Oak like in Oak?

De kitten sliep al lang niet meer, en eigenlijk wilde hij op verkenning met Lightningkit, maar die sliep nog wel. Dus stond hij op, en rende naar een van de andere nesten. Daar aangekomen sprong hij op de rand en gromde heel hard naar de kat die erin lag, waarna hij met glimmende ogen wachtte op de reactie.

Oakkit eerste post

Op zijn eentje lag Oakkit nog wat te doezelen in het nest. Zijn siblings waren al aan het spelen, maar de kleine kit had daar nog geen zin in en was nog half in slaap toen hij opeens een grom hoorde. Geschrokken sprong Oakkit overeind en hij slaakte een kreetje. “Aaah!” Hij keek de andere kit aan. “Je liet me schrikken!” Zei hij beschuldigend alsof hij net een of andere misdaad begaan had.

De kitten schreeuwde in zijn oor, en verontwaardigd deed Tallkit een stapje achteruit, maar grinnikte toen bleek dat de ander ook echt daadwerkelijk geschrokken was. "Echt waar? Dan is mijn grom beter dan ik dacht, of je bent een bangerik," Het waren twee logische verklaringen, maar aangezien Tallkit zichzelf nooit onderschatte, en nooit toe wilde geven dat hij zichzelf overschatte, leek hem de laatste optie het meest voor de hand liggend.

De andere kit grinnikte. "Echt waar? Dan is mijn grom beter dan ik dacht, of je bent een bangerik," Zei hij. Oakkit probeerde stoer te kijken in een poging om zijn waardigheid te behouden en ging rechtop zitten. “Ik ben geen bangerik.” Zei hij verdedigend. “En het is niet aardig om anderen te laten schrikken.” Voegde hij er nog wat beschuldigend aan toe.

Hij grinnikte bij het verdedigende antwoord van de andere kitten, en een grijns verscheen op zijn gezicht toen hij ook nog eens op een beschuldigende toon begon te praten. "Oke, ik vergeef het je," Zei Tallkit, hij was niet van plan om zijn excuses aan te bieden, dus deed hij het maar zo, "Zullen we nu, in plaats van mij beschuldigen, wat leuks gaan doen?"

De andere kit grijnsde alleen maar. "Oke, ik vergeef het je," Zei hij. Oakkit wist niet meer goed wat hij moest zeggen, maar daar kreeg hij ook de kans niet voor. "Zullen we nu, in plaats van mij beschuldigen, wat leuks gaan doen?" Oakkit knikte, blij dat hij het verwarrende gedoe achter zich kon laten. “Oke.” Zei hij instemmend, stiekem had hij wel zin om te spelen. “En ik ben trouwens Oakkit.” Voegde hij eraan toe.

De glimlach was even weg vanwege de verwarring, maar het feit dat de ander wel met hem wilde spelen maakte veel goed. "Mooi zo," Zei Tall, waarna hij de nursery rondkeek. Wat oh wat konden ze doen? "Weet je toevallig iets wat we kunnen doen?"