I'm not afraid of spiders.. I think. [Spiderpaw.]

Een rustige middag bries zwierde door het kamp, Peanutbutter strompelde vermoeid door de ingang naar binnen. De grond was vochtig en de bries was koud. Ze was net terug van jagen voor de clan maar niet met veel succes, het had de vorige avond hevig geregend hierdoor bleef de meeste prooi nog maar even binnen. Het mocht dan wel Newleaf zijn maar soms was het toch erg rottig weer. Peanutbutter liep naar de prooi stapel en plofte er een dikke muis en een magere mus op. Niet echt tevreden wandelde ze naar een wat zonniger plekje voor de apprentice den, hier ging ze zitten om zich zelf eens een goede was beurt te geven.

I'm not afraid of spiders.. I think. [Spiderpaw.] 2wcib7k

Terwijl hij wat verveeld voor zich uit staarde lag de kater in zijn nest. Snowyleaf had hem vrijaf gegeven, en dus had de kater besloten om eens goed uit te slapen, echter had hij niet verwacht dat het al zonhoog zou zijn voordat hij wakker werd. En aangezien hij niet zoveel vrienden had, wist hij niet bepaald wat te doen. Zijn ogen vielen op het gestalte van een lichte rode kattin, duidelijk warrior. Met een zucht verliet hij zijn mosnest, waarna hij eerst de resten van het groene spul uit zijn vacht trok om uiteindelijk de den te verlaten. "Hallo," Begon hij, lichtelijk onzeker of het wel slim was om zomaar een gesprek te starten. "Wat is jouw naam?" Besloot het zwart witte katertje uiteindelijk maar te vragen, waarna hij zijn blik in die van de poes priemde.

_{{ Spiders, spiders everywhere... }}
I'm not afraid of spiders.. I think. [Spiderpaw.] OAis4Ft

_{It's well. If God who holds you to the pit of hell.
Much as one holds a spider, will destroy, baffle and dissipate your soul.}

Tussen een paar likken door hoorde de roden poes een stem "hallo" ze keek op en zag een kleine wit zwarte kater voor zich staan. "Wat is jouw naam?" vroeg hij, "mijn naam is Peanutbutter" glimlachte ze. De poes kon niet zeker ontdekken of er een kitten of een apprentice voor haar stond, Peanutbutter had niet veel contact met anderen dus vrijwel iedereen was onbekend voor haar. Voorzichtig besloot ze maar "Hoe gaat het met jou kleintje" te zeggen. Vrolijk glimlachte ze hem toe terwijl ze verder ging met haar vacht te likken.

(Dit was mijn ganzenopdracht: laat Peanutbutter een apprentice voor een kitten aanzien.)