Livin' in Shades

Onderwerp: Livin' in Shades vr 9 mei 2014 - 18:27

De kater liep langzaam, misschien ook wel een beetje nerveus. Hij had de poes immers niet gezien sinds de keer bij Little Creek, en het was nu niet bepaald zo dat zijn band met haar broer, Eaglepaw, er echt veel beter op was geworden sinds toen. Helemaal niet zelfs, Tall kon er gewoon helemaal niet tegen dat die flirt zijn zusje inpalmde, en aangezien Running nu niet meer met hem wilde praten wilde hij dat ook niet meer met die irritante kater. Maar zijn zusje mocht hij wel, Eagle's zusje dan, en dus was hij nu hier. De kater had namelijk gevraagd, deze ochtend toen hij vroeg weg moest, of ze elkaar hier, bij het smalle stroompje, na de trainingen aan het einde van de dag konden zien, en dan samen hun prooi eten en nieuwtjes uitwisselen. Ze was er nog niet, dus ging hij zitten, en liet de eekhoorn die hij voor haar had meegenomen voorzichtig uit zijn mond vallen. Hoe zou de poes Smokebreath als mentor vinden? Hopelijk leuk, na deze langere tijd. Tall zuchtte eens diep, het leek al zo lang geleden dat hij het kamp nog uit moest 'sneaken' maar het was niet lang geleden. Nog geen maand zelfs, en dat frustreerde hem, hij kon het nu al! Nog vijf moons met Eagle zou hij nooit kunnen overleven.

- Arcanepaw

#Awesome:

Onderwerp: Re: Livin' in Shades za 10 mei 2014 - 9:13

De poes liep met vluchtige passen in de richting van de afgesproken plek. Ze was ietsjes aan de te late kant, maar dat kwam er ook van toen ze zo nodig nog die dikke muis moest vangen. Die muis droeg ze nu mee tussen haar kaken, speciaal gevangen voor Tallpaw. Het lichaampje voelde nog warm aan, wat aangaf dat deze muis nog zo vers was als het maar kon. Arcanepaw glimlachte toen ze de gestalte van Tallpaw bij de kleine stroom zag zitten. Vrolijk trippelde ze naar hem toe en drukte heel eventjes haar kopje tegen zijn kaak aan. Hierna ging ze zitten en legde ze de dikke muis bij zijn poten. "Hier," mauwde ze en rekte zich vervolgens uit. Ze nam een paar slokjes van het koele water en bekeek haar spiegelbeeld vervolgens in het water.

Onderwerp: Re: Livin' in Shades za 10 mei 2014 - 13:52

De katers' gezicht klaarde op, en hij spinde even toen zijn vriendin hem begroette, daarna keek hij met grote ogen naar de nog warme, ultra dikke muis die ze hem gegeven had. Vergeleken daarmee leek zijn eekhoorn wel wat normaler.. Hopelijk was ze er toch nog wel blij mee, dus pakte hij het schone, lauwe, felrode beestje op en gaf het aan haar. "Die heb ik voor jou gevangen," Mauwde hij, en grinnikte toen hij terugdacht aan hoe, het was weer eens een geniaal domme actie geweest van hem. "Hoe is het met je?"

#Awesome:

Onderwerp: Re: Livin' in Shades ma 12 mei 2014 - 19:14

"Die heb ik voor jou gevangen," mauwde Tallpaw vervolgens tegen haar. De jonge poes keek hem aan en zag hoe hij grinnikte. Plots verdween haar vrolijkheid als sneeuw voor de zon en sloeg ze haar blik neer op de eekhoorn. "Bedankt," mauwde ze toen zacht, en begon er rustig van te eten. "Hoe is het met je?" vroeg de kater toen aan haar. "Goed, denk ik.." mauwde Arcanepaw toen weer zacht en ze staarde naar haar pootjes. "Ik moet je iets vertellen," mauwde ze toen en keek hem aan met haar ijsblauwe oogjes, net twee kleine ijskristallen. "De laatste tijd heb ik steeds dromen.." mauwde ze en keek naar de kater. "Dromen van jou, Tall.. Ik denk dat ik verliefd op je ben.." Het was er ineens uit, ze sloeg haar ogen weer neer en hoopte dat hij niet boos zou worden.

Onderwerp: Re: Livin' in Shades ma 12 mei 2014 - 20:37

Tallshadow

»Carpe diem ad Infinitum«

De jonge kater zag hoe ze de eekhoorn begon te eten, en nam zelf ook maar een hap van zijn heerlijk warme muis. De neiging om iets te gaan zeggen had hij nog niet echt, en dus genoot de kater van de stilte en het gezelschap, maar Arcane leek daar niet zo over te denken. Een beetje bezorgd boog hij zijn kop toen de poes wel antwoordde, maar niet klonk als haar antwoord. "Dat is goed," Moedigde hij haar aan, nadat ze hem zei dat het goed ging. Maar de tweede zin was als een ijskoude vuist om zijn hart. Wat was er met haar? Ging ze nu al dood, hij kuchte even, niet precies wetende wat te zeggen, en schoof toen naar haar toe om zijn staart om de poes heen te leggen. "Zeg maar dan," Antwoordde hij, met de eeuwige glimlach nog altijd present. Arcane ging verder, dromen, hij kende ze, irritant, onnodig, en ze maakten je vaak alleen maar moe. Hij knikte dus en drukte haar nog wat dichter tegen zich aan, nachtmerries waren vervelend. Het was weer even stil, dus keek hij haar weer aan, de kater was bijna een kop groter dan de poes, al waren ze even oud. Best vreemd eigenlijk, je zou toch denken dat- Zijn gedachtengang stopte, evenals zijn adem en misschien stopte zijn hartslag ook wel. Hij voelde in ieder geval al het bloed uit zijn gezicht trekken, en was ineens heel blij met zijn dikke vacht. Zijn ogen zochten de blauwe van de poes naast hem, was het waar? Geen grap? Hij zuchtte zacht, niet geirriteerd, eerder weemoedig. Wat moest hij nu doen? De kater, die normaal altijd wel iets te zeggen wist, viel stil, en schoof met zijn poten. "Ehm…" Klonk het, zacht en onzeker, "Dankje denk ik?" Hij grijnsde flauw naar haar, waarbij de lok haar weer casual voor zijn gezicht viel. Zijn ogen stonden onzeker, ergens zelfs hoopvol, of ze het hem zou vergeven. "Ik… Ik weet niet wat ik moet zeggen.." Zei hij uiteindelijk maar gewoon eerlijk, eerlijk was goed. Toch?

Apprentice | ♠ | 8 Moons

#Awesome:

Onderwerp: Re: Livin' in Shades do 15 mei 2014 - 20:47

"Ehm…" klonk het toen onzeker uit zijn mond, "Dankje denk ik?" Ze zag dat de kater een beetje flauwtjes greens en dat zijn lok haar weer voor zijn ogen viel. "Ik… Ik weet niet wat ik moet zeggen.." mauwde de kater toen. Langzaam maar zeker begon er een enorme grijns over haar kop heen te vallen. Ze stond langzaam op en tackelde de kater toen tegen de grond. "GRAPJEEE!" mauwde ze op eens vrolijke toon en gaf hem toen een lik over zijn kop heen. In haar ijsblauwe oogjes schenen duidelijk de pretoogjes en ze greens weer naar hem.

Onderwerp: Re: Livin' in Shades do 15 mei 2014 - 21:11

De kater keek verbaasd toen de poes hem ineens tegen de grond getackeld had, en grauwde zacht. Hij snapte er helemaal niets meer van, waarom zou ze het ooit als grapje zeggen? Een beetje flauw van alle dingen die er allemaal gebeurden die hij niet begreep duwde hij haar zachtjes van hem af, en stond op. "Ik snap het niet," Zei hij, heel duidelijk van plan om het er even over te gaan hebben. "Waarom zeg je het dan? Wat nou ik had gezegd, ik ook van jou? Wat dan? Dan had je mooi mijn hart gebroken,"

#Awesome:

Onderwerp: Re: Livin' in Shades do 15 mei 2014 - 21:16

"Ik snap het niet," mauwde de kater nadat hij haar van zich had afgeduwd. "Waarom zeg je het dan? Wat nou ik had gezegd, ik ook van jou? Wat dan? Dan had je mooi mijn hart gebroken," Haar oortjes waren gaan hangen en ze keek naar haar poten. Hierna richtte ze haar blik toen op de kater, opeens totaal een andere blik, een blik die de poes in haar leven nog nooit had gebruikt. "Alsof je van mij zou houden," mauwde ze op een iet wat spottende toon. "Niemand op deze hele planeet zou ooit van mij houden, zelfs mijn eigen moeder hield niet van me!" Hierna draaide ze zich nukkig om, haar rug naar de kater toe.

Onderwerp: Re: Livin' in Shades do 15 mei 2014 - 23:23

Hij zuchtte diep toen de poes ineens beledigd deed, wat waren She-cats toch lastig vaak! "Ik vind je wel leuk," Mauwde hij, niet verontschuldigend, "Maar ik weet gewoon niet hoe," Hij liep naar haar toe, en ging naast de zwart witte poes zitten. Deja vu alert! Running had precies ditzelfde. Weer wilde hij zuchten, maar deed het niet. Lastig!

#Awesome:

Onderwerp: Re: Livin' in Shades zo 25 mei 2014 - 16:47

"Ik vind je wel leuk," mauwde de kater toen, "Maar ik weet gewoon niet hoe," vervolgde hij. Tallpaw kwam naar haar toe en ging naast haar zitten, maar Arcanepaw draaide haar kopje weer weg en stond toen in een vlugge beweging op. "Just leave me alone.." mauwde ze toen zachtjes en begon te rennen, weg van dit, weg van alles. Ondertussen vulden haar ogen zich met tranen, tranen die ze de afgelopen moons binnen had gehouden. Tranen die er al opgeslagen lagen sinds het tragische ongeluk van haar moeder. Tranen die er nu allemaal uit kwamen zetten.

Onderwerp: Re: Livin' in Shades ma 26 mei 2014 - 18:21

Tall was naast haar gaan zitten, maar stond met een duidelijk geïrriteerde zucht weer op. "Wel grappig," Mauwde hij sarcastisch, "Zie je hoe ik het dus blijkbaar altijd verkeerd doe? Ook al kan ik er niets aan doen, maar sure," Hij haalde kwaad zijn schouders op, en draaide zich om. "Ik ga al," De kater sloeg met zijn staart, en liep weg. Het maakte hem niet eens zoveel of de poes achter hem aan zou komen, de kater was het gewoon een beetje zat, al dat gezeur.

- Nog niet topic uit >3

#Awesome: