When summer comes

De donker gestreepte poes liep zo zachtjes tussen de bomen door. Altijd als ze probeerde te sluipen had ze het gevoel dat zelf de Thunderclan katten haar konden horen en haar uitlachten, maar ze was nou eenmaal geen goede jager en dat zou ze ook nooit worden. Duskcloud hield het liever bij vissen, daar was ze toch een Riverclankat voor? Maar nu de rivier bevroren was had ze geen keus dan gewoon te gaan jagen. Ze kon ook niet de hele dag in het kamp zitten en niets doen, maar toch had ze het gevoel dat ze meer prooi wegjoeg dan dat ze zou gaan vangen. Even bleef ze staan om de sneeuw uit haar donkere vacht te schudden. Het had vanochtend gesneeuwd en ze de irritante sneeuwvlokjes laten zitten voor camouflage, maar nu de zon weer scheen hoopte ze dat ze misschien wat warmte op kon vangen. De wind was ijzig, maar ze zou op het moment alles doen om een paar zonnestralen op te vangen.

OOC; Eerste post voor Wolfgaze

De zon scheen oranje door het witte bos. De sneeuw kraakte onder zijn grote poten, wat in het nadeel was voor het jagen. Zijn zwart gestreept, met lichtbruine kleur, viel niet zoveel op. Hij kon de sporen van vroege vogels volgen op de sneeuw. Wolfgaze's zichtbare adem blaaste rustig de ruimte in, terwijl hij soepel over een boomstronk sprong. Zijn gedachte werd onderbroken door een donkere schim in zijn ooghoek. Hij stopte abrupt, en keek de kant van de schim op. Hij zag een donker gestreepte poes, die rustig tussen de bomen door liep. Hij had haar al wel eens eerder gezien in het kamp en geloofde dat ze Duskcloud hete. Hé Duskcloud! riep Wolfgaze. ''Ik ga even met je mee!'' hij stapte dichter naar haar toe. ''Als je dat niet erg vind natuurlijk,'' zei hij op een zachtere toon, terwijl hij naderde. Hij kende de poes dan nog niet zo goed, maar het leek hem wel gezelliger om samen te gaan in plaats van alleen.

OOC; Yeawh x'D

”Hé Duskcloud!” De donkere poes keek op toen ze haar naam hoorde, en zag een grote kater op zich aflopen. Nieuwsgierig keek ze hem aan. De meeste andere katten uit de clan snapten wel dat ze meestal liever met rust gelaten werd, maar het leek er toch niet op dat ze vandaag nog iets zinnigs ging uitvoeren dus een gesprek zou wel een leuke toevoeging zijn aan haar dag. “Hey!” Begroette ze hem. “Wolfgaze, right?” Vroeg ze nog toen zijn naam haar plotseling te binnen schoot. ''Ik ga even met je mee!'' Zei hij op een wat zachtere toon. ''Als je dat niet erg vind natuurlijk,'' Duskcloud knikte. “Is goed hoor.” Zei ze terwijl ze hem met haar kop wenkte om samen verder te lopen. De donker gestreepte poes stond niet bekend om haar geanimeerde of gezellige gesprekken, maar ze besloot dat ze deze kater wel mocht en dat ze wel in een sociale bui was vandaag. “Zo.” Zei ze. “Heb ik zojuist een leuk jachtuitje verstoord of deed jij ook niet veel?” Vroeg ze geïnteresseerd. Terwijl ze samen met hem verder liep.

''Hey!'' Begroette ze hem.''Is goed hoor.'' Terwijl ze met haar kop wenkde. ''Zo.'' Zei ze. ''Heb ik zojuist een leuk jachtuitje verstoord of deed jij ook niet veel?'' Vroeg ze op een geïnterreseerde manier. ''Niet echt'' Antwoorde hij. ''De prooi is nu zo schaars, er valt niet veel te vangen.'' Zei hij met een zucht. Zo random als hij was, kwam hij op het idee om naar de rivier te gaan. Hij had zin in om over het ijs te gaan jagen. ''Heb jij ooit op ijs gelopen? Vast wel.'' Verontstelde hij. Het spoor achter hun begon langer te worden. ''Ooit geprobeerd om over het ijs te jagen?'' Zei hij met een speelse glimlach over zijn gezicht. Hij had geen idee of deze poes van een beetje lol hielt, des te meer redenen om het uit te proberen.

''Niet echt'' Antwoordde Wolfgaze. ''De prooi is nu zo schaars, er valt niet veel te vangen.'' De grote kater zuchtte. Duskcloud voelde met hem mee. De prooi was schaars en katten zoals zij konden het beter aan de goede jagers overlaten, dan zou er tenslotte minder verspilt worden. ''Heb jij ooit op ijs gelopen? Vast wel.'' Veronderstelde Wolfgaze. Duskcloud knikte. Natuurlijk had ze dat. ''Ooit geprobeerd om over het ijs te jagen?'' Vroeg hij met een speelse glimlach. De donkere poes kon het niet helpen ook te glimlachen. “Nee.” Zei ze met een speelse grijns. “Maar jij zou het vast niet erg vinden om het eens met mij te gaan doen, niet?”

''Nee.'' Zei ze met een speelse grijns. ''Maar jij zou het vast niet erg vinden om het eens met mij te gaan doen, niet?'''Zei Duskcloud. ''Dat zullen we nog wel eens zien!'' Zei hij met een plagende stem. Hij zag het glinster van zon op het ijs staan. ''Daar is het al!'' Hij rende op de rivier af als een klein kind, soms had hij van die momenten.

''Dat zullen we nog wel eens zien!'' Plaagde Wolfgaze. Duskcloud lachte, maar voordat ze iets kon zeggen had de kater de rivier al gezien. ''Daar is het al!'' Riep hij en sprintte wel. De grote kater leek wel een kleine kitten, wat Duskcloud meestal vervelend vond in volwassen katten, maar Wolfgaze's enthousiasme was aanstekelijk en de donkere poes rende zo hard als ze kon achter de grote kater aan. Haar poten vonden goede houvast in de sneeuw, en ze haalde de kater al snel in. Nog voor Wolfgaze kwam ze al aan bij de rivier en grijnsde naar hem. “Je bent zojuist ingehaald door een poesje.” Plaagde ze.

Duskcloud rende hem voorbij en kwam als eerste bij de rivier. ''Je bent zojuist ingehaald door een poesje.'' Plaagde ze. Je hebt nog niet gewonnen..,'' riep hij met een glimlach. Rennend op Duskcloud af zwiepte hij zijn achterpoten naar voren en remde af ,met het gevolg dat er er een golf met sneeuw over Duskcloud heen kwam. ''We zijn pas net begonnen,'' Zei hij lachend met een knipoog.

”Je hebt nog niet gewonnen..,'' Riep Wolfgaze. Duskcloud keek hem met wat gespeelde arrogantie aan en wilde hem net vertellen dat ze dat wel werkelijk gedaan had toen ze een golf sneeuw over zich heen kreeg. ''We zijn pas net begonnen,'' Lachte Wolfgaze met een knipoog. Verrast keek ze hem even aan, maar schudde daarna snel de sneeuw uit haar donker gestreepte vacht. “Ik vraag me af welk spelletje we dan wel niet spelen.” Zei ze speels, waarna ze opeen overeind sprong. Met een soepele sprong landde ze boven op zijn rug zodat hij zijn evenwicht verloor en ze samen door de sneeuw rolden.

Ze schudde het sneeuw uit haar vacht, Wolf herhaalde haar beweging. ''Ik vraag me af welk spelletje we dan wel niet spelen.'' Zei ze speels. ''Een spel va.....,'' Wolf werd midden in zijn zin onderbroken, door een lichaam dat op zijn rug sprong. Hij verloor zijn balans'en rolde samen met Duskcloud door de koude sneeuw. De sneeuw ging door zijn vacht, waarbij hij lacherige kreten maakte. Wolfgaze gaf weerstand tegen het gerol, waardoor hij boven Duskcloud tot stilstand kwam. ''Een spel van uitdagen!,'' Hij blies plagerig in haar gezicht waarbij hij grinnikte. Zijn adem was versnelt, en er kwamen nu kleine wolkjes van waterdamp uit zijn mond.

Duskcloud lachte met Wolfgaze mee terwijl ze door de sneeuw rolden en toen de twee katten tot stilstand kwamen had ze nog steeds een grote grijns op haar gezicht. ''Een spel van uitdagen!,'' Zei de grote kater toen hij boven haar tot stilstand kwam. “Toevallig.” Zei ze. “Dat is nou net mijn favoriete spel.” Net zoals haar ademde Wolfgaze snel en ze keek naar de grappig wolkjes die door zijn mond kwamen. Maar toen voelde de donkere poes zich ongemakkelijk om zo dicht bij een kater te zijn. Dat was niet meer gebeurt sinds die ene kater dus ze schoot onder hem vandaan en sprong grijnzend overeind het ijs op. “Je had nog beloofd om met me over het ijs te jagen, weet je nog?”

''Toevallig.'' Zei ze. ''Dat is nou net mijn favoriete spel.'' Ze keek naar de wolkjes die verschenen van de adem. Ze krabbelde zich onder Wolf vandaan, en sprong met een grijns op het ijs. ''Je had nog beloofd om met me over het ijs te jagen, weet je nog?'' Zei Duskcloud. Wolfgaze nam een aanloop en gleed over het ijs, hij kwam tot stilstand naast Duskcloud. ''Dat weet ik nog wel ja.'' Zei hij. ''Kleine diertjes steken hier nog wel het ijs over, het enige wat je hoeft te doen is ze te vangen. Maar doordat het zo glad is valt dat nog wel eens vies tegen.'' Hij liep naar de kant toe, en ging maakte zich zo onzichtbaar mogelijk in de sneeuw. ''Probeer het is!'' Riep hij tegen Duskcloud.

De grote kater gleed over het ijs tot hij naast haar toch stilstand kwam. ''Dat weet ik nog wel ja.'' Zei Wolfgaze. ''Kleine diertjes steken hier nog wel het ijs over, het enige wat je hoeft te doen is ze te vangen. Maar doordat het zo glad is valt dat nog wel eens vies tegen.'' Duskcloud grijnsde. Ze moest toegeven dat het een slim idee was. Wolf liep terug naar de kant en verstopte zich in de sneeuw. ''Probeer het is!'' Riep hij haar toe. Duskcloud liep achter hem aan, maar volgde zijn voorbeeld niet. "Hoe graag ik het ook mag willen.” Zei ze. “Maar jammer genoeg heb ik niet zo'n prachtig licht velletje zoals jij.” Haar donkere vacht zou goed zichtbaar zijn zonder enige vorm van beschutting, en aan deze kant van de rivier was te weinig begroeiing voor haar om zich fatsoenlijk in te verstoppen en om op tijd bij de rivier te zijn. Ze zou met wat sneeuw haar vacht wat lichter kunnen maken, maar daar had de donkere poes weinig gevoel voor.

OOC; *Hint hint*

"Hoe graag ik het ook mag willen.'' Zei ze. ''Maar jammer genoeg heb ik niet zo'n prachtig licht velletje zoals jij.'' Zei Duskcloud. ''Ohw kom op prinsesje,'' Hij wurmelde onder de sneeuw vandaan, en gleed naar Duskcloud toe. ''Bang om je vachtje nat te krijgen?'' Zei hij met een grijns. ''Anders ga je heel steel staan en doe je alsof je een boom bent,'' Zei hij plagend, terwijl hij cirkelend om haar heen gleed.

OOC; *Knipoog knipoog* (Ga nu echt tukken ;3)

''Ohw kom op prinsesje,'' Zei Wolfgaze terwijl hij naar haar toe gleed. ''Bang om je vachtje nat te krijgen?'' Duskcloud keek hem beledigt aan. “Ik ben niet bang.” Zei ze. “Maar ik doe het gewoon liever niet.” Ze was niet bang voor water of een natte vacht, maar ze hield gewoon niet van sneeuw. Het was een van de vele punten op haar lijstje waarom ze niet van de winter hield. ''Anders ga je heel steel staan en doe je alsof je een boom bent,'' Stelde Wolfgaze voor. Duskcloud grijnsde. “Dat is nog eens een goed idee.” Zei ze terwijl ze de kater goed in de gaten hield terwijl die rondjes om haar heen gleed “Kom dan zoeken we wat takjes voor op mijn hoofd. Dan lijk ik wat overtuigender.”

''Dat is nog eens een goed idee.'' Zei ze terwijl ze Wolfgaze in de gaten hield. ''Kom dan zoeken we wat takjes voor op mijn hoofd. Dan lijk ik wat overtuigender.'' Zei Duskcloud. ''Goed dan!'' Knikte Wolfgaze. 'Hij gleed naar de kant, en hupte op de verse sneeuw. Met snelle passen ging hij rond de dichtsbijzijnde boom zoeken. Hij vond een paar takjes op de grond, en pakte ze met zijn bek. Triomfantelijk keerde hij terug naar Duskcloud. ''Kan je hier wat mee?'' Zei hij met een lach.

''Goed dan!'' Zei Wolfgaze waarna hij naar de kant gleed. Duskcloud keek hem nieuwsgierig na en keek toe terwijl de grote kater wat takjes bij elkaar zocht. Hij pakte ze op met zijn bek en liep met een triomfantelijke blik terug. ''Kan je hier wat mee?'' Vroeg hij met een lach. Duskcloud grijnsde en liep op hem af en bekeek de takjes in zijn bek even kritisch. “Niet de beste takjes om iemand in een boom te veranderen, maar ze kunnen er mee door.” Zei ze zo serieus mogelijk waarna ze haar hoofd boog zodat hij de takjes erop kon laten vallen.

Kritische bekeek ze de takjes die Wolf in zijn bek had. ''Niet de beste takjes om iemand in een boom te veranderen, maar ze kunnen er mee door.'' Zei Dusk serieus. Wolf kon wat sarcasme in haar stem vinden. Ze boog haar hoofd, waarop Wolfgaze de takjes voorzichtig liet vallen. Het resultaat vond hij wel schattig. Ze had nu een soort kransje van takjes rondom haar hoofd zitten. ''Ziet er goed uit,'' Lachte hij. Hij draaide zich om en seinde met zijn staart dat Duskcloud hem moest volgen. Hij ging vervolgens tussen het sneeuw zitten, en wachten tot dat er een diertje over stak. Duskcloud zat dood stil achter hem. Af en toe keek hij even om, om te kijken of ze er nog stond.

Duskcloud tilde voorzichtig haar kop op toen Wolfgaze de takjes op haar hoofd had laten vallen. ''Ziet er goed uit,'' Zei de kater lachend. Duskcloud grijnsde. “Dankje.” Zei ze. “Ik ben vast een bijzonder mooi boompje.” Wolfgaze draaide zich om en seinde met zijn staart dat ze hem moest volgen. De donker gestreepte poes volgde hem gehoorzaam, maar voorzichtig zodat haar vermomming niet van haar hoofd af zou vallen. Ze ging achter hem in de sneeuw liggen en groef zich toch een beetje in, zodat de sneeuw haar donkere vacht toch enigszins kon bedekken. Doodstil keek ze naar de bevroren rivier wachtend op een prooi. Toen merkte ze een muisje op die vanuit het Thunderclan territorium het ijs op sprong en de rivier begon over te steken. Ze keek hoopvol naar Wolfgaze. Het leek haar beter om de grote kater als eerste te laten gaan.

Wolfgaze keek met gespitste oren naar de bevroren rivier. Elk geluid kon een teken zijn. Plots sprong er een klein veldmuisje vanuit het Thunderclan territorium op het bevroren ijs. Behoedzaam begon het de rivier over te steken. Wolfgaze voelde zijn bloed stijgen, terwijl hij zijn nagels uit vouwde. Met zijn buik over de koude sneeuw begon hij te sluipen. Hij zat net uit het vizier van het veldmuisje. Hij stopte op het punt dat hij het dichtstbij de oever kon komen. Het muisje was nog maar een paar muizelengtes weg. De prooi kwam zat op het naarbijste punt. op het moment dat de muis de glans in wolfs ogen zag, sprong hij uit zijn camouflage. Zijn nagels kraste over het ijs terwijl hij lande. Met een hap brak hij het kleine muisje. Het net gedode beestje hing uit zijn bek. ''Nou eens kijken hoe het bij jou af gaat,'' Sprak hij met volle mond. Hij wipte op het ijs en begroef de muis in het sneeuw. Hij nam zijn plaats weer, en begroef zichzelf zodat hij Duskcloud niet in de weg zou staan.