?" Ze beet aarzelend op haar lip en keek naar de grond. "Gooi maar," Ze schudde zachtjes haar kopje. "Nee.. ik kan het toch niet." Mompelde ze beteuterd en gaf het groene balletje een klein tikje.

"Running," Haar broertje liep naar haar toe en Running drukte nerveus haar oortjes tegen haar nek. Oh nee.. "Running is er iets?" Ze bleef naar de grond kijken, ook al stond Tallkit nu recht voor haar. "Waar ben je bang voor?" Ze wierp een blik op hem, maar haar ogen gleden weer naar de grond toe. Ze kon het hem toch wel vertellen..? "Lightningkit.. zei dat mama ons.. helemaal niet wilde.." Murmelde ze zachtjes en haar blauwe oogjes hield ze op het mosballetje gericht. "En dat ze niet gelooft dat wij ooit goede Warriors kunnen worden.."

"Zus, luister goed," Huh? Was.. het dan niet zo? "Lightning kraamt onzin uit, wat hij bedoelde was..." Ze fronste, maar Lightning was er zo van overtuigd dat.. "Wat hij bedoelt is.. Dat hij bang is dat het zo is, maar het is niet zo." Ze bleef nog even stil. Dus het kon wel zo zijn.. "Jij bent mijn zusje, toch?" Ze gaf een klein knikje. "En ik ben dus familie van jou, ja?" Nogmaals knikte ze. "En ik ben awesome en perfect, en perfecte katten hebben alleen maar geweldige familie," Ze fronste wat. Uhm.. oké. Ze snorde licht toen Tallkit haar een lik over haar wang gaf. "Maar Lightning had gezegd dat mama heel gemeen tegen hem had gedaan en ze nooit met hem wilde spelen."

"Lightning is ook heel erg vervelend soms," Tallkit drukte zijn vacht tegen die van haar aan en Runningkit liet haar kopje even steunen op zijn schouders. "Ik denk dat Lightning gewoon naar buiten was gegaan toen het niet mocht, en dat mam toen bezorgd was, en gezegd had dat hij die dag niet meer buiten mocht komen ofzo." Ze knikte wat, maar het klikte allemaal nog niet echt goed. "Maar ze houd van ons.. Promise," Ze keek naar Tallkit. "Waarom zou Lightingkit dan liegen tegen me?" Mompelde ze vervolgens. "Haat.. haat hij mij?"

"Hoe kan iemand jou haten?" Ze keek haar grote broer aan en haalde haar schouders op. "Zal ik het Lightning anders vragen?" Ze schudde snel met haar kopje. "Nee.. straks denkt hij dat ik hem niet aardig vindt en hij is mijn broertje.." Murmelde ze weer stilletjes. "Haat jij iemand dan?"

"Ik denk het niet.. Haten is een groot woord..." Runningkit draaide met haar hoofd naar de uitgang van de Nursery. "Iemand niet mogen dan?" Vroeg ze vervolgens wat nieuwsgieriger.

"Mmmm... Niet mogen.." Straks zou zij er tussen zitten.. Wat ongemakkelijk drukte ze haar oortjes tegen haar kop. "Darkclaw, een warrior, hij denkt zo goed van zichzelf!" Ze haalde wat opgelucht adem en dezelfde vraag werd nu aan haar gesteld. "Ik denk niemand, want ik heb nog niet zoveel katten ontmoet buiten ons nest." Mompelde ze nadenkend. "Al heb ik wel een vriend gekregen, Tallkit!" Zei ze met een klein glimlachje.

"Echt waar? Dan ben je verder dan ik," Ze glimlachte trots naar haar grote broer. Hij had echter wel een Warrior ontmoet en zij alleen nog maar kittens, met haar oudere broer niet meegerekend. "Wie?" Runningkit richtte haar blik weer op haar pootjes, omdat ze het nog steeds niet echt iets vond om de hele tijd iemands blik vast te houden. "Arcanekit, ze komt uit het nest van Psychevoice en.. de vader was volgens mij niet bekend.."

"Goed, Vrienden zijn goed. Je moet me nog een keer aan haar voorstellen oké?" Ze knikte wat en gaapte een keer, kleine traantjes kwamen tevoorschijn uit haar ooghoeken. "Tallkit.." Begon ze wat slaperig, "ik denk dat ik maar ga slapen, vind je het erg?"