Can we start over?

Voorzichtig stak hij zijn kop door de donkere Den en zijn blauwe blik zocht snel naar de bekende Apprentice, nou ja, qua leeftijd niet echt meer. "Poppypaw..?" Vroeg hij nog wat aarzelend en trok zich alvast een beetje terug. "Wil je.. het nog een keertje proberen?" Vroeg hij vervolgens nog steeds met die aarzeling in zijn stem. "Ik wacht wel buiten het kamp op je als je komt." Voegde hij er nog snel aan toe en trok zich geheel terug. Met snelle passen verliet hij het kamp door de ingang die zijn vacht altijd wel een beetje deed opschudden en nam een plaatsje vlak voor de ingang. Als ze niet zou komen, dan kon hij wel gelijk gaan jagen of wat dan ook. Maar natuurlijk hoopte de kater op een komst van de poes.

OOC; Eerste post voor Poppypaw

"Zebrachase?" De kater schrok wat op uit zijn eigen gedachten en zag het gestalte van Poppypaw. Een glimlach verscheen op zijn gezicht en hij sprong overeind. Wat fijn dat je er bent! Wilde hij zeggen, maar zijn kaken bleven op elkaar geplekt. De kater ging voor de Apprentice staan, zijn blauwe ogen toch wel vrolijk op haar gericht. "Zullen we maar.. gaan..?" Stelde hij nog licht aarzelend voor.

"Dat is goed," Kwam het antwoord wat voorzichtig en Zebra nam deze kans aan om meteen van start te gaan. De Warrior draaide zich om en begon richting de plek te lopen waar de Apprentices meestal hun trainingen kregen en.. Hij kneep zijn blauwe ogen dicht. Nee, niet daar aan denken.. Beet hij zichzelf toe en toen hij was aangekomen bij de zandkuil, die niet al te ver van het kamp af lag, draaide hij zich om. "Wil je met iets specifieks beginnen?" Vroeg hij aan haar, nog steeds met een kleine glimlach op zijn gezicht. Ze had hem weer een kans gegeven en die moest hij goed benutten ook.

"Vechttraining," Zebra knikte, maar beet op zijn lip toen Poppy weer verder ging. "Ik.. ik ben niet goed met grote tegenstanders omdat ik nogal klein ben.." De kater dacht voor een moment na en sprong alvast in het zand, wat al aardig koud aanvoelde. "Nou, dan maak je daar toch gebruik van? Grote tegenstanders kunnen dan langzamer zijn en misschien krijg je zelfs de kans om onder ze door te glippen als ze niet opletten?" Stelde hij nog wat aarzelend voor. "Maar probeer mij maar eens van mijn poten te krijgen." Daagde hij haar deels plagerig en deels serieus voor.

"Met alle genoegen..." Zijn oren schoten verrast overeind en met grote ogen zag hij dat Poppypaw naar hem toe sprong. Oeps. Er werden meerderen aanvallen op hem gericht en de kater hief zijn poten op om niet geraakt te worden en net toen Poppypaw haar poten had teruggetrokken, wilde hij haar zelf ondersteboven halen, maar de poes was al teruggesprongen, alsof ze het allang had verwacht. Door zijn opgetrokken poot en zijn voorpoot waarmee hij had willen uithalen verloor hij zijn evenwicht en viel met zijn snuit in het zand. "Oef." De lucht werd uit zijn longen gedrukt toen hij terecht kwam op het zand.