It's a world gone astray

Onderwerp: It's a world gone astray zo 2 feb 2014 - 16:50

Vier krachtige poten droegen een grote kater door het territoria terwijl zijn opvallend groene ogen rondkeken. Zijn oren alert gespitst, oplettend op elk klein signaaltje van zijn omgeving. Hij vond het heerlijk om even op pad te kunnen in zijn eentje, zijn poten ver te strekken. Hij hoefde nooit echt als een woesteling te vechten, als het echt moest kon hij het wel maar hij vermeed liever grote gevechten. De enige die hij niet tolereerde waren Rogues en BloodClan members. Hij haatte ze intens, vooral de BloodClan die zijn moeder had afgenomen van hem. Hoewel hij er vrede mee had genomen dat zij de rangen van StarClan in was gegaan had hij geen vrede kunnen vinden voor de dader.
Toch niet ver bij de grens vandaan bleef hij abrubt staan en zwiepte met zijn staart. ''Wie is daar!'' Siste hij en sloeg zijn klauwen al uit. Het was geen Kittypet of Bloodclan dat wist hij zeker, maar het was ook geen andere Clangeur.

&Emmett en later jaytail

'Aargh!', een kreet van frustratie kwam uit de brede borstkast van de bruine tabby. Hij was nu al een tijdje opzoek naar prooi, maar deze wist steeds te ontsnappen. Toch bleef zijn hongerige maag ongeduldig knorren. Nadat het zoveelste konijn aan zijn klauwen was ontsnapt had hij er genoeg van. Waar zat het hem altijd tegen. "Rustig, Emmett, je weet wat de gevolgen zijn.", zei een stemmetje in zijn hoofd, maar de grote kater negeerde het. Chagrijnig klauwde hij met zijn poten in de grond. Zijn woede moest er snel uit, anders konden er nare dingen gebeuren. Die stomme sneeuw ook. Al tijden lang was er een tekort aan prooi. Weer knorde zijn maag. Een licht briesje streek door zijn vacht. Verwoed begon Emmett te lopen. Hij moest en zou wat te eten vinden. Desnoods zou hij het van een Clan stelen. Het kon hem niet meer schelen. Als hij maar wat t eten zou krijgen. De sneeuw knerpte onder zijn poten. De wind bracht vele geuren mee. Eén geur wees hem erop dat hij bijna bij de ThunderClan was, maar hij negeerde het. Een andere geur vertelde hem namelijk dat hij daar ook prooi kon vinden. Even later zag hij, tot zijn grote verbazing, een aardig vet konijn dat sufjes opzoek was naar eten. Even grijnsde de kater. Toen ging hij met zijn buik op de grond liggen. Hij mocht dit niet verpesten! De wind stond gunstig, zodat het konijn hem niet kon ruiken. Zijn staart zwiepte zachtjes heen en weer. Even keek het konijn op, maar ging daarna weer verder met waar hij mee bezig was. Al Emmetts spieren stonden gespannen. Drie... Twee... Eén... ''Wie is daar!'' Siste een onbekende kat. Het konijn keek op en rende weg. Vloekend kwam Emmett overeind. Grommend tuurde hij rond. Die kat, die zal boeten. 'Dat kan ik beter aan jou vragen.', sprak hij kil.

Zijn ogen stonden vol woede terwijl de ijzige wind zijn pels optilde. Hij hoorde nog prooi wegspringen en besefte dat deze kat aan het jagen was op hun territoria. Hij keek even op van de sntem en staarde de tabby kater aan voor hij een stap naar voren zette. ''Ik hoor hier, hoe durf je hier op ThunderClan territoria te jagen!'' Siste hij kwaad en haalde meteen al zonder waarschuwing uit met een poot. ''Jij hebt geen recht om je vuile poten hier neer te zetten.'' Snauwde hij dreigend en spande al zijn spieren op waardoor zijn volledige formaat zichtbaar werd, maar hij wist als geen ander dat het geen nu zou hebben. Dit was geen kleine rogue die gemakkelijk te intimideren was en dat kon hij al weten gezien de kater tegenover hem nu ook niet de kleinste was.

Grommend keek Emmett de kater aan. Het was best een grote kater, dat viel niet te ontkennen. Maar de ThunderClan kat was niet de enige grote kater hier. En Emmett had vaker gevochten. Als het een beetje meezat zou hij hem wel aankunnen. De kater zette een stap naar voren. ''Ik hoor hier, hoe durf je hier op ThunderClan territoria te jagen!'' Siste hij kwaad en haalde meteen al zonder waarschuwing uit met een poot. ''Jij hebt geen recht om je vuile poten hier neer te zetten.'' Snauwde hij dreigend en spande al zijn spieren op waardoor zijn volledige formaat zichtbaar werd, maar Emmet was niet snel geïntimideerd. Hij lachte kort. 'Denk je nou echt dat ik nu bang van je ben?', zei hij spottend. 'Jullie ThunderClanners jatten al mijn prooi, dus ik heb alle recht om op te eisen wat mij toebehoord.' Hij zag hoe de ThunderClan kater zijn spieren aanspande. Weer lachte Emmett. 'Jullie clan word geleid door een kittypet. Denk je nou echt dat je een partij voor mij bent?', zei hij terwijl hij zich klaar maakte voor de aanval.

Zijn groene ogen versmalde bij de woorden van de kater en hij blies kwaad. ''Je zou het moeten zijn.'' Snauwde hij geïrriteerd en zwiepte met zijn staart. ''Waag het niet dit territoria voor jezelf te claimen stuk ongedierte!'' Zei hij en liet zijn oren plat tegen zijn kop vallen. ''Dit behoort niet aan jouw toe, en dat zal het ook nooit doen!'' Heel even verplaatste hij een poot maar bewoog nog niet, hij moest nu nog even wachten. ''Waag het niet vuil te spreken over Firestar! Hij is een grootse leider die heeft bewezen dat zijn afkomst er niet toe doet. En ja dat denk ik, ik heb al iets te lang moeten vechten om geen partij te zijn voor anderen.'' Zei hij met een koude stem voor hij zich afzette en zijn klauwen naar de rug van de kater sloeg. Hij wist dat hij een tactiek moest bedenken gezien de kater een gelijkwaardige tegenstander kon zijn.

Emmett grijnsde spottend naar de kater. Hij blies kwaad. ''Je zou het moeten zijn.'' Snauwde hij geïrriteerd en zwiepte met zijn staart. ''Waag het niet dit territoria voor jezelf te claimen stuk ongedierte!'' Zei hij en liet zijn oren plat tegen zijn kop vallen. ''Dit behoort niet aan jouw toe, en dat zal het ook nooit doen!'' Oh nee?, dacht Emmett Dat zullen we nog wel eens zien. ''Waag het niet vuil te spreken over Firestar! Hij is een grootse leider die heeft bewezen dat zijn afkomst er niet toe doet. En ja dat denk ik, ik heb al iets te lang moeten vechten om geen partij te zijn voor anderen.'' Zei hij met een koude stem voor hij zich afzette en zijn klauwen naar de rug van de kater sloeg. Emmett sprong snel weg en sloeg de kater van hem af. 'Zo zo, dus jullie kittypet heet Firestar.", zei hij, met de nadruk op het woordje star. 'Stoere naam hoor.' zei hij sarcatisch. 'Ik betwijfel of die grote Leader nog zo stoer is als hij jou hier ziet liggen.', hij liep iets naar de kat, en maakte zijn borst groot. 'Dood...', fluisterde hij er achteraan. Bij die woorden haalde hij ut met zijn klauwen richting de ThunderClan kater.

Hij wist dat de kater zijn woorden niet serieus nam maar hij weigerde toe te geven aan de wens van een stuk ongedierte. Hij volde hoe hij de grond raakte maar rolde snel terug naar zijn poten en blies kwaad. ''Ach schei toch uit,'' Snauwde hij en zwiepte met zijn staart die nu al twee keer zo dik was dan normaal. Hij zakte instinctief iets door zijn gespierde poten en staarde de kater aan. ''Wie zegt dat ik zal sterven hier?'' Snauwde hij en sprong opzij maar voelde toch hoe de klauw van de kater zijn vacht nog raakte. ''Denk niet te licht over mij, ik heb ergere dingen gezien.'' Siste hij en sprong opnieuw op de kater af maar probeerde uit te halen naar diens snuit. Hij kon dit niet verliezen, hij mocht niet verliezen voor zijn Clan!

Onderwerp: Re: It's a world gone astray