"Het is Islandpaw hoor!" Snakebites kon zichzelf wel met haar kop tegen de grond slaan. De kitten - Euhm, apprentice - maakte zich groot. "Oh, het spijt me Islandpaw. Ik ben juist wakker, ik zie nog niet scherp." zei de bruine poes zachtjes. Ze keek naar de grond voor haar poten, niet in staat Islandpaw aan te kijken. Met een klein glimlachje besloot ze toch maar te praten. "Het spijt me, heb je al gegeten ? Dan .. Kunnen we anders samen eten .. ?" Snakebites sloot haar ogen een paar tellen. "Verlegen mouse-brain !" zei een stemmetje in haar hoofd.
- ::