How did you like her?

Een grijns speelde rond zijn lippen toen ze haar verhaal deed, en toen ze klaar was met haar zegje grijnsde ze zo mogelijk nog breder terug. "Weet je waarom?" Zijn stem klonk schor, en snel stapte ze van hem af. "Omdat ik jou bij mij en de andere apprentices in de apprentice den wil," Ze glimlachte liefjes naar hem, maar al snel werd die lach ondeugender. 'Dat mag dan wel zo wezen.' Plaagde ze hem. 'Maar jij hebt daar helemaal niets over te zeggen! Alleen ik en Shrewstar, want ik ben namelijk nu al haar beste Warrior.' Meende ze.  

Met twee pootjes op zijn borst bleef ze staan. Toen hij even kuchte gaf ze nog niet toe, en keek ze hem brutaal aan. "Ik geloof je, ik geloof je!" Ze lachte even, en liet hem toen gaan. Met een speelse twinkeling in haar ogen ging ze zitten, en ze sloeg haar staart om haar pootjes. 'Het is al goed.' Miauwde ze tevreden. Even zuchtte ze. 'En nu? Wat gaan we nu doen?' Haar stem klonk niet alsof ze weg wilde gaan, en anders mét Tall. Ze wilde nu helemaal niet alleen zijn. 'Hoe heette jou mama en papa nou ook al weer?' De vraag kwam een beetje uit het niets, maar ze moest eerlijk toegeven dat ze het echt even was vergeten.

"Shrewstar en Wolftail," Antwoordde Tall kalmpjes. Wacht eens even... Die naam.. Shrew- Star! Zijn mama was de Leader. Even keek ze hem verrast aan. Hoe kon ze dat nou over het hoofd zien! Ze grijnsde breed naar hem. 'Ik wist niet dat jij de zoon van de Leader was!' Mauwde ze nog steeds een beetje verrast. 'Dat is cool!' Plotseling drong iets anders tot haar door. Running was Talls zus. Dus Running was ook een van Shrewstars kittens... Oh nee! Zou ze nu uit de clan gegooid worden!? 'Oh nee..' Mompelde ze, opeens in een heel andere stemming. Ze wilde niet uit de Clan gezet worden! Ze wilde blijven!

"Wat is er nu dan?" Ze wist dat die vraag er aan zat te komen. Even bleef Cherry stil. Misschien maakte het ook niet echt uit. Tall vertelde dat zijn mama lief was, dus die zou hopelijk niet boos op haar worden. Alles zou wel goed komen, ze moest zich gewoon niet zo'n zorgen maken. Even schudde ze haar kopje. 'Laat maar.' Mauwde ze en een heldere glimlach verscheen weer op haar gezicht. Vrolijk keek ze hem aan, en even bleef ze zo zitten. Toen zuchtte ze eventjes. 'Waarom is het zo saaaai in het kamp..' Miauwde ze klagend. Een ondeugende twinkeling verscheen in haar ogen. 'Taaaall?' Haar stem klonk poeslief, als een klein meisje dat om een koekje vroeg. 'Kan jij me niet meenemen het Camp uit?'

Ze verwachtte niet echt dat hij haar mee zou nemen, maar ze hoopte het stiekem wel. Hoe mooi zou het daar buiten zijn? Met een lichtelijk dromerige blik staarde ze naar de Camp uitgang. De lach van Tall deed haar weer opkijken naar de jonge kater. "Cherry, waarom ook niet?" Verrast en breed grijnzend sprong ze op. Yes! Dus toch! Tall begon te lopen, en energiek volgde ze hem. Eindelijk kon ze het camp uit gaan! Nieuwsgierig keek ze Tall aan. 'War gaan we naartoe?' Mauwde ze vragend.

Opgewonden trippelde de kleine kitten achter haar vriendje aan. Ze vond het ongelofelijk leuk om het Territorium in te gaan, maar ook wel ene beetje spannend. Gelukkig was Tall er om haar te beschermen. Die liep alsof hij nooit anders deed steeds verder weg van het Camp. Af en toe wierp Cherry een blik over haar schouder, om te kijken of er misschien iemand achter hun aan kwam. Gelukkig was dat niet het geval. "Kom maar mee, we zullen zien" Springerig kwam ze naast hem lopen. Haar oogjes schoten opgewonden heen en weer. Wat was et hier cool! Veel, veel, veeeel beter dan dat saaie en vervelende Camp. Hier kon ze doen wat ze wilde. Er waren geen regels en ze was vrij als een vogel. Als die gedachten lieten een enorme glimlachen verschijnen. Nieuwsgierig keek ze naar Tall. 'Kom op! Vertel, vertel, vertel! Waar gaan we heen? Wat gaan we doen? Het is hier zo gaaf! Waarom mag ik hier nog niet komen!' Ratelde ze opgewonden.

"Ik ga je nog niet zeggen waar we heen gaan, je ziet wel, en wat we gaan doen merk je ook nog wel," Zei Tall met een mysterieuze blik. Even zuchtte Cherry, maar al snel keek ze weer opgewonden terug. Ze zou het wel merken. "Je mag hier trouwens niet komen omdat ik er niet altijd ben om je te beschermen." Licht verontwaardigd maar met een brede grijns keek ze op naar de jonge kater. 'Ik heb jouw bescherming helemaal niet nodig!' Piepte ze opstandig. Ze grijnsde zo mogelijk nog breder, en rende een klein stukje naar voren. 'Kijk, ik ben heel snel! Nog snelle dan de honden! Ik ben zo snel, datzelfde me niet eens zien!' Lachte ze naar hem. Ze bleef een staan, en ging toen weer naast hem lopen. 'Maar waar gaan we nou naar toehoeee?'

Note: Zullen we een vervolg-topic in het territorium doen? Dan mag jij maken >]