Kom maar.

Onderwerp: Kom maar. ma 31 jan 2011 - 17:30

De orange poten beweegde zich door het gras, terwijl de staart in lucht was. Sparrowpelt rook de geur van het frisse gras. En genoot van de zon. Het weer was prima voor een jacht. En Sparrowpelt wou graag iets met Lionpaw doen. Maar wat precies wist ze nog niet. Ze kon ook vechttrainin doen. Maar was Lionpaw daar wel klaar voor? Hij moest een keer leren vechten. Sparrowpelt besloot om vandaag wat met aanvallen en evenwicht houden zou doen. En keek achterom. Ze had Lionpaw meteen uit het kamp meegenomen. En hij liep nu naar haar toe. Sparrowpelt wachtte af tot hij er was, en zei toen wat ze van plan was. ''Lionpaw. Vandaag gaan we iets met vechten doen,'' zei ze. ''Je moet me aanvallen, maar probeer je evenwicht te houden,'' vervolgde ze. En keek in de ogen van Lionpaw. Sparrowpelt liep een beetje naar achteren, en ging zitten. Ze ontspande haar spieren, en wou het niet te moeilijk maken. Dat kwam nog wel. Sparrowpelt wachtte rustig af, en was benieuwt wat Lionpaw ging doen. Sparrowpelt hoorde het fluisteren van de sterrenclan in de wind. Steeds maar die zelfde woorden. ''Slang en spreeuw zijn vijanden,'' Sparrowpelt lette er maar niet op. Maar ze wist dat zij de enige was die het hoorde. Misschien moest ze straks even naar Tallstar. Sparrowpelt was even weg. Maar al vlug richtte ze zich weer op Lionpaw.

Onderwerp: Re: Kom maar. ma 31 jan 2011 - 18:38

Lionpaw lag zich een beetje te vervelen in de Apprentices Den. De meeste leerlingen waren nu met hun mentor op stap, maar sommige zaten ook gewoon bij hem. Het katertje gaf een zucht, en keek naar het kamp. Opeens hief hij zijn kop op. Zijn oren spitste zich even. Daar kwam Sparrowpelt aangelopen. Misschien nam ze hem wel mee voor een training! Meteen stond Lionpaw op. Zo te zien was het ook de bedoeling. Sparrowpelt wenkte hem, en liep alvast vooruit. Lionpaw glimlachte, en strekte zich. Zijn mentor was al een beetje uit zicht. De jonge kater zette een sprintje in, en rende zo naar Sparrowpelt. Gelukkig had zij al op hem gewacht. 'Lionpaw. Vandaag gaan we iets met vechten doen,' Zei zijn mentor. De jonge leerling veerde meteen op, en kreeg een hypere blik op zijn gezicht. Eindelijk gingen ze iets met vechten doen! Lionpaw spande zich aan, en wachtte op Sparrowpelt. 'Je moet me aanvallen, maar probeer je evenwicht te houden,' Zei ze daarna. Ze liep iets naar achteren en ging zitten. Ze leek ontspannen. Lionpaw zette zichzelf meteen in een vechthouding die hij wel vaker zag bij Warriors. Hij kneep zijn gifgroene ogen zachtjes samen, en richtte zich op de volkomen ontspannen mentor. Ze leek afgeleid. Alsof ze iets hoorde... Maar dat hield al weer op, en ook zij richtte zich op haar leerling. Lionpaw zette zich af, en rende op Sparrowpelt af. Hij gaf een zachte blaas, en sprong op haar af. Wat zou ze nu doen?

Onderwerp: Re: Kom maar. wo 2 feb 2011 - 15:23

Sparrowpelt ontweek Lionpaw, en sloeg hem zachtjes weg. ''Je was te laat,'' zei ze. En zwiepte even met haar staart, ''En je bent erg voorspelbaar,'' vervolgde ze. ''Je moet niet zomaar blazen, het toont vaak aan dat je wilt aanvallen. Of andere katten denken dat je bang bent,'' legde ze uit. Intussen had ze zich gebukt, en rende op Lionpaw af. Ze sprong over hem heen, en sloeg hem toen weer weg. ''Zo dus,'' zei ze. En ging weer zitten, terwijl ze naar de kleine kitten keek. Even sloot ze haar ogen, en liet de wind door haar vacht blazen. Ze keek weer, en tuurde naar het meer. De kleine golfjes gingen zachtjes tegen de kade. En Sparrowpelt liep naar de rand van de berg, ze keek naar het kamp van de Rivierclan. En zag de katten heel klein. Het waren net mieren. Ze stond daar zo even, en draaide zich toen weer om naar Lionpaw. Ze ging voor hem zitten, en spande zich. "Probeer me nog eens aan te vallen,'' zei ze. En keek naar Lionpaw. ''Je moet niet zomaar op me af springen,'' vervolgde ze. "'Doe iets wat ik niet verwacht,'' Sparrowpelt keek in de groene ogen van haar leering. Hopelijk begreep hij het.