Vergiftigging?

Onderwerp: Vergiftigging? zo 27 feb 2011 - 15:27

De maan glinsterdde achter de wolken in de zwarte nacht, die de schaduwen van de bomen een beetje verlichtte. Een schaduw van éen of ander klein dier liep door die van de hogere bomen. Het dier liep langzaam en sloom naar een klein schuurtje op een soort vuilnisbelt. Het begon er direct te eten van het vele troep die daar lag. Een tweede schaduw sloop van achter het schuurtje naar de stroothoop toe, en haaldde uit naar een rat. Het diertje werd direct levend gevild en direct daarna dood gebeten in de bek van het dier. De kit; zoals ze hier toch werden genoemd; liep met haar kleine buit terug naar het schuurtje, waar ze een tijdje terug een plaatsje weten heeft te bemachtigen. Lunarkit ging in het oude hooi gaan liggen, en begon te eten van haar pasgevangen rat. Opeens voeldde de kit haar heel duizelig, en niet veel later viel ze flauw in het hooi. Uren later; terwijl het buiten al bijna middag was; werd ze terug wakker. Ze voeldde zich nog steeds flauwtjes, en wankeldde toen ze op haar vier poten probeerde te staan. Ze schudde haar kop eventjes, en ging buiten gaan drinken van een plasje regen. Gelijk daarna werd ze weer een heel klein beetje beter, maar wankeldde nog steeds. Lunarkit besloot maar om een stevige wandeling te maken, om haar terug beter te voelen. Niet ver van waar ze nu was hoorde ze geritsel in de struiken, ze liep er naar toe, maar traptte zonder ze het wist in een touw dat opgehangen was aan een tak van een boom. Het touw trok naar boven, en Lunarkit bleef er aan vast hangen. Ze probeerde zich te bevrijden met haar klauwen, maar het touw was te dik. Ze probeerde het met haar tanden, maar ook dit luktte niet. Er zat geen andere mogelijkheid op, dan wachten op iemand die langskwam. Ondertussen miauwdde Lunarkit enkele keren naar iemand in de buurt, maar geen antwoord terug.

Onderwerp: Re: Vergiftigging? zo 27 feb 2011 - 16:22

Tearpaw gaapte. Zwak zonlicht was binnen gevallen in de Den, maar aangezien Brokenstar toch niet kwam om haar te wekken, nam Tearpaw de moeite niet om op te staan. Ze mompelde verontwaardigd toen iedereen opeens begon te leven. Roepende stemmen en rennende poten waren te horen. Vol geknor stond Tearpaw op en liep naar de prooistapel, waar ze een beetje vanaf nam en begon te eten. Het was dankzij Brokenstar dat zij zich zo gedroeg. Waarom moest uitgerekend Brokenstar nu weer haar mentor worden? Het enige wanneer ze nog getraind hadden, was... nooit! En in protest gaan had geen zin, want dan kon ze de oudsten gaan verzorgen. Daar had Tearpaw ook geen zin in. Tenminste, niet 's morgens vroeg. Sommige oudsten hadden haar bewonderend aangekeken, waarschijnlijk omdat Brokenstar zichzelf tot haar mentor geroepen had. Ja ja, heel leuk, zeker als je niet getraind werd! Tearpaw snapte de term 'Clanzaken' nog niet zo goed, dus wist ze niet dat Brokenstar eigenlijk heel erg druk bezig was. Zij dacht dat Brokenstar alleen maar op zijn luie reet lag. En zelf ging ze hem daar dus echt niet vandaan halen. Het was maar goed dat niemand haar gedachte kon lezen. Zo mocht ze niet spreken over Brokenstar! Beschaamd keek Tearpaw naar de grond. Ze vond het alleen maar zo vervelend dat ze niet getraind werd. Hoe moest ze nu later gaan jagen? Misschien kon ze iets van Shadepaw opsteken. Die deed tenslotte aan jagen. Toen niemand keek, rende Tearpaw gauw naar buiten. Als Brokenstar haar niet wou trainen, dan zocht ze zelf gewoon een plaats om te trainen! Ze keek om zich heen en rende toen, niet wetend waar naartoe. Trouwens, als ze zou verdwalen, dan zou Shadepaw haar misschien komen helpen. Shadepaw was haar eerste vriend. Ze vond hem heel erg aardig en had af en toe een gevoel bij hem die ze niet kon plaatsen. Misschien moest ze is informeren bij oudere poezen. Tearpaw besloot dat ver achter zich te laten. Dan kreeg ze alleen maar domme opmerkingen te horen of gelach. Nee, daar had ze geen zin in! Een vieze geur kwam in haar neus terecht en Tearpaw moest diep ademhalen om niet te kotsen. Ze keek om zich heen. Wat was dat voor een stank? Ook een vage kattengeur hing hier rond. Het rook niet naar SchaduwClan en Tearpaw werd alert. Ze stak haar klauwen uit, maar wat zou zij kunnen doen? Ze was onervaren. Ze had geen training achter de rug. Hoe zou ze dan ooit een kat kunnen verslaan? Ze keek omhoog, gewoon omdat ze voelde dat daar iets was en keek vervolgens recht tegen een kitten aan. Ze schrok en haar mond viel open van verbazing. Ze zette haar scherpe klauwen zonder aarzelen tegen de boom en klom gauw omhoog. Wat een hoogte! Toen Tearpaw naar beneden keek, moest ze moeite doen om niet bijna te vallen. 'Ik kom!' riep Tearpaw naar de kitten, terwijl ze voorzichtig en lenig over een tak liep. Ze zag het touw en beet er aan. Het touw was erg dik. Dit zou nog wel even kunnen duren. In paniek zette Tearpaw haar pootjes tegen het touw en sloeg haar scherpe klauwen met dezelfde bewegingen er steeds tegen aan. Ze keek naar de kitten en zette toen al haar kracht. Een soort verlossing weerklonk en Tearpaw keek naar beneden.

Onderwerp: Re: Vergiftigging? zo 27 feb 2011 - 16:53

' Ik kom!' Klonk het van ietsje boven haar. Lunarkit keek omhoog, en zag een kat van tak tot tak springen. Lunarkit was verbaast, dat deze kat haar niet wildde doden. Of toch... De kat begon aan het tauw te knabbelen, maar zag vlug in dat dit geen of weinig zin had. Daarna begon ze met haar klauwen tegen het tauw te slaan. Het tauw kwam voorzichtig losjes, en na enkele minuutjes was Lunarkit weer vrij. Het touw was helemaal gebroken, en Lunarkit viel naar beneden. Gelukkig kon ze zich nog net op tijd omdraaien, en belandde ze op haar pootjes terecht. Lunarkit keek naar boven, naar haar bevrijder, en kniktte kort naar haar, ter bedanking." Dankjewel." Lunarkit keek in het rond, en merktte ondertussen op dat ze niet meer duizelig was als daarnet. Het gif was vast uit haar lichaam gevloeit terwijl ze ondersteboven ging. De wind streelde lichtjes haar vacht, terwijl de zon straalde op haar kop. Lunarkit sloot haar ogen, en genoot van de wind en zon, terwijl ze alles zo nauwlettender in de gaten kon houden. Ze opende haar ogen nog eens, en keek de kattin aan.

Onderwerp: Re: Vergiftigging? ma 28 feb 2011 - 8:38

Het touw was wel heel erg dik! Tearpaw voelde hoe zeer de wortels van haar klauwen pijn deden, maar besloot er niks over te zeggen. Ze keek even naar haar klauwen, om ze vervolgens op de grond te leggen en naar de kitten te kijken. Tearpaw schrok. Die maakte een ernstige val! Tearpaw sprong van de ene tak naar de andere. 'Nee!' riep ze, toen ze zag dat de kitten bijna op de grond viel. Tearpaw zuchtte opgelucht toen de kitten zich had omgedraaid in haar val en dus goed neerkwam. Dat vond Tearpaw knap van de kitten. Tearpaw zou dat vroeger misschien niet eens nagedaan hebben. Ze keek naar de kitten. Wat deed zo'n kit nu eigenlijk op Clangebied? Meteen werd Tearpaw vijandig, maar dacht ook aan de Code. Moest je kittens niet in veiligheid brengen, van welke Clan of welke afkomst ze ook waren? De kitten had een geur die ze nergens kon plaatsen. Niet bij Rogue, maar ook niet bij Clan. En ook niet bij huiskat. 'Waarom kom jij vandaan?' vroeg Tearpaw met haar zachte, melodieuze stem. Ze ging rustig zitten, met haar staart rond haar poten gekruld. Ze was erg veranderd sinds ze Apprentice was. Ze was langer geworden en ze had ook meer vlekken wit op haar vacht gekregen. Ze keek naar de kitten. Ze wachtte nog steeds geduldig op antwoord. De kitten was niet eens veel jonger dan zij, misschien hoogstens een maan. Toch leek de kit veel jonger, maar Tearpaw wist dat dit snel zou kunnen veranderen. Shadepaw was ook helemaal veranderd tegenover enkele manen geleden. Ze keek naar de kitten voor zich. Meteen dacht ze aan Brokenstar. Misschien wou hij deze kitten wel in zijn Clan. Waar moest de kitten anders heen? 'Heb jij een naam?' vroeg Tearpaw toen vriendelijk, terwijl ze naar de kitten keek. Misschien was ze wel SchaduwClan, maar was ze verdwaald. Dat kon toch? Misschien dat deze kit nooit meer haar plaats had teruggevonden en dat de moederkatten haar gewoon niet kwijt wisten te zijn. Alhoewel... Dat vond Tearpaw wel een beetje wreed en vreemd. De moederkatten letten normaal heel goed op de kittens, dus dat dat een reden zou kunnen zijn, was wel heel klein. Maar Tearpaw kon de geur niet plaatsen, dus wat zou het anders zijn? Als het een Rogue was, zou ze die dan moeten vermoorden? Tearpaw vond het niet zo fijn om katten op deze leeftijd al te vermoorden. Ze keek twijfelend naar de kitten. Wat moest ze doen?

Onderwerp: Re: Vergiftigging? ma 28 feb 2011 - 9:47

' Waar kom jij vandaan?' Lunarkit keek de shadowkat aan en antwoordde:" Ik kom van hier. Ik ben hier geboren, ietsje verderop, in dat schuurtje daar. M'n moeder zorgdde goed voor mij. M'n vader had me vanaf mijn geboorte in de steek gelaten, en later werd mijn moeder vermoord door Rogues. Sindsdien zwerf ik hier helemaal alleen rond." Lunarkit wees met haar snuit naar de kleine schuur, terwijl ze begon te wenen om haar moeder. Ze keek terug naar Tearpaw terwijl haar tranen weer gedroogd waren." Maar waar kom jij vandaan? Ik ben al geruime tijd alleen, dat ik vele geuren niet meer ken." Lunarkit begon haar nagels ondertussen lichtjes te likken. Ze was eerst nog een beetje schichtig van de kat, omdat ze bang was vermoord te worden door haar, maar nu leek ze best wel aardig.' Heb jij een naam?' " Mijn naam is Lunarkit. Genaamd naar de maan." Zei ze licht lachend." Maar zou ik mogen weten hoe jij heet?" Vroeg ze weer serieus. Ondertussen zat de zon driekwart achter de wolken verscholen, en begonnen er langzaam aan donkere wolken te vormen." Kom je eventjes mee naar m'n schuurtje, ik zie dat het zal regenen." Ze keek naar de grijze wolken, die ondertussen de zon volledig verschool. Er begonnen al lichtjes enkele druppeltjes uit de lucht te vallen. Lunarkit probeerde weer op vier pootjes te staan, maar merktte dat ze weer begon te wankelen.

Onderwerp: Re: Vergiftigging? di 1 maa 2011 - 19:50

- May I join in? ^^ Trouwens, Lunarkit, als je bij Shadowclan hoort, dan ben je meestal niet opgenomen maar echt in de Clan geboren, dus geen Rogue ouders enzo ^^ -

Alleen jagen? Vandaag had hij er geen zin in, niet vandaag.. Maar wie moest hij mee vragen? Wie wilde er in Starclan's naam met een oude, chagrijnige kater gaan jagen? Waarschijnlijk niemand, alleen Rainflower en Aqualight.. maar Aqualight kon niet meer jagen.. Dat was zijn schuld, als hij niet zo egoïstisch geweest was, dan.. Blackclaw slikte zijn zwarte gedachten weg en focuste op zijn omgeving. Tijdens het denken was hij verder gelopen, zonder echt op te letten waarheen. Plots drongen andere geuren zijn neus binnen, waaronder die van Tearpaw. Zonder mentor. Ach, Brokenstar had niet zoveel tijd en toch was hij haar mentor. Ze had waarschijnlijk nog niet zo vaak getraind. Hij was al te oud om mentor te worden, gokte hij. Daarom had hij ook geen Apprentice. Misschien kon hij een gesprekje met haar aanknopen? De zwarte kater liep rustig verder, hij zou er vanzelf wel aan komen. Misschien werd zijn geur al opgemerkt voor hij er echt was, maar dat maakte niet uit. Hij was ook niet van plan om iemand te laten schrikken, helemaal niet. 'Goedemiddag,' knikte hij, voor zijn doen redelijk opgewekt, terwijl hij Tearpaw met zijn blik vond en probeerde de andere kat te plaatsen, misschien wist hij haar naam..

Onderwerp: Re: Vergiftigging? di 1 maa 2011 - 20:43

<(off course)Lunarkit was geboren in de clan, of tenminste in het territoria. De moeder was een clankat die achterna gest. was, en de vader was weg voor Luna het kon beseffen, beide poezen werden aangevallen door rogue.>

' Goedemiddag' Lunarkit keek naar de deur ingang, en zag een zwarte kat binnenstappen. Ook deze kat kwam haar niet bekend voor.″ Goeiemiddag″ Luna keek naar buiten, terwijl de regen bijna gaan liggen was. De wind stoeide een beetje door haar haren.″Hebben jullie honger?″ Vroeg ze vriendelijk aan de twee katten. Ze had enkele dagen geleden in de schuur een geheime plaats vol met voedsel gevonden, waar ze vast wel konden van eten. Het gif zou nu vast al uit haar lichaam verwijdert moeten zijn. Luna probeerde recht te staan, en merktte dat ze nu niet meer waggeldde. Zze schudde haar vacht vol hooi eventjes uit, en liep naar buiten. Ze ging voor de ingang van de schuur gaan liggen, middenin het zonnetje, en niet te ver van de twee andere katten, zodat ze ze nog kon horen als ze iets zouden zeggen.

Onderwerp: Re: Vergiftigging? wo 2 maa 2011 - 18:45

- Oké ^^ Sorry, verkeerd begrepen -

De kleine kat antwoordde met een beleefde begroeting. Blackclaw nam haar nog eens in zich op, maar een naam wilde hem niet te binnen schieten. Dat had hij wel vaker, op zich was het natuurlijk geen probleem.. alleen wanneer je anderen aan wilde spreken kon het wel eens vervelend zijn. Ach, hij kon het straks ook nog vragen. Blackclaw keek even opzij naar Tearpaw, de jonge Apprentice van wie hij gehoord had dat ze graag wilde trainen, maar dat Brokenstar niet zoveel tijd had. Tenminste, dat gokte hij. Want Brokenstar was nu niet de kat met de meeste vrije tijd. Als Clanleader had je dat wel eens. De poes vroeg of hij honger had, op een vriendelijke toon. Om eerlijk te zijn had hij niet zo'n honger en hij wilde niets van haar 'voorraad' stelen. 'Nee, bedankt,' sloeg hij rustig af. In het kamp was een groot genoege prooistapel en één dag zonder eten zou hem niet vermoorden. Hij was dan wel niet meer de jongste, hij was ook nog niet rijp voor de Elders Den. De kit stond op en Blackclaw keek haar na. Ze zou zo wel terug komen. 'Hoe ben je hier helemaal terecht gekomen?' vroeg hij, geïnteresseerd. 'Ik ben Blackclaw, trouwens,' stelde hij zichzelf daarna voor, omdat hem dat wel beleefd leek.

Onderwerp: Re: Vergiftigging? wo 2 maa 2011 - 20:46

' Neen dankje' Lunarkit vond het vreemd. Meestal als je zo'n lange reis maaktte, volgens haar toch, had je meestal veel honger.' Hoe ben je hier eigenlijk terechtgekomen?' ″Ik ben hier niet terecht gekomen, ik ben hier eigenlijk geboren in deze schuur.″″ Vertel eens, hoe is het leven daar in het kamp?″ Lunarkit wachtte geduldig op antwoord van één van de twee katten.' Ik ben Blackclaw trouwens.' ″ Aangenaam Blackclaw, ik ben Lunarkit.″ Zei ze vriendelijk terug. Lunarkit keek naar buiten richting de zon. Het zou vast een geweldige dag nog worden.

Onderwerp: Re: Vergiftigging? vr 4 maa 2011 - 19:37

Lunarkit leek enigszins verbaasd dat hij geen eten hoefde, maar als je ouder werd nam je behoefte aan voedsel nu eenmaal af. Blackclaw was de jongste ook niet meer. Over wat manen kon hij bijna naar de Elder's Den en dat zei al genoeg. Haar volgende antwoord verbaasde hem. Hier geboren? 'Ben je hier geboren? Waar zijn je ouders dan?' vroeg hij, met een vragende blik in zijn ogen. Eerst had hij gedacht dat ze bij Shadowclan hoorde en dat haar ouders Shadowclanouders waren, hij wist heus niet van iedereen welke kits ze hadden. Dat was over het algemeen wel zo. Was ze anders een Roguekit? Dan moest hij haar van het territorium afjagen.. Dat deed hij niet graag bij kits, maar als de Warrior Code het voorschreef moest hij zich daaraan houden. Ze stelde nog een vraag, over het kamp. Een vage glimlach tekende zich af op zijn gezicht. 'Het is daar zoals altijd gevuld met katten, druk en levendig. Iedereen heeft zijn eigen taak en iedereen kent elkaar. Om de zoveel tijd maak je een gesprek, maar er is altijd wel wat te doen.' was zijn simpele antwoord. Zoveel had hij er niet over te vertellen. Wat wilde ze weten? 'Wil je iets specifieks weten?' vroeg hij, proberend aardig te blijven. Over het algemeen was hij nors, maar hij wilde de kit niet afschrikken.

Onderwerp: Re: Vergiftigging? ma 7 maa 2011 - 17:06

Het volgende moment ging allemaal heel erg snel. Tearpaw zag Blackclaw bij hun komen. Ze had zijn geur ook al eerder opgemerkt. Tearpaw keek geprikkeld opzij naar Blackclaw, die opeens van alles begon te vragen aan de kitten, die dus blijkbaar Lunarkit heette en begon dingen voor te stellen wat zij eigenlijk had moeten doen. Tearpaw wou al weggaan. Hier had ze niks meer te zoeken. Blackclaw nam de kitten al onder poten. Ze schrok van zijn stem. Het klonk helemaal niet naar de aardige Blackclaw die ze een paar manen geleden al is had gehoord. Het klonk... diep verdrietig. Tearpaw liet haar blik naar Lunarkit glijden. Ze herinnerde zich een vraag van Lunarkit. 'Mijn naam is Tearpaw,' gaf Tearpaw als veel te late antwoord op Lunarkit's vraag. Tearpaw keek richting Blackclaw. Ze wist niet of ze de kater moest vertrouwen. Ze keek zwijgend van Blackclaw naar Lunarkit. Tegelijk schrok ze van zichzelf. Waarom zou ze Blackclaw niet kunnen vertrouwen? Ze wist wel waarom ze dit dacht. Het was niet de eerste keer dat Blackclaw verdrietig en nors leek. En hij had, volgens de andere kittens in de Nursery en wat ook rondging in de Apprentice's Den, voor Shadowfur gekozen, bij een of ander gevecht op een andere poes. Eigenlijk wou Tearpaw Lunarkit oppakken en wegwezen, maar dat zou wel heel erg raar overkomen. Wie ging er dan ook vluchten voor haar eigen Clangenoot? Nee, misschien moest ze zich niet te veel aantrekken van wat anderen zeiden. Misschien waren de roddels over deze zwarte kater wel leugens. Tearpaw keek twijfelend richting Blackclaw. Zou Shadepaw misschien van iets weten? Misschien moest ze maar eens gaan informeren bij Shadepaw. Een branderig, fijn gevoel kwam in haar op en haar hart bonsde sneller, toen ze aan hem dacht. Was het honger? Nee, dat niet. Tearpaw keek naar Lunarkit. 'Misschien kunnen we je nu maar het beste naar de Nursery brengen,' zei Tearpaw, met een scherpe blik op Blackclaw. Toen ze zijn gezicht ontmoette, knikte ze lichtelijk.

Onderwerp: Re: Vergiftigging? wo 9 maa 2011 - 8:30

' Ben je hier geboren? Waar zijn je ouders dan?' "Mijn ouders zijn gestorven, tenminste m'n moeder toch. M'n vader heb ik nooit gekend. M'n ouders waren clankatten, maar moeder wildde in rust bevallen, niet in het kamp, wat opzich wel een domme zet was." Een traan roldde over haar wang, toen ze moest denken hoe haar moeder vermoord werd.' Het is daar zoals altijd gevuld met katten, druk en levendig. Iedereen heeft zijn eigen taak en iedereen kent elkaar. Om de zoveel tijd maak je een gesprek, maar er is altijd wel wat te doen.' was zijn simpele antwoord. Zoveel had hij er niet over te vertellen. Wat wilde ze weten? 'Wil je iets specifieks weten? Vroeg de kater vriendelijk." Niet bepaald, ik ben al lang niet meer in het kamp geweest... Ik bedoel nog nooit het kamp gezien. Het énige dat ik in mijn manen dat ik leef heb gezien zijn rogue's, ratten, kraaien en jullie. En m'n moeder natuurlijk." 'Mijn naam is Tearpaw' Lunarkit keek de twee katten aan. Ze voelde lichtjes een vreemde band tussen de twee. Ze kon het niet direct aan iets linken, maar het voeldde raar aan. Ze waren vast niet beste vrienden met elkaar.' Misschien kunnen we je nu naar de nursery brengen?' Nursery? Ze wist niet echt wat het betekende, maar Tearpaw bedoelde vast het kamp."Bedoel je naar het kamp? Zullen ze me daar niets doen, ik bedoel ik werd aangevallen door rogue's, en hun geur kan nog aan mij hangen." Vroeg ze een beetje bangelijk. Ze had er wel zin in, maar was ook best bang.

[Srry, vier dagen bij papa]

Onderwerp: Re: Vergiftigging? wo 9 maa 2011 - 18:23

[Geeft niet ^^]

Waarom deed hij vriendelijk? Misschien omdat Lunarkit nog jong was, haar leven nog voor haar had en nog onbezoedeld was door het lot. Dat moest het zijn. Blackclaw richtte zijn indringende ogen op Tearpaw toen ze zich voorstelde. Ze keek hem wantrouwig aan. Misschien moest hij het haar vragen.. 'Ja, dat is een goed idee, Tearpaw,' stemde Blackclaw in. Hij had geen reden iets tegen deze Apprentice te hebben, alleen wanneer ze extreem bang ging doen. Dat was niet de bedoeling, hij wilde het weer goed maken met Shadowclan, zijn fouten uit zijn ziel schuren.. 'Wij zijn erbij, ze zullen je niets aandoen,' knikte Blackclaw. Hij keek even naar Tearpaw, vroeg terloops. 'Vanwaar je wantrouwen?' Hij wilde het weten, wilde zijn schuld niet ontkennen of goedpraten maar wel uitleggen. Onnodige angst was de dood voor vertrouwen.

Onderwerp: Re: Vergiftigging? wo 9 maa 2011 - 19:19

' Ja, dat is een goed idee, Tearpaw,' ' Wij zijn erbij, ze zullen je niets doen.' Luna kniktte instemmend, maar nog steeds een beetje bang. Ze begon lichtjes te spinnen van tevredenheid. Ze gaf een kort likje aan Blackclaw, en Tearpaw, en staptte naar buiten, Het was lichtjes begonnen met regenen, maar daar hield Luna juist van, ze was tenslotte een soort ras dat van water hield. Het was een prachtige avond. De regen, de maan, en het maanlicht dat door de takken heen scheen. De fluweel zachte wind waaide door haar vacht, terwijl er enkele druppels erop vielen. Lunarkit was angstig, maar ook vooral nerveus. Morgen zou het vast allemaal anders gaan. Ze zou vast voor het eerst het kamp zien, en andere clan-leden. Ze zou er vast de hele nacht over dromen." Als jullie willen, kunnen jullie hier vannacht slapen hoor." Zei ze vriendelijk terwijl ze weer naar binnen staptte.