I can explain.

Met zachte pasjes verliet hij het mosnest en keek niet eens om naar zijn moeder. Ze hoefde zich niet steeds zulke zorgen te maken om hem, hij kon alles prima zelf opknappen. Niet veel verderop lag een mosballetje en de flamepoint kitten rende op het dingetje af en zijn laatst pas werd meer een soort sprong. Met uitgestrekte pootjes belandde hij op het groene balletje en slaakte een speelse piep. Hij kon prima alleen spelen!

OOC; Eerste post voor Goldenkit.

Rustig lag hij te slapen, te dromen over zijn vader, over hoe hij eruit zag, en over hoe trots zijn vader wel niet op hem was. Speels rende hij achter zijn vader aan, en sprong op diens staart, maar niets van dit alles was met vreugde, want Goldenkit wist maar al te goed dat dit allemaal maar een normale droom was. Hij werd wakker, en sloot zijn oogjes om het beeld dat hij van zijn vader had gekregen even vast te houden, maar het was al weg. Een diepe zucht verliet zijn kleine mondje, maar dat veranderde in een boosaardige grom toen hij een kitten vol, op zijn rug kreeg. Die sukkel was bovenop hem gesprongen. Boos, en sterk sprong de witte kitten op en blies naar de ander, "Kan je niet uitkijken?!"

Nog een keer sprong hij op, nadat hij het balletje van hem had weg geduwd, maar landde dit keer op iets wits. En het was geen sneeuw. De kitten glipt onder hem door en keek hem niet te blij aan. "Kan je niet uitkijken?!" Fadedkit drukte zijn oren tegen zijn kop en zijn staart werd twee keer zo dik. "Dat jij nou midden in de Nursery ligt te slapen." Gromde hij even boos terug.

Hij zag hoe de staart van de ander dik werd, en snel volgde hij het voorbeeld. Alleen deed hij het misschien een tikkeltje overdreven, en hij zag met enorme ogen hoe zijn toch al enorme fluffy staart, veranderde in een enorm fluffy monster! Hij schrok, en sprong weg van het grote witte ding, en richtte zich toen weer op de andere kitten. "Oke oké, het is al goed, wat was je aan het doen anyways?"

De staart van de andere kitten werd ook groter, maar Fadedkit begon te fronzen toen deze kitten plots ervan schrok. Wat..? "Oke oké, het is al goed, wat was je aan het doen anyways?" Fadedkit versmalde zijn blik. Was dit een valsstrik ofzo? "Was je nou bang.. voor je eigen staart?" Vroeg hij met opgeheven wenkbrauwen en kneedde de grond met zijn pootjes.

Even was het stil, en toen kwam de vraag die hij eigenlijk ook wel verwacht had, "Was je nou bang.. voor je eigen staart?" Meteen sprong hij op, maar ging toen ook weer zitten en keek even naar de grond, "Ja," Hij keek fel en verdedigend op, "Maar hij was ook wel heel erg groot!" Even wierp hij een blik op zijn nu weer normale staart, en fronste, oké, het was wel gek inderdaad.. "Maar," Zijn blik ging weer naar de ander, "Wat was je nou aan het doen?"

"Ja," Fadedkit was weer niet zo'n iemand die er om zou lachen, maar geïmponeerd was hij ook weer niet.. "Maar hij was ook wel heel erg groot!" De flamepoint snoof zachtjes. "Maar, wat was je nou aan het doen?" Zich niet echt veilig voelend in de situatie keek hij naar de grond. "Waarom wil je dat weten?"

Tot zijn verbazing lachte de andere kitten hem niet uit, dus ging hij weer rechtzitten en keek de ander inschattend aan, wie waren zijn ouders, en, wat was hij nou precies aan het doen? Helaas werd zijn brandende vraag nog steeds niet beantwoord, en ontweek de vraag zelfs. "Nou, misschien omdat je ineens uit het niets bovenop me sprong, en omdat dat een gesprek beginnen is," Hij viel even stil, en besloot om maar te beginnen met een makkelijkere vraag, "Oke, als je dat niet wilt zeggen, mag ik dan wel weten wat je naam is?"