Do you want to swim in that? [&Flowpaw]

Het water kolkte tegen de oever en Quietpaw deed voorzichtig een pasje achteruit toen er wat over de rand sprong. Ze wilde er niet aan denken om daar in te vallen. Het was koud en nat en zou je zo naar de bodem trekken. Was er al eens iemand op de bodem geweest? Toch durfde de jonge Apprentice niet eens te gaan kijken, dus bleef ze veilig op het 'droge' gras. Een zucht rolde over haar lippen en ze keek wat eenzaam om zich heen. Als Apprentice had ze wel iets anders verwacht, maar het enige wat ze gekregen had was meer vrijheid. Niet meer vrienden of meer kennissen, gewoon een groter gebied om over rond te lopen. En een Mentor en een nieuwe naam. Dat was het.

Do you want to swim in that? [&Flowpaw] 5mwlqg

Do you want to swim in that? [&Flowpaw] EjrsROF

Do you want to swim in that? [&Flowpaw] PS18GM0

Do you want to swim in that? [&Flowpaw] W0qAlxR

x:

_{Flowpaw staarde via de den richting de uitgang van het kamp. Zou ze...? Nee. Dat kon ze niet. Ze wou terug, ze wilde haar angsten niet in de ogen kijken... Toch dreef ze haarzelf naar voren. Ze kon niet voor altijd klein blijven? Ja, ze was kleiner dan het gemiddelde. Kleiner dan haar zus... Ze zette een poot buiten het kamp. Nu moest ze doorzetten, ze duwde haar lichaam vooruit en deed haar ogen dicht. Toen ze haar ogen weer open deed was ze buiten, er gebeurde niks, gelukkig. Ze zette iedere keer een stap neer, en weer was ze bang dat er iets zou gebeuren. Ze dwong zichzelf door te lopen, tot ze bij de rivier was. Ze keek op en zag de rivier. De rivier met een gestalte. Zou dat een BloodClan kat zijn? Een rogue? Een andere Clan? Ze wou terug rennen, maar aan de andere kant kon ze het niet. Langzaam kwam ze dichterbij, en slaakte een opgeluchte zucht toen ze zag dat het Quiet was. "Hey..." zei ze zachtjes tegen haar zusje.}

Do you want to swim in that? [&Flowpaw] 331gcih

"Hey..." Ze draaide haar oortjes, maar hield haar groengekleurde blik gericht op het water. Het duurde even voordat haar gedachten in elkaar klikten en ze erachter kwam dat haar zusje tegen haar had gesproken. Snel stond ze op en drukte haar lapjesvacht tegen de zwart witte van haar zusje. Ze leek.. niet veel gegroeid te zijn in de afgelopen Moon, maar dat zou wel komen, toch? "Hey," Antwoordde ze zachtjes terug en drukte haar oortjes wat tegen haar nek, waarna ze Flowpaw aankeek, terugdenkend aan de woorden die ze had gezegd tegen haar na de ceremonie. "Je.. we kunnen niet meer terug, Flow, het is nu al gebeurd.." Mompelde ze zachtjes en keek naar het gras onder hun pootjes.

x:

Er was een kleine stilte, Quiet keek naar het water van de river, voordat de poes opstond en haar langharige lapjesvacht tegen haar kortharige zwart witte vacht aandrukte. Nu kon je echt zien dat Flow kleiner was, ze was altijd al klein geweest. "Hey," antwoorde haar zusje zachtjes. Qua uiterlijk leken ze niet op elkaar. Quiet was langharig, lapjes vacht en groenige ogen. Terwijl Flow juist kortharig was, zwart witte vacht en fel gele ogen had. "Je.. we kunnen niet meer terug, Flow, het is nu al gebeurd.." mompelde de poes zacht terwijl ze naar beneden keek. Flow staarde voor haar uit, ze wist het altijd al... "I-ik weet het..." Stotteren, ze haatte het. Ze stotterde altijd al veel. Deels omdat ze zo weinig zelfvertrouwen had. "I-ik wou alleen d-dat het n-nooit gebeurd was." vervolgde ze heel zacht.

"I-ik weet het..." Voor een kort moment keek ze Flow aan en zag dat ze niet heel erg gelukkig was. "I-ik wou alleen d-dat het n-nooit gebeurd was." Quiet fronste even en richtte haar blik weer op het water. "Euh.. kom je?" Mompelde ze zachtjes en deed weer een paar pasjes naar de oever toe en ging zitten. Vervolgens wierp ze kort een blik naar Flow en keek toen weer naar het bewegende oppervlak. "Nu kan je mama trots maken, weet je dat?" Sprak ze zonder haar blik te verroeren. Nog steeds hield ze er niet van om over Cindersmoke, oftewel hun vader, te spreken.[/b]

x:

Quiet leek weer naar het water te willen, want ze richtte haar blik erop. "Euh.. kom je?" mompelde ze zachtjes tegen haar. Ze knikte en liep met kleine stapjes richting de oever waar het water soms spetterde. Quiet richtte haar blik even op haar, maar keek daarna al snel weer naar het water in de rivier. Flow keek ook het water in, ze zag haarzelf vaag erin. Een kleine zwakke apprentice, die beter kitten kon blijven stond daar. Bang voor alles, vooral voor haarzelf. "Nu kan je mama trots maken, weet je dat?" hoorde ze Quiet zeggen. Ze hield er dus nog steeds niet van om over hun vader te praten, Cindersmoke... Flow was juist een soort kloon van die kater, alles was hetzelfde. Behalve het geslacht, de lengte en de leeftijd. Natuurlijk. Flow slikte even maar staarde naar haar vage spiegelbeeld. Ze sloeg even met haar poot in het koude water, precies waar haar spiegelbeeld zat en kwam toen overeind. Ze was zwak, ze had de lengte van een kitten rond de 5 moons en ze was mager als wat. Ze durfde Quiet niet aan te kijken, niet eens náár haar te kijken. Ze wou terug... terug in de nursery waar ze veilig was. Ze wou níet opgroeien! Zou ze vast in de Nursery kunnen komen? Gewoon voor de kittens zorgen? Dan had ze dit probleem niet... "M-maar ik wil geen w-warrior worden..." murmelde ze zacht, maar wel vast besloten.

Quietpaw schrok toen Flowpaw het water sloeg en keek geschrokken op toen haar zusje weer opstond. Ging ze.. weg? "M-maar ik wil geen w-warrior worden..." De calico drukte haar oortjes tegen haar kop en draaide haar kopje weer naar de overkant van het water. "Waarom niet..?" Meteen sloot ze haar mond weer, omdat ze wel dacht wat het antwoord was. Oh had ze die vraag maar niet gesteld..

x:

"Waarom niet..?" vroeg haar zusje, terwijl ze dacht dat het antwoord wel overduidelijk zou zijn. "I-ik behoor n-niet als w-warrior." murmelde ze zacht, wat had je aan een warrior die zó zwak was? "I-ik voel me z-zelfs hier o-ongemakkelijk... Ik h-hoor niet in h-het t-territorium..." zei ze waarnaar ze naar haar poten keek. Warrior... de meesten droomden ervan, maar zij zag ertegenop. Ze wou het niet worden. Het voelde niet goed... Ze sloot even haar ogen, moest dit echt gebeuren?

"I-ik behoor n-niet als w-warrior." Quietpaw fronste verward. Maar.. iedere kat kon een Warrior worden en Flowpaw had geen levenslange kwalen. "I-ik voel me z-zelfs hier o-ongemakkelijk... Ik h-hoor niet in h-het t-territorium..." Ze drukte haar oortjes tegen haar kop en drukte zich tegen haar zusje aan. "Jawel Flow, jij hoort hier wel thuis, en ik heb je hier ook nodig." Murmelde ze en keek haar zusje weer aan door haar snuit weer terug te trekken. "En waarom zou je geen Warrior kunnen worden?"

x:

Ze voelde de warmte van haar zusje tegen haar flank, "Jawel Flow, jij hoort hier wel thuis, en ik heb je hier ook nodig." Flow slikte even, nee, ze hoorde in het kamp! Ze hoorde hier niet! Ze voelde zich hier ongemakkelijk, vreselijk... Iets wou haar weer naar het kamp trekken... Haar snuit werd richting Quiet gericht, omdat zij aan haar snuitje trok om in haar ogen te kijken. "En waarom zou je geen Warrior kunnen worden?" vroeg ze vervolgens. "H-het voelt niet g-goed..." murmelde ze. "E-en kijk naar m-me... I-ik zie eruit a-als een k-kitten van 5 m-moons!" Zo. Dat was eruit, ze sloeg haar ogen weer neer, ze durfde haar zusje niet aan te kijken. Niet nadat ze dat had gezegd.

"H-het voelt niet g-goed..." Quiet keek haar zusje met medelijden aan, maar bleef nog even stil. "E-en kijk naar m-me... I-ik zie eruit a-als een k-kitten van 5 m-moons!" Flow richtte haar blik op de grond en Quiet gaf haar zusje een zacht porretje. "Maar.. er zijn ook kleine Warriors, Flow." Probeerde ze haar zusje gerust te stellen. "Dan kan je misschien beter jagen, omdat je minder zichtbaar bent of onder andermans poten kruipen. Je kan echt een Warrior worden, Flow, dat weet ik gewoon. Vertrouw je me dan niet?"

x:

Ze voelde een porretje van Quiet, waardoor ze zichzelf snel moest herstellen of ze lag op de grond. "Maar.. er zijn ook kleine Warriors, Flow." begon haar zusje. "Dan kan je misschien beter jagen, omdat je minder zichtbaar bent of onder andermans poten kruipen. Je kan echt een Warrior worden, Flow, dat weet ik gewoon. Vertrouw je me dan niet?" Begreep ze het dan écht niet? Ze kneep haar ogen stevig dicht. "I-ik wil het gewoon niet." begon ze zacht. "J-je begrijpt het t-toch niet..."

"I-ik wil het gewoon niet." Huh? Hoe.. hoe kon ze het niet willen? "J-je begrijpt het t-toch niet..." Quiet fronste. Sloot.. sloot haar zusje haar nu buiten. De calico schudde haar kopje en deed een pas naar achteren, maar verloor haar voeting door de glibberige grond en voelde de aarde onder haar poten wegzakken. Haar ogen werden groot en ze plonsde in het ijskoude water. "Help!" Piepte ze angstig en begon angstig te trappelen, maar zonder wijsheid van zwemlessen of wat dan ook kwam ze niet ver. Al snel werd haar kopje onder gedrukt door de sterke stroming en voelde ze haar longen ingedrukt worden. Proestend kwam ze boven en wierp een hulpeloze blik op haar zusje, haar stem nu al te zwak om iets te roepen en het water trok al snel de energie van haar mee. Oh nee..

OOC; Sorry ik moest er actie ingooien xD

x:

Maar, uit het niets, voelde ze deels de grond onder haar wegschuiven, en sprong ze nog net op tijd op een ander stuk grond. Ze hijgde even en zag Quiet nergens! "Help!" Flow's ogen zochten naar haar zusje en haar gele ogen werden groot. "Quiet!" schreeuwde ze, terwijl ze zag dat haar zusje onderwater ging. Flow wist niet wat te doen en begon te ijsberen, wetend dat haar zusje het niet te lang zou volhouden. Ze zag haar zusje weer boven water komen, wonder boven wonder. Op dit moment was ze niet bang en sprong gewoon het water in. Als Quiet stierf, stierven ze samen. "Quiet! Hou vol! Ik kom al!" riep ze naar haar zusje terwijl ze door het hevige water probeerde te trappelen. Ze wist niet hoe het kwam, maar waarschijnlijk kwam het door de drang haar zusje te redden, haar lieve lieve zusje die ze niet wou verliezen, maar ze voelde hoe ze dichterbij haar kwam. Ze dacht niet zoveel na, het enigste wat ze dacht was; "Ik moet Quiet redden!". Maar ze wist dat als ze Quiet had, dat ze haar toch niet aan de kant kon krijgen, ze was er veelste slap voor!

OOC: Maakt niet uit >:3 still cuteness here

Water was in haar mond gekomen en met alle macht probeerde ze het uit te hoesten, maar dan kwam er altijd een nieuwe lading water in haar mond. Hijgend probeerde ze haar kopje boven water te houden, maar.. het werd haar te zwaar. "Quiet! Hou vol! Ik kom al!" Ze kwam niet verder vooruit, maar voelde de stroming aan haar pootjes trekken. Plots zag ze haar zusje dichterbij komen. Nee! Was ze in het water gesprongen? Straks.. straks gingen ze beiden dood. "Wat.. nu..?" Hijgde de Apprentice en voelde haar eigen vacht haar naar beneden trekken.

x:

"Wat.. nu..?" hijgde haar zusje, en eigenlijk wist ze het niet. "W-we komen er wel uit Quiet!" moedigde ze haar aan, Wat moest ze doen? Wat moest ze doen? Uit het niets schoot Flow naar Quiet en probeerde ze haar richting de kant de duwen. Doordat ze haar probeerde te duwen schoot ze even onder water, maar haar gedrevenheid droof haar weer naar boven. Quiet's lange haren waren helemaal doorweekt, netzoals haar haren, maar die lange haren waren wel meer gewicht dan haar korte haren. Wat nu..? "Trappel harder! Ik pak je wel!" zei ze uiteindelijk tegen haar waarna ze de nekvel van Quiet stevig vastpakte met haar mond en zelf ook hard begon te trappelen. Ze zouden hier uitkomen, samen. Ze zal haar niet achterlaten, dat zou ze niet durven...

"W-we komen er wel uit Quiet!" Maar ergens zag ze er de hoop niet in. Ze begon al te klappertanden en haar pootjes voelde ze niet meer. Oh nee. Plots werd ze in haar zij geduwd en voelde ze het water langs haar nek gaan. Wat.. wat gebeurde er? "Trappel harder! Ik pak je wel!" Quiet kneep haar ogen dicht en probeerde zo hard als ze kon te trappelen en bewoog haar pootjes zo, dat ze het water naar zich toe trok en vervolgens weer wegduwde. Haar mond viel open toen ze een oever wilde en gelijk duwde ze zichzelf naar voren en boorde ze haar nagels in de aarde. "Ik heb de oever vast!"

x:

Het lukte wel! Ze kwamen dichterbij de oever! "Ik heb de oever vast!" hoorde ze Quiet roepen. Flow knikte en liet haar nekvel los, waardoor ze even onder water ging. Ze was veilig... Ze opende haar gele ogen onderwater en zwom meteen weer naar boven. Ze nam even diep adem en zwom richting de kant. Ze sloeg haar nagels richting de kant, en probeerde grip te krijgen. Maar iedere keer als ze de oever had, gleed ze weer weg. Ze had geen kracht meer, ze had al haar kracht gegeven voor Quiet. Ze deed haar ogen even dicht terwijl ze nog voor de laatste keer probeerde. Dit keer bleven haar nagels haken, en zat ze daar vastgeklampt aan de oever. Zou... dit het einde zijn?

Nu moest ze al haar kracht geven.. Quietpaw sloot haar ogen nam een grote hap lucht, totdat het pijn aan haar longen deed en zette haar achterpoten in de modderige oever. Vervolgens greep ze met haar voorpoten op het wat vastere gedeelte en begon zich uit het water te hijsen. Het begin was bijna onmogelijk, aangezien haar lange vacht haar weer naar beneden wilde trekken, maar.. uiteindelijk voelde ze het water naar beneden druppen en.. met een laatste krachtinspanning belandde ze op het gras en krabbelde meteen ver van de oever af. Hijgend plofte ze neer op de grond op haar zij, maar toen ze opkeek.. zag ze Flow niet. "Flow?"

x:

Nee.. Dit kon niet haar einde zijn. Iedere keer kwam er weer een lading water in haar mond en nog even en ze zou weer loslaten. Het was nu of nooit. Ze begon haarzelf op te hijsen, met al de kracht die ze had. Haar lijf deed pijn. Ze had veel harder gewerkt dan haar lijf aankon.. Flow begon nog harder te hijsen, en kon eindelijk haar poten iets meer naar voren zetten. Hierdoor kreeg ze genoeg adem, en kon ze even uithijgen. Ze kneep haar ogen even dicht terwijl ze even uitrustte van de zware inspanningen die ze had moeten leveren. Nog een klein stukje en haar achterpoten konden bij de oever. Nog een laatste keer spande ze zich even in en kwam eindelijk volledig op de oever, waar ze niks anders deed dan liggen en hijgen. Ze deed haar ogen lichtjes open en keek een beetje om haar heen. Ze was zo moe... Was Quiet veilig? Ze wou dat ze kon kijken, maar haar tengere lijfje trilde en deed teveel pijn om ook maar zelfs haar kopje omhoog te tillen. Toch hief ze even haar kopje op en bracht alleen "Q-Quiet?" waarna ze vermoeid haar kopje weer ik het gras liet vallen.