I'm bored... I need a hug.. [OPEN]

Swiftkit lag opgerold in een hoekje van de nursery te beven, ze had had erg koud. "Waar is mijn mama? Mijn broertje of zusje?" Dacht ze terwijl de een beetje op schoof. "Mama?" Piepte ze zachtjes in de hoop dat er een kat bij haar kwam liggen. Ze bibberde weer, hopend op warmte. Ze keek op en draaide om en keek rond de nursery, ze zuchtte. Er lagen een aantal kittens bij een andere oudere kat, andere lagen bij elkaar en ook een paar alleen. Swiftkit draaide om met haar rug naar de muur en keek naar de uitgang. Het was echt helemaal wit buiten, en koud ook. Ze bibberde weer.


((ooc))

Sorry voor de korte post... Ik ben niet goed met openingen.

Graverobber staarde in de Nusery. Hij had de wacht overgenomen van een apprentice. Het was koud buiten en jagen zat er niet in vandaag. Met zijn vacht dik opgezet hiel hij alles in het oog. Katten mochten alleen binnen en buiten met toestemming. Kittens mochten dat niet. Daar was het veel te koud voor. Zijn groen-geelgetinte ogen volgden een rilling. Hij kneep zijn ogen tot spleetjes. Er lag een kitten, zonder moeder. Nu? In dit weer? Grave keek heen en weer, niemand die iniciatief nam om de kitten te troosten. De moeder was ook nergens te bekennen. Brommend draaide de zwart-witte kater zich om. "Hé jij! Kom deze wacht eens overnemen.", riep hij naar crême-kleurige poes. Zonder te kijken of ze wel deed wat hij zei ging hij naar binnen. Het verbaasde hem hoe koud het hier was. Dat moest hij maar eens aan Stormstar zeggen. Zachtjes liep hij naar de rosse kitten toe. Hij ging voor de kitten zitten. "Hé kleintje.", miauwde hij warm. Zijn mondhoeken gingen lichtjes omhoog. "Heb je een naam?"

Swiftkit keek op met een schok en keek naar de kat. "S-swiftkit... Piepte ze rillend. Ze stond op nog steeds rillend. "Wie ben jij?" Vroeg ze met haar kleine stem. Ze keek naar de kater, hij was veel warmer dan de nursery. Swiftkit kroop naar zijn poten en kroop tegen hem aan, ze spinde zachtjes. Ze bibberde al minder, haar kleine staartje krulde om zijn linker poot en ze keek op naar de kater. "Jij bent stukken warmer."

"Hé jij! Kom deze wacht eens overnemen.", riep hij naar crême-kleurige poes. Zonder te kijken of ze wel deed wat hij zei ging hij naar binnen. Het verbaasde hem hoe koud het hier was. Dat moest hij maar eens aan Stormstar zeggen. Zachtjes liep hij naar de rosse kitten toe. Hij ging voor de kitten zitten. "Hé kleintje.", miauwde hij warm. Zijn mondhoeken gingen lichtjes omhoog. "Heb je een naam?" De kitten keek angstig op. "S-swiftkit...", piepte de kitten rillend. "Wie ben jij?" Voordat Graverobber kon antwoorden piepte Swiftkit: "Jij bent stukken warmer." Hij snorde zachtjes. "Ik ben Graverobber." Hij wikkelde zijn staart rond de kitten. Die bedekte bijna heel haar rosse vacht.

De kittens in de nursery hadden al snel uitgevonden dat Spark’s warme vacht heerlijk was om tegenaan in slaap te vallen. Ook was Sparkkit groter dan andere kittens van haar leeftijd dus was er genoeg Spark voor iedereen. De kleintjes moesten wel oppassen. Als ze Sparkkit onnodig wakker zouden maken, zou ze heel boos kunnen worden. Dus deden ze allemaal stil en rustig.
Sparkkit had haar ogen gesloten, maar sliep niet. Ze luisterde naar de zachte ademhaling van de kittens om haar heen en voelde hun warme lichaampjes tegen haar aan. Het voelde goed om voor de zwakkere te zorgen ook al was ze zelf nog een kitten. Opeens hoorde ze een piepend geluidje: "Mama?" Sparkkit wilde haar hoofd optillen, maar hoorde een zwaardere stem: "Hé jij! Kom deze wacht eens overnemen." Geschrokken bleef de calico kitten liggen en hield haar ogen stijf dicht. Er was een warrior in de nursery! Wat zou er aan de hand zijn? Ze spitste nog eens goed haar oren en hoorde pootstappen richting de hoek waar de kitten’s miauw vandaan was gekomen. De kitten en de warrior praatten zachtjes. Spark maakte uit het gesprek op dat de warrior Graverobber heette en ze hoorde dat hij ging liggen. Nu was ze toch wel nieuwsgierig een hief langzaam haar hoofd op. Ze keek naar de vier kittens die om haar heen lagen. Zo te zien waren ze allemaal diep in slaap. Sparkkit richtte haar blik op het hoekje waar ze het gesprek had gehoord. Er lag een grote zwarte kater met onder zijn staart een dunne, rossige kitten. Swiftkit, dacht Sparkkit geschrokken en ze kwam snel overeind. Swift was altijd al een vrolijke en gezellige kitten die altijd in was voor een spelletje of een stoeipartij. Sparkkit waardeerde dit heel erg en kon het goed met haar vinden. Langzaam probeerde de stevige kitten zich te bevrijden uit de kluwen kittens die om haar heen lag. Hierbij stapte ze op een paar staarten en koppen en kreeg geïrriteerde grommen naar haar hoofd geslingerd. Na deze hindernis snelde ze naar Graverobber en Swiftkit. Ondertussen viel haar op hoe koud het was in de nursery. Met dit weer moet je niet alleen liggen, bedacht ze zich. Spark hield haar pas in en benaderde de grote zwarte kater voorzichtig. Snel vroeg ze: “Wat is er aan de hand met Swiftkit?”

"S-swiftkit...", piepte de kitten rillend. "Wie ben jij?" Voordat Graverobber kon antwoorden piepte Swiftkit: "Jij bent stukken warmer." Hij snorde zachtjes. "Ik ben Graverobber." Hij wikkelde zijn staart rond de kitten. Die bedekte bijna heel haar rosse vacht. Graverobber hoorde een paar kleine voetstapjes. Hij keek om en zijn blik viel op een gevlekte kitten. “Wat is er aan de hand met Swiftkit?” Hij wierp een korte blik op Swiftkit. "Ze heeft volgens mij geen moeder, dus kom ik haar wat opwarmen.", glimlachte hij. De lapjes kitten had schattige blauwe ogen. Met een witte poot schoof hij haar naar zijn staart. "En hoe heet jij?"

~Marieke; je mag andere katten niet bespelen, alleen die van jou zelf.
Moet ik trouwens een setje voor je maken?

Graverobber wierp een korte blik op Swiftkit. "Ze heeft volgens mij geen moeder, dus kom ik haar wat opwarmen." glimlachte hij. Voor Spark kon reageren, werd ze door zijn grote, witte poot naar zijn staart toe geschoven."En hoe heet jij?" vroeg de zwarte warrior. “Ik ben Sparkkit!” antwoordde de kitten enthousiast en ze maakte het zich gemakkelijk onder de lekker warme staart. Ze lag dicht tegen Swiftkit aan en voelde dat zij inderdaad een beetje koud was. “Ik ben de oudste van Petalrose. Mijn broertje en zusje liggen verderop te slapen,” vertelde ze verder, “maar  daar liggen nog meer kittens, dus die zullen het niet koud krijgen.”

~ Ruth: Sorry, foutje. Ik heb het aangepast! (Ik ben echt een groentje in het RPG'en, maar het gaat langzaam vooruit )
Wat is een setje trouwens?

Swiftkit keek naar Sparkkit. "H-hi sparkkit." Bibberde ze. Ze kroop tegen hem aan en begon zachtjes te spinnen. "Erg lief van jullie dat jullie mij op komen warmen." Piepte Swiftkit, ze moest gaapen. Ze piepte een beetje toen ze omrolde maar ze draaide snel weer om. Swiftkit haar kleine staartje lag op Sparkkit's rug.