I stopped caring about the rules

_{Meteen wierp de kater zijn kop in de lucht toen hij de noodkreet van een duif hoorde. Wat geamuseerd trok hij met zijn oren. Vast een van de pas benoemde apprentice's die nog niet goed kon jagen. Het kwam al wel vaker voor dat wanneer hijzelf aan het jagen was, hij de grommende beginners luidkeels hoorde vloeken omdat hun prooi was ontsnapt. Het gaf hem altijd een leuk gevoel. Om te zien hoe jong en hoe puur ze nog waren, hun fouten zouden nog vergeven worden. Maar als hij bijvoorbeeld eens één keer zonder prooi het kamp binnenkwam zou zelfs hij kritiek krijgen van Shrewstar, ook al was ze zijn partner.
Echter, terwijl de kater steeds dichter naar de plek toeliep waar het geluid vandaan was gekomen dreef er tegelijkertijd een vreemde geur zijn neusgaten binnen. Het had het meest weg van Thunderclan, maar afgezien dat het donderpad vlak in de buurt was kon hij niet goed plaatsen waar de geur afkomstig van was.
Zijn cyaan blauwe ogen werden wat smaller en expres zette hij zijn zware poot op een takje, zodat het krakende geluid de aandacht van de onbekende poes zou trekken. Ergens dacht hij dat hij haar al eens gezien had. Maar waar wist hij niet. Wolftail had d'r misschien al eens eerder gezien op een grote vergadering, maar haar naam bijvoorbeeld wist hij niet. "Het is precies eens tijd dat ze je de grenzen nog eens duidelijk maken." Siste hij met laagliggende oren. Met grote stappen ging hij achter haar staan. "Shrewstar zal dit vast leuk nieuws vinden." Miauwde hij sarcastisch terwijl hij haar aankeek alsof ze prooi was.}

_{Het verbaasde hem dat de poes geen teken van zwakte vertoonde, maar in plaats daarvan iets terug siste. "Dat is leuk voor Shrewstar,"  Een scheve lach kwam op zijn gezicht te staan en dreigend nam hij een stapje dichter. Hij stond vlak achter haar, torende hoog boven haar uit. Zou ze toch een poging doen tot vluchten kon hij simpel zijn poot op haar rug duwen zodat ze niet eens de kans kreeg. "Ze zal vast el vaker in haar leven nog wel leuk nieuws krijgen." Een laag gegrom verliet zijn keel. "Maar niet meer door jou. Wanneer je terug weg kunt zul je je nest niet eens meer uit durven." De toon waarop hij sprak leek eerder op een echo, welke terug werd gekaatst door de wanden van een grot. Leegte was te horen. Een stem die zo door het ijzige schild van iedere kat heen zou boren. Een die zelfs een leader even zou doen beven. Hij wist dit dan ook, en maakte er dus met plezier gebruik van.
Een harde por werd haar gegund. "Doorlopen." Beval hij haar waarna hij haar nog eens een dwingende duw gaf. Hij had hier niet de hele dag tijd voor, en wou dit dus ook snel afhandelen. Maar dat betekende niet dat hij haar zou laten vertrekken zonder eerst zelf zijn voordeel uit haar komst te hebben gehaald.}

_{Hij greens even bij haar woorden. "Toen was je dan ook niet mijn gebied binnen gedrongen." Maakte hij haar kort maar krachtig duidelijk. Zijn lange pluizige staart zwiepte even in de lucht terwijl hij achter haar aan liep. Ze leek er niet bepaald van te genieten. Van het feit dat ze gevangen was genomen. Nu mocht ze misschien nog hoge verwachtingen van haarzelf hebben, maar hij zou wel zien wat er gebeurde als ze alle katten zag. Shadowclan was in stilte sterker en groter geworden, katten zagen er dan ook een stuk beter uit dan in de tijd dat Rushspirit nog aan de macht stond. Eerst had hij nog getwijfeld aan Shrewstar, maar ondertussen had de zwart witte poes zich al meer dan genoeg bewezen. Hij versnelde zijn passen wat en dwong haar door de weinige afstand tussen hen sneller te lopen. Op dit tempo zouden ze er nog niet eens zijn wanneer de maan al hoog aan de hemel stond te paraderen. "En sommigen veranderen nu eenmaal. Op een goede manier." Hij doelde duidelijk op haar gedrag. Dat de poes zich even onvolwassen gedroeg als toen. Onvolwassen, inderdaad. De perfecte beschrijving. Alleen een lompe apprentice zonder enig stel hersenen zou zo slim genoeg zijn om Shadowclan gebied binnen te komen.}

_{Toen de poes eindelijk begrip kreeg dat ze wat sneller moest lopen greens hij. Een warm gevoel overviel hem dan ook toen de ingang eindelijk in zich verscheen. Hij zou Shrewstar zo meteen kunnen zien, een speelgoedje voor haar meebrengende. Hij duwde haar dan ook met plezier door de ingang heen, al meteen een voldaan gevoel krijgend toen hij zag dat alle katten meteen hun blik op het tweetal richtte. Waarschijnlijk hadden ze de stank die aan haar vacht hing al lang geroken. "Deze Thunderclanner hier vond het leuk om te jagen op Shadowclan gebied te jagen." Zijn blik ging even naar de kraamkamer waar Shrewstar waarschijnlijk de opwinding al had geroken. Hij zou de rest aan haar over laten, en maakte duidelijk aan de vijandige poes dat ze naar voren moest gaan, verder weg van de kamp uitgang. Alles om te voorkomen dat de poes een poging zou doen tot ontsnappen.}