Just kidding {Dimkit}

"UGGGGGGGGGGGGGH! Ik verveel me!" Gromde Dimkit zo luid mogelijk, hopend haar moeder te irriteren. Toen ze terug op haar buik rolde zag ze dat ze er niet langer was. "Die kan ook nergens tegen," mompelde Dim chagrijnig naar het niks. Langzaam duwde ze zichzelf recht en begon ze haar zilveren poot te likken. Ze was pikzwart maar ze had één zilveren poot, haar rechter. Echt zoiets typisch, stomme kleurencombinaties. Toen ze even haar ogen sloot, sloop een splinternieuwe geur haar neusgaten binnen. Door de zoete geur van de melk en liefde rook Dimkit wel de angst... Van een kat. Wel meteen sperde de kit haar ogen. In het weinige licht dat tussen de takken viel glinsterden haar ogen zachtjes. Langzaam stond ze op en even rekte ze zich uit voordat ze naar de witgrijze apprentice toe trippelde. Een grijns sierde haar lippen, vooral omdat ze even groot was als die nietsnut. Ze verschilden hooguit een moon, perfect. Ze stopte absurd voor haar neus, haar ogen glinsterde duister toen ze de kattin strak en emotieloos aankeek. De goudgele kijkers staarden diep inde groengele ogen van de kattin. "Jij bent wel erg bang van kittens," grijnsde Dimkit geamuseerd naar de kattin toe, wetend dat ze niet loog.

De kattin voor haar rolde met haar ogen en Dimkit liet een grauw over haar lippen gaan. Zo behandelde je haar niet! Ze snoof afkeurend en keek met vuurspuwende ogen naar de apprentice. Maar uiteindelijk knikte ze en dat gaf Dim een goed gevoel. Dat zou die stomme Mousebrains wel leren! Haar vertrokken gezicht kreeg een grijns en ze keek geamuseerd naar de kat, zou ze haar kunnen kleineren en gek kunnen maken. In haar ogen twinkelde een ondeugende, gemene glans. Die was er vaak als ze iemand wou in elkaar slaan. Vooral nu, op dit moment. Ze hield even haar kop schuin en keek geniepig naar de kat toen zij haar benaderde, wist ze eigenlijk wel tegenover wie ze stond? Wist die stomme kat wel waartoe zij in staat was als kit? Zij was de meest machtigste kit van de wereld en zij had macht, ze droeg het in haar klauw en kon het zo over haar kop halen zodat de apprentice voor altijd zou getekend zijn met haar kenmerk van dood. Maar wat de apprentice vervolgens deed, had ze beter niet gedaan. Ze greep haar vast en begon haar te knuffelen. Dimkit keek met woedende ogen naar de apprentice. "BEN JE HELEMAAL GEK GEWORDEN!" Spuugde ze naar haar. Ze liet haar scherpe klauwtjes al uit hun omhulsel en toen de kat in haar wang kneep, draaide ze haar kop en probeerde ze te bijten in haar poot. En toen de ruwe tong van de apprentice over haar vacht ging, sloeg zij haar nagels in de hare. Haar ogen gloeiden vijandig. Dit had ze nooit mogen doen!