Little things {Bitterkit}

Kwaad stapte de poes door het kamp naar de prooistapel om er een muisje te laten vallen. Dat was het enige wat ze te pakken had gekregen. Ze was nogsteeds niet geheel in vorm. Langzaam keek ze om zich heen en zuchtte even. Langzaam liep ze naar de warrior den en ging ervoor zitten, langzaam haar vacht likkend. Ze zou het zometeen nog wel eens proberen. Eigenlijk zou ze moeten proberen te slapen. Haar slaapgebrek inhalen maar ze had alles behalve zin daarin. Even bleef de poes haar vacht likken maar liet het ton voor wat het was.

Een geeuw verliet Bitterkits wijd opengesperde mond. Haar nageltjes klauwde in de grond terwijl ze zich uitrekte. De langharige kitten keek om zich heen, een eindje verder zag ze een onbekende, zwarte poes boos het kamp binnenstampen. Bitterkit keek toe hoe ze kwaad haar vangst op de prooistapel liet vallen en zich naar de warriors den begaf, waar ze zich vlak voor de ingang begon te wassen. Nieuwsgierig trippelde de langharige kitten in haar richting. "Wat is er?",

Hoewel de poes alles behalve zin had om te slapen sloot ze haar ogen toch even terwijl ze rustig zat. Ze was moe, dat kon ze niet ontkennen maar ze wist dat ze die slaap niet in zou kunnen halen. De nachtmerries had ze al haar hele leven en die zouden niet weg gaan. Toen een jonge stem klonk opende ze haar ogen even en keek naar de kitten voor haar die vroeg wat er was. "Ik krijg niet genoeg prooi te pakken" antwoorde ze. Waarom zei ze dat. "En wie ben jij?" vroeg ze

"Ik krijg niet genoeg prooi te pakken", antwoorde de zwarte poes. "En wie ben jij?", vroeg ze vervolgens aan Bitterkit. "Ik ben Bitterkit, wie ben jij?", vroeg de langharige kitten glimlachend.

Haar cyaan ogen bleven op het jonge poesje gericht. "Ik ben Bitterkit, wie ben jij?" miauwde de kitten. Bitterkit, ze kregen steeds lekkere namen hier. Het klonk inderdaad wel leuk. "Ik ben Fallentear" antwoordde ze terug. "En wie zijn jou ouders?" vroeg ze rustig. Misschien kende ze ze, ookal betwijfelde ze dat.

"Ik ben Fallentear", antwoorde de zwarte poes die blijkbaar dus Fallentear heette. "En wie zijn jou ouders?", vroeg ze vervolgens. "Mama heet Heronwing, en papa Hiddendance", piepte Bitterkit als antwoord.

"Mama heet Heronwing, en papa Hiddendance", Heronwing en Hiddendance, als het goed was had ze wel eens over hun gehoord maar ze had nooit echt met ze gepraat. "Dit kleine warrior, wat ben jij van plan te doen?" vroeg ze met een rustige toon. Hoewel ze er zelf nog geen had bleef ze bewonderd door die wezentjes.