I know you're there [Four]

Lola liep vrolijk door haar vaders territorium heen. Hij was nog niet wakker dus besloot ze er zelf op uit te gaan zonder het te vragen. Ze wilde gaan jagen, dus was ze opweg naar de westelijke velden, hoe haar vader ze noemde. Opeens hoorde ze het geluid van pootstappen in de sneeuw, en geritsel van een struikje."Ik weet dat je hier bent!" piepte Lola. Er klonk geen spoortje angst in haar stem.

Name: Four || Tobias Eaton

Age: 36 moons	Season born: Winter
Gender: Male	Sexuality: Heterosexual
Lifestyle: Rogue	Former lifestyles: Kittypet

Becoming fearless isn't the point. That's impossible.

Als rondreizende kater had hij geen thuis, geen den om 's nachts in te overnachten en geen territorium om te bewaken. Hij vond het ergens wel fijn, eigenlijk. Hij hield er niet zo van om in gesloten ruimtes te slapen, mede door het feit dat hij bang was voor kleine ruimtes. Stomme claustrofobie ook nog. Het was net zo erg als zijn hoogtevrees. Nu bevond hij zich vast weer op iemand territorium, al hield hij zich niet bepaald aan de regels om daaruit te blijven. Hij liep wel vaker rond in iemands territorium, jaagde er zelfs. Het maakte hem niet zoveel uit. Territoria waren gewoon gemarkeerde plekken voor hem, iets waar hij nooit veel aandacht aan schonk. De geur van een andere kat drong zijn neusgaten in en hij grinnikte zachtjes toen hij het zachte getrippel hoorde. Een kitten. Hoe jong zou deze kitten zijn? Hij besloot om dichterbij te gaan, kittens konden nooit kwaad. Behalve als de ouders erbij waren, die konden soms wel erg furieus worden als je in de buurt kwam van hun kittens. Hij snapte het niet echt, zijn vader was nooit zo beschermend over hem geweest namelijk. "Ik weet dat je hier bent!" Weerklonk er en Four rolde met zijn ogen. Geen angst, nog niet in ieder geval.

Hij stapte de struiken uit en keek neer op de zwart met witte kitten, die hoogstens vier manen oud moest zijn. Zijn donkerblauwe ogen gleden even over het lijfje heen, dit kon niet haar territorium zijn. Ze had een andere geur. Haar ouders zouden vast in de buurt zijn. "Zo, zo." Zei hij geamuseerd. "Dat is weinig angst voor een kitten van jouw leeftijd." Hij hield zijn hoofd iets lager, zodat hij de kitten recht in haar ogen kon kijken. "En wie mag jij dan wel niet zijn?" Klonk zijn lage stem, mysterieus als wat.

Er stapte een kater uit de struiken. Zijn donkerblauwe ogen gleden even over haar heen. "Zo, zo." Zei hij geamuseerd. "Dat is weinig angst voor een kitten van jouw leeftijd." Hij hield zijn hoofd iets lager, zodat hij Lola recht in haar ogen kon kijken. "En wie mag jij dan wel niet zijn?" Klonk zijn lage stem, en een tikkeltje mysterieus. "Dat kan ik eerder aan jou vragen" piepte Lola. "Wat doe je hier eigenlijk? Je mag hier niet zijn" wees ze de kater op zijn plek. Alsof ze bang voor hem was.

OOC: Ja, nogal kort

Name: Four || Tobias Eaton

Age: 36 moons	Season born: Winter
Gender: Male	Sexuality: Heterosexual
Lifestyle: Rogue	Former lifestyles: Kittypet

Becoming fearless isn't the point. That's impossible.

Zijn donkerblauwe ogen waren iets waar vele katten zich soms over verbaasden. Ze waren zo donker dat ze veel weg hadden van een zwarte kleur, iets wat je niet vaak zag bij katten. "Dat kan ik eerder aan jou vragen" Piepte de kitten, waardoor Four haar een koele grijns toewierp. Dat was nog eens een pittige kitten, om zo tegen zo'n grote kater als hij was te spreken. Alsof ze de eigenaar van dit territorium was en ook nog eens de kracht had om hem hier weg te jagen. Niet dus. "Wat doe je hier eigenlijk? Je mag hier niet zijn" Hij zette een stapje achteruit, alsof hij minder intimiderend over wilde komen. Het was tenslotte maar een kitten, die wilde hij niet zo bang maken dat die nooit meer er alleen op uit durfde te gaan. "Oh?" Vroeg hij verbaasd, zijn kalme blik nog steeds op haar gericht. "Ik mag hier niet zijn?" Het was alsof hij het niet gemerkt had dat hij op iemands territorium was. "En.. wie precies houdt mij tegen om hier niet te zijn?" De kater keek om zich heen, waarna hij zijn blik weer op haar liet vallen. "Jij?" Een geamuseerde glimlach ontstond op zijn gezicht.

"Dus, ga je me nog vertellen wie je bent?" Vroeg hij na een tijdje gezwegen te hebben. Ze moest een dochter van iemand zijn, dat kon niet anders. Als ze er alleen voor stond voelde hij erg met haar mee, hij kende het om er alleen voor te staan. Maar zo jong al op eigen benen staan? Nee, onmogelijk. "Zijn je ouders ergens in de buurt?" Hij fronste even, waarna hij opkeek en even de lucht diep insnoof. Nee, ze waren niet in de buurt. Al kon hij hun vage geuren wel ruiken, deze kitten was wel degelijk niet alleen. Ze zouden vast nog aan het slapen zijn, het was dan ook nog best wel vroeg.

"Nee je mag hier niet zijn, en doe nu niet alsof ik dom ben, ik weet heus wel dat je wist dat je op iemands territrorium bent. En ja mijn vader is erg dichtbij, dus ik zou maar snel wegkomen als ik jou was" de laatste zin sprak Lola dreigend uit. Ze was nog heel dichtbij haar hol, je kon het net niet zien op de plek waar ze nu waren. "En vertel jij eerst maar wie je bent" piepte Lola neutraal. "En ik hoef maar een kik te geven en mijn vader komt al, en ik zal je zeggen hij houd niet van indringers" piepte Lola dreigend, en ook een beetje duister.

Name: Four || Tobias Eaton

Age: 36 moons	Season born: Winter
Gender: Male	Sexuality: Heterosexual
Lifestyle: Rogue	Former lifestyles: Kittypet

Becoming fearless isn't the point. That's impossible.

Hij vond het amusant genoeg om de kitten zo te zien reageren. Ze dacht echt dat hij het erg vond als ze haar vader riep. Eigenlijk niet, helemaal niet. Hij ging weer rechtop zitten, zichzelf weer boven haar uit torende. "Nee je mag hier niet zijn, en doe nu niet alsof ik dom ben, ik weet heus wel dat je wist dat je op iemands territrorium bent. En ja mijn vader is erg dichtbij, dus ik zou maar snel wegkomen als ik jou was" Hij zette weer een 'oh' gezicht op, maar de blik in zijn ogen stond nog steeds kalm. "En jij denkt.. dat ik bang ben voor jou vader?" Zei hij met totale kalmte in zijn zware stem. "Ik ben bang voor niemand." Weerklonk zijn stem weer, galmend door het gebied. "En vertel jij eerst maar wie je bent" Hield de kitten nog steeds vol. Four slaakte een zucht. "Als je het zo belangrijk vind." Zei hij, waarna hij zijn naam luid en duidelijk uitsprak. "Four," Hij was wel trots op die naam. Ook al had het iets symbolisch voor hem, het was meer een nummer voor anderen.

"En ik hoef maar een kik te geven en mijn vader komt al, en ik zal je zeggen hij houd niet van indringers" Four grinnikte zachtjes. "Ik ben niet bang voor je vader, lieverd." Zei hij koeltjes. "En ook niet voor jou. Geef die kik maar, dan zien we wel wat gaat gebeuren." De kater keek neer op haar, haar eigenlijk zo aankijkende dat ze wel de rillingen over haar lijfje moest krijgen. "Dan zal je vader niet meer.. zo sterk zijn als ik met hem klaar ben." Het waren zijn kalme, intimiderende woorden waarmee hij zich wist af te sluiten van de buitenwereld. Zijn hart durfde hij zelfs niet voor een kleine kitten te openen, zo erg beschadigd was hij door het verlaten van katten die hij ooit vertrouwd had.

"Wauw je probeert me te intimideren" piepte Lola sarcastisch. "En ik denk alleen maar dat je zo reageert omdat je nooit een familie hebt gehad, maarja..." piepte Lola. Veel katten onderschatten haar, ze dachten altijd dat ze gewoon maar een domme kitten was. Maar ze was juist heel slim, en bij de meeste katten wist ze hoe ze zich voelden. Net zoals bij Four, heet was vooral haat bij hem, maar ook een beetje verdriet. Waarschijnlijk had hij nooit liefde gekend, omdat hij nooit een familie had gehad. "En waarom zou ik mijn vader roepen als jij niets doet?" piepte Lola op een logisch toontje.

Name: Four || Tobias Eaton

Age: 36 moons	Season born: Winter
Gender: Male	Sexuality: Heterosexual
Lifestyle: Rogue	Former lifestyles: Kittypet

Becoming fearless isn't the point. That's impossible.

Zijn donkerblauwe kijkers keken neer op haar, terwijl hij zo voor haar stond. Zag ze dan niet in dat als hij één keer naar haar uithaalde, hij haar fijne nekje zo kon breken en haar van deze planeet af zou kunnen smijten? Naïef, dat was ze. "Wauw je probeert me te intimideren" Dom kon je haar ook noemen. Praten tegen een volwassen kater alsof je zelf ook sterk genoeg bent om hem aan te kunnen, als je iemand gaat uitdagen, doe het dan slim en ben op een aanval voorbereid. Hij reageerde er helemaal niet op, alsof hij het niet eens gehoord had. "En ik denk alleen maar dat je zo reageert omdat je nooit een familie hebt gehad, maarja..." Zachtjes grinnikte hij. "Oh, ik heb wel degelijk een familie gehad." Miauwde hij koeltjes. "En waarom zou ik mijn vader roepen als jij niets doet?" Vroeg ze. Four sloeg zijn klauwen uit en met een klap plaatste hij een van zijn twee voorpoten net voor de kitten neer. "Omdat ik veel sneller ben dan dat jij kunt roepen." Kwam er nuchter uit. "Je bent je ervan bewust dat jij een kleine kitten bent en ik een volwassen kat ben, niet waar? Ik kan je nekje in een seconde omdraaien en je van deze planeet afschoppen, je vader zou daar niets van merken tot het te laat is." Het was raar dat de kater nu niet kwaad was en nog steeds met een kalme stem tegen de kitten praatte, maar dat maakte hem nou juist angstaanjagend. Dat hij nooit kwaad werd, of dit nooit liet zien, maar dat hij er wel toe in staat was om slechte dingen te doen. Hele slechte dingen.

"Oh nee wauw, alsof ik dat niet wist, ik ben heus niet dom. Maar mijn vader zou jou vermoorden als je mij dood maakt, dat je het even weet, hij is héél beschermend over mij. En ik weet wel dat ik je niet aankan, als je dacht dat ik dat nog niet wist. En met nooit een familie hebben gehad, bedoelde ik dat ze er nooit voor je waren, wat je vast niet begreep." Piepte Lola op neutrale toon. Ze wist wel dat hij dacht dat ze een domme, naïeve en kleine kitten was. Maar ze besteedde er geen aandacht aan, alsof hij alles wist. "En ik weet wel dat ik niet alles weet, maar ik weet vast meer dan jij denkt, ik ben toevallig geen domme, naïeve, kleine kitten, zoals jij denkt. Nou ja misschien wel klein, maar dat betekend dat ik snel ben. En ik weet ook dat jij niet alles weet ook al doe je zo wel. Denk maar niet dat je mij heel snel bang maakt." Piepte ze. Ze was wat bozer, maar dat liet ze niet doorklinken in de toon van haar stem, zo slim was ze wel.

Name: Four || Tobias Eaton

Age: 36 moons	Season born: Winter
Gender: Male	Sexuality: Heterosexual
Lifestyle: Rogue	Former lifestyles: Kittypet

Becoming fearless isn't the point. That's impossible.

De kitten begreep het niet. Helemaal niet. Ze zag niet in dat hij gevaarlijk was, voor wie dan ook, dat hij haar vader ook zo kon vermoorden. Wie dat ook was. Dat hij haar hele familie van haar af kon pakken als hij dat wilde doen. "Oh nee wauw, alsof ik dat niet wist, ik ben heus niet dom. Maar mijn vader zou jou vermoorden als je mij dood maakt, dat je het even weet, hij is héél beschermend over mij. En ik weet wel dat ik je niet aankan, als je dacht dat ik dat nog niet wist. En met nooit een familie hebben gehad, bedoelde ik dat ze er nooit voor je waren, wat je vast niet begreep." Hij hield zijn poot voor haar en boog zijn hoofd wat meer naar beneden, zodat hij haar koeltjes aan kon kijken. "Ik kan je vader met gemak aan, kleintje." Hij spande zijn spieren aan en een kalme grijns verscheen op zijn gezicht. "Denk je nou werkelijk dat ik bang voor hem of jou ben?" Miauwde hij weer, waarna hij weer rechtop ging zitten en zijn poot weer terugtrok. "Als ik je dood had gewild, dan had je me niet eens horen aankomen, meid." Weerklonk zijn stem weer door het woud, waarna hij zijn ogen van haar africhtte en voor zich uit staarde. Ze had geen idee tegen wie ze het had, helemaal niet. "En ik weet wel dat ik niet alles weet, maar ik weet vast meer dan jij denkt, ik ben toevallig geen domme, naïeve, kleine kitten, zoals jij denkt. Nou ja misschien wel klein, maar dat betekend dat ik snel ben. En ik weet ook dat jij niet alles weet ook al doe je zo wel. Denk maar niet dat je mij heel snel bang maakt." Zachtjes grinnikte hij, bij het horen van haar piepende stem. "Maar boos maak ik je wel, niet waar? Ik zie dat als een zwakheid, het verminderd je alertheid en maakt je roekeloos." Zijn donkerblauwe ogen gleden weer over haar lichaampje heen. "Dus.. je beweert dat je sneller bent dan een volwassen kat? Ik dacht het dus niet." Miauwde hij verder. "Je bent naïef, dom en klein. Maak jezelf maar niet wijs dat je het niet bent, want je bent het wel. Je weet niets over de wereld en wat daarbuiten allemaal ligt, je weet niet wie ik ben en waar katten toe in staat kunnen zijn. Je bent roekeloos en dat zal je ooit eens je kop kosten." Er was geen vleugje woede in zijn stem te vinden, nog steeds niet.

"Je probeert me boos te maken maar dat lukt je niet, en je begrijpt niks, ik beweer helemaal niet dat ik sneller ben als een volwassen kat, en ik denk niet dat je bang voor hem bent, of voor mij, ik zeg alleen de waarheid. En alsof ik dat niet snap, als je dat had gewild was ik dat allang geweest. Ik ben niet roekeloos, ik wilde alleen maar gaan jagen en toen kwam jij hier. Dus ga gewoon weg en laat mij jagen, dan is iedereen blij." Piepte Lola. "En ik gaf toch toe dat ik klein was, of ben je nu ook al doof?" vroeg ze, half sarcastisch. Snapte hij nu echt niks. Ze had wel door dat hij haar boos probeerde te maken, maar dat lukte hem niet. Ze was nu ook weer niet zo dom dat ze daar intrapte. Ze had haarzelf al wel aangeleerd haar woede te bewaren, en niet snel boos te worden. Maar dat wist hij natuurlijk niet. "Ik weet toevallig wel dat iedere rogue instaat is een kat te doden om zijn of haar territorium ter verdedigen. En ik weet ook wel een paar dingen over clankatten. En dat de bloedclan geen genade kent, en het leuk vinden als er iemand pijn lijd." Piepte Lola. "En je kunt wel grinniken, maar je grinnikt om niets, dus wie is hier nu dom?" piepte ze sarcastisch.

~Misschien kan Cyber er binnekort tussen komen?