| | Perfectly Silent {Raspberrypaw} | |
| Ezz 907 Afwezig
| |
| | | | 「Maartje」 283 Actief
| |
| Onderwerp: Re: Perfectly Silent {Raspberrypaw} di 6 mei 2014 - 6:29 | |
| Meteen herkende Glorious de poes die naast hem stond. Het was Raspberrypaw, een al wat oudere apprentice die binnenkort waarschijnlijk al warrior zou gaan worden. Niet vaak had hij nog tegen deze poes gesproken, misschien was het maar één enkele, korte keer geweest. 'Hallo, Gloriouskit,' sprak ze koel. Gloriouskit zei nog steeds niet, en keek haar enkel aan. Hij kende de poes nog nauwelijks en wist niet goed hoe hij op haar moest reageren zonder een fout te maken; wat bij hem nogal snel leek te gebeuren. 'Hoe gaat het?' vroeg ze, terwijl ze hem aankeek. Het katertje ging was rechter zitten om groter te lijken. Hij haatte het als katten hem als jonger en dommer beschouwden dan hij was omdat hij er zo klein uitzag. 'Goed,' zei hij kalm. 'Al is het maar net wat je onder "goed" verstaat, natuurlijk,' voegde hij eraan toe met een zwakke grijns. Alles ging inderdaad prima, afgezien van het feit dat zijn moeder een maan geleden was gestorven, en dat hij nog een maan langer kitten moest blijven omdat hij te zwak was. Vooral het laatste had hem behoorlijk geïrriteerd. Nu zat hij met al die kleine frummels opgescheept. The least important things, lead to the Greatest Discoveries. - The Doctor.- ♥:
|
| | | Ezz 907 Afwezig
| |
| | | | 「Maartje」 283 Actief
| |
| Onderwerp: Re: Perfectly Silent {Raspberrypaw} vr 9 mei 2014 - 13:21 | |
| Met haar blik op de zwarte kitten gefocust, staarde Raspberrypaw hem stil aan. Gloriouskit deed hetzelfde, zijn blik koel en kalm. Anderen aanstaren had hem nooit moeilijk gelegen, op deze manier voelde hij vaak onbewust aan wat er door de ander heen ging. 'Jij .. Moest toch nog wachten om apprentice te worden, heh?' vroeg ze opeens. Het katertje keek kort opzij, haar blik ontwijkend. 'Niet gemeen bedoeld hoowr, maar dan weet ik ongeveer hoe je je voelt, Glorious.' miauwde ze tenslotte. Gloriouskit keek weer op en staarde haar aan. 'Inderdaad. Ik was te klein en zwak om het lichamelijk aan te kunnen,' sprak hij zachtjes. Lichamelijk ja, maar geestelijk was hij meer dan in orde. Onderhand was hij al 7 manen, en zijn leeftijdsgenootjes hadden al velen trainingen ondergaan. 'Maar ik heb besloten het maar te accepteren. Dat is altijd beter dan er een hele maan chagrijnig over te zijn, niet waar?' Zijn mondhoeken krulden licht bij de gedachten dat het niet lang meer zou gaan duren voordat hij apprentice zou worden. The least important things, lead to the Greatest Discoveries. - The Doctor.- ♥:
|
| | | Ezz 907 Afwezig
| |
| | | | 「Maartje」 283 Actief
| |
| | | | Ezz 907 Afwezig
| |
| | | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |