Bad memories ~ F awnstep

Onderwerp: Bad memories ~ F awnstep za 22 maa 2014 - 23:41

Met kalme stappen verliet de jonge elder de den. Al die elders hadden vele verhalen, veel meegemaakt. En hij? Hij had bijna niks meegemaakt. Alleen dat hij blind was geworden, dat gedoe met Ziva, en... dat met Fawnstep. Hij heeft nooit sorry kunnen zeggen. En ook niet eens dankje van toen hij blind werd.. hij was vreselijk...

-F awnstep

De kattin was wat onzeker in een hoekje van het kamp gaan zitten. Ze durfde niks te eten te pakken, dat verdiende ze niet. Vandaag had ze geen enkele prooi gevangen, en ze wilde niet dat anderen honger zouden leiden. Een zucht rolde over haar lippen en een rilling ging door haar lijfje heen.

Spoiler:

_{Rustig zat hij daar dan. Het was beter met Brokensong, dat wel, maar toch wou hij een tweede kans. Hij was jong zo geëindigd. Echter trok een andere, bekende, geur zijn aandacht. Helemaal alleen, ergens in een hoekje. Met kalme stappen liep hij naar de geur, "Fawnp...step?" In zijn hoofd was het nog steeds Fawnpaw, maar dat was het allang niet meer. Finest slikte even. "Het... Het spijt me." zei hij tegen haar. Het moest eruit, ze moest het weten.}

"Fawnp...step?" hoorde ze een zwakke stem en ze deens geschrokken nog wat achteruit. Nu pas zag ze dat de elder, Finestheart, haar zo had laten schrikken. Het poesje herpakte zich snel. "Ja?" miauwde ze zachtjes en liet haar staart om haar poten liggen. "Het... Het spijt me." miauwde de kater vervolgens. Ze keek wat verbaasd op, en was er even stil van. "Voor wat?" miauwde ze toen met een zachte stem.

Spoiler:

_{"Ja?" miauwde de poes zachtjes. "Het... Het spijt me." zei hij tegen haar, en het was even stil. Hij hoorde alleen nog zijn eigen ademhaling, en hij was stiekem bang voor de reactie. "Voor wat?" hoorde hij uiteindelijk uit de mond van de poes komen. "Voor alles..." mompelde hij. "Ik was er niet voor je als mentor, ik had niet zo moeten doen." legde hij uit. "Maar ik was als jonge warrior niks anders gewend, weet je. Mijn mentor had zo ook tegen mij gedaan, en heb eigenlijk mezelf moeten opleiden. In totaal heb ik ook twee mentoren gehad, maar beide hebben niks gedaan." sloot hij uiteindelijk snel af. "En het spijt me voor hoe je me hebt gezien... en ik wil je trouwens nog bedanken voor..." Finest nam even een hap lucht voor hij vervolgde. "Voor me uit het territorium halen toen... je weet wel gebeurde..."}

"Voor alles..." mompelde Finestheart vervolgens. "Ik was er niet voor je als mentor, ik had niet zo moeten doen." Fawnstep sloeg haar ogen weer neer, dit was een pijnlijk onderwerp voor haar, nog steeds. "Maar ik was als jonge warrior niks anders gewend, weet je. Mijn mentor had zo ook tegen mij gedaan, en heb eigenlijk mezelf moeten opleiden. In totaal heb ik ook twee mentoren gehad, maar beide hebben niks gedaan." sloot de kater toen snel af. "En het spijt me voor hoe je me hebt gezien... en ik wil je trouwens nog bedanken voor..." mauwde de kater toen. "Voor me uit het territorium halen toen... je weet wel gebeurde..."
De poes was er eventjes stil van, en wist niet goed wat ze nu moest zeggen tegen de kater. Hij had twee mentoren gehad, zij wel meer dan twee, veel meer, en uiteindelijk was het haar moeder die haar had opgeleid tot de warrior die ze nu was. "Het was gewoon een warriortaak, ik kan geen clangenoot laten leidden.." miauwde ze toen met een zachte stem. Ze verdiende al deze lof niet, niet na wat ze had gedaan. Ze was een monster.

Spoiler:

_{Het was even stil, en Finest werd een beetje nerveus voor het antwoord van de poes. Na een tijdje hoorde hij uiteindelijk de stem van Fawnstep. "Het was gewoon een warriortaak, ik kan geen clangenoot laten leidden.." Finest spitste zijn oren, wat bedoelde ze precies. "Hoe bedoel je het precies?" besloot hij maar te vragen. Hij mocht er toen misschien niet voor haar zijn, maar nu wou hij dat wel voor haar zijn.}