Can't get sick!

Een rilling gleed over haar rug en ze stond bibberend op uit haar nest. Wat was het koud. Het likken van haar vacht had geen zin en haar ademhaling werd bijna versperd door een verstopte neus. Straks.. werd ze ziek! Haar blauwe oogjes werden angstig opengesperd. Haar moeder had haar wel eens verteld over een erge ziekte die heerste in dit seizoen.. green..cough. Straks had zij het! Een angstige piep kwam uit haar mond en ze rolde zich op in haar nest en verborg haar snuit onder haar voorpootjes.

De kitten was enorm druk, hij had van verschillende andere katten gehoord dat zijn tweede moon naderde, en hij mocht dus al bijna de nursery uit! De nestarrest begon hem namelijk echt de keel uit te hangen, dus rende hij op het moment vrolijk rondjes tot grote ergernis van andere queens, hij grinnikte, ze konden hem niet naar buiten sturen. Zo ging het even door, tot Tallkit's scherpe oog op zijn kleine zusje viel, wat was er met haar? De poes zag er niet erg vrolijk, en zelfs een beetje zwakjes uit. Nu was dit niet erg verassend, het was natuurlijk nog steeds een poes, maar toch. Ietwat bezorgd liep het katertje naar zijn kleine zusje toe, en raakte zachtjes haar koude neusje aan. "Running," Fluisterde hij zacht, "Running gaat het?"

Een rilling gleed over haar rug toen iemand haar snuit aanraakte en plots zag ze de bekende vorm van haar broer. Zijn geur kon bijna niet geroken worden door haar verstopte neusje. "Running," De witte kitten snoof even, maar een snottebel voelde ze al snel weer aankomen. "Running gaat het?" Ze sprong achteruit. "Nee, Tall, je mag niet bij me in de buurt komen!" Piepte ze angstig en kroop nog wat verder achteruit. "Straks word jij ook ziek!"

"Nee, Tall, je mag niet bij me in de buurt komen!" Hij grinnikte, wat was er dan precies? Al snel kwam zijn zusje met het antwoord, "Straks word jij ook ziek!" Hij lachte, "Ach," Klonk het laconiek uit zijn mond, "Je moet alles een keer hebben meegemaakt niet?" Vervolgde hij, terwijl het katertje vloeiend bij haar in het nest sprong en zich naast haar opkrulde. "Bovendien ben je mijn zusje, en zou ik alles doen om je te beschermen," stelde hij haar gerust, terwijl hij de poes ook nog even een lik over haar oor gaf, hij zou er altijd voor haar zijn, dat zweerde hij.

"Ach," Bezorgd keek ze haar broertje aan. "Je moet alles een keer hebben meegemaakt niet?" De kitten kwam bij haar liggen en Runningkit schudde zachtjes met haar kop. "Bovendien ben je mijn zusje, en zou ik alles doen om je te beschermen," Nadat hij haar een lik over haar oor had gegeven schuifelde ze wat verder van hem weg. "Straks krijg je Greencough en dan kan je ons niet meer beschermen, ga maar met Lightning of Time spelen, ik red mezelf wel." Zuchtte ze en nestelde zich op de rand van het nest. Ze was al zo moe van bijna niets doen..

Ze schoof van hem weg en begon een heel verhaal over greencough en beschermen, maar hij negeerde het en schoof weer naar haar toe. "Rustig maar, je wordt niet ziek, Staclan zou zo'n aardig iemand als jij dat toch nooit aandoen?" Zijn mooie amberkleurige ogen keken naar zijn zusje, en voorzichtig begon het katertje haar warm te likken. "Heb je nog een aardig iemand ontmoet?" Vroeg hij, om haar aandacht op andere dingen te vestigen.