Some dull morning

Weepingwillow verliet niet al te vaak het donkere territorium van zijn thuis, geen sterke behoefte hebben aan onnodig dwalen. Er waren altijd uitzonderingen op die regel en zo mocht het komen dat hij de grens overstak, waarop hij zichzelf bevond in niemandsland. De kater liet zijn poten de weg leiden en al snel wandelde hij door onbekend gebied. Tussen verdwaalde struikjes en bomen, ging hij over de velden heen. Het Rogue gebied was bijzonder, het was wat niet een wereldvreemde plek maar anders dan de clans die bossen, heides en rivieren voor zichzelf hadden kwam je hier eigenlijk alles wel tegen. De clanloze wilde katten hadden hier hun eigen stukjes landschap, al was de dichtbijzijnste rivier die van Riverclan. Waar het hun territorium verliet en het vrije land instroomde. De vrijheid van het al, maar geen bescherming hebben van een clan. Hij wist dat de rogues zich wel eens in groepjes bevonden, het was alleen vast niet hetzelfde als waarin hij leefde. Over rogues gesproken, hij had al een stukje achter de rug en was nog niemand tegen gekomen. Eerlijk gezegd vond hij dat niet heel erg, de Warrior was niet al te open naar de katten buiten Shadowclan. Dit gold ook voor de andere clans. Hij besloot voorlopig om dit geluk te noemen, want liever geen vreemdelingen dan aggresieve vreemdelingen waarin hij geen behoefte aan had. Dat geluk duurde niet al te lang, want wat verderop hoorde hij twee stemmen. Een kater en een poes. Weepingwillow draaide zich om en keek over de witte velden heen, om vervolgens twee katten samen te zien lopen. Gezellig pratend zo te horen. Hij wou er net van uitgaan dat het rogues waren toen de geuren hem echt tegemoet kwamen. Het waren clankatten, maar bijzonder genoeg uit twee verschillende clans. Ze kwamen zijn kant op, maar of ze hem al door hadden. Een frons trok over zijn gezicht, zich afvragend wat de reden was dat een Riverclanner en een Thunderclanner hier samen liepen. Weepingwillow had niet bepaald een schutkleur tegen de blanke achtergrond en dus zouden de twee hem snel spotten. Hij had geen zin om weg te lopen en doen alsof er niks aan de hand was hier, zodoende volgde hij het pad naar hun toe. ''Een Riverclanner en een Thunderclanner samen?''zei hij tegen de twee, wat voor gesprek ze dan ook hadden onderbrekend. Natuurlijk kwam er nu een Shadowclanner in de mix. Hij liet nog niet meteen merken wat hij hier van vond, overigens was het niet zijn probleem. Wie weet kwam er straks ook nog een Windclanner bij, dan hadden ze een kwartet.

Prompt 71:Laat je karakter een topic binnen lopen waar katten een gesprek hebben waar je karakter absoluut niet bij is betrokken