{Open} Goodmorning {Fisheye}

Met prooi voor een Elder in zijn mond trippelde Lostdream naar de Elders Den. Eenmaal daar liep hij met zachte passen binnen, met respect voor de katten die hier waren. Met een licht gevoel van schaamte besefte hij dat hij niet zo vaak naar de Elders kwam, en besloot daar wat aan te doen. De kater plakte een glimlachje op zijn anders kille snuit, en zag Fisheye. "Goedemorgen, Fisheye." Hij dropte de muis voor haar, en ging langs haar zitten. "Die is voor U." vervolgde hij vriendelijk, en glimlachte opnieuw.

Never thought I'd let a rumor

ruin my moonlight

Fisheye keek op van de grond, waar ze al een redelijk lange tijd naar het staren was, toen ze het geluid van pootstappen hoorde. Ze zag een rossige kater de elders den binnenstappen. Ook al kwamen er geregeld katten prooi brengen naar de elders, ze sprak ze bijna nooit. Dit kwam ook grotendeels door haarzelf, want zij zocht geen contact met andere katten, ze leefde zegmaar in haar eigen wereldje. "Goedemorgen, Fisheye" Sprak de kater, het klonk een beetje raar vanwege muis in zijn bek. De kater liet de muis voor haar poten vallen en ging naast haar zitten. "Die is voor U" Zei de rosse kat en hij glimlachte. "Dankje.." miauwde Fisheye met een zacht stemmetje. Ze staarde even naar de muis voordat ze daadwerkelijk begon met het eten. Nadat ze de prooi die de jonge kater haar had gebracht had opgegeten, bekeek ze de kater wat beter. Het eerste wat ze zich realiseerde was hoe erg hij op Honeytongue leek. Door te denken aan Honeytongue, kreeg ze meteen een brok in haar keel. Zal ik het hem vertellen? Zal ik het hem uitleggen? Ze draaide haar hoofd weer richting de grond, ze wist het niet...

{OOC: Ik gebruik deze sheet omdat het kan Razz

}

stuff:

De poes bedankte hem met een zacht stemmetje. In stilte keek hij toe hoe ze at, al keek de kater af en toe weg om niet vervelend te worden. De poes keek hem even aan, en draaide haar hoofd toen weg. Met een vragende blik in Lostdream's ogen keek hij Fisheye aan, en haalde twijfelend zijn tong over zijn lippen. "Alles oké .. Fisheye?" vroeg hij stil, niet zeker wetend of ze het goed vond dat hij haar zo aansprak.

Never thought I'd let a rumor

ruin my moonlight

De bruin met witte tabby poes draaide haar hoofd naar de rossige kat toen hij haar vroeg of er iets was. Ja, ik ga het hem gewoon vertellen... Dacht ze. "Er is niks ernstigs, het is gewon dat je er bijna hetzelfde uitziet als mijn partner," miauwde ze "Eigenlijk ex-partner, hij is vermoord door een hond." Het voelde zo lang geleden dat Honeytongue bij haar was, misschien was dat ook wel zo... "Je lijkt zo veel op hem..." mompelde ze terwijl ze haar hoofd weer wegdraaide en haar ogen sloot (hoewel haar lelijke oog niet goed dicht kon). Was deze kater... Nee.. Het was niet Honeytongue, dat kon niet! Het was een doodgewoon TunderClanlid die gewoon sprekend op hem leek...

stuff:

Even staarde Lostdream haar aan, niet goed wetende wat te zeggen. Hij knipperde een paar keer, opende en sloot zijn mond. "Het .. Spijt me van Uw partner .." zei hij zacht. Hij leek fel op hem? In stile vroeg de Warrior zich af wie haar partner was geweest, Lostdream wist amper iets over de Elders en hun verhalen, levengebeurtenissen, .. Maar de pijn wou hij Fisheye niet aandoen. "Moge hij gelukkig zijn in StarClan .." mompelde hij, niet eens wetende of de poes hem kon horen. Hij was zéker dat de overleeden kater Fisheye miste, maar hij kon het niet over zijn lippen krijgen. Ietswat onzeker wou hij haar een troostende lik geven, maar wist niet of ze hem een snauw zou geven.

Never thought I'd let a rumor

ruin my moonlight

"Het.. Spijt me van Uw partner.." zei de rossige kater, wiens naam ze niet wist omdat ze bijna nooit buiten de elders den kwam als er veel katten in het kamp waren en dus nauwelijks met anderen sprak. Fisheye reageerde niet, hoewel ze hem wel hoorde. "Moge hij gelukkig zijn in StarClan" Het klonk zachtjes en Fsheye wist niet zeker of het haar gedachten waren of dat de kater het echt zei. Ze knikte als een soort reactie. Waarom moest er nu net een kat voorbijkomen die sprekend op haar partner leek? Waarom bestonden er überhaupt katten die sprekend op haar partner leken? Ze zuchtte. Waarom moesten alle katten die mij dierbaar zijn sterven? vroeg ze zich af. "Wat is je naam eigenlijk?" Vroeg ze, een lichte toon van nieuwsgierigheid klonk in haar stem "En je hoeft me niet met U aan te spreken, hoor." Ze had inmiddels alweer haar oog geopend en keek nu naar de kater die naast haar zat.

Met zijn hoofd schuin houdend luisterde hij naar Fisheye, waarna hij ging zitten en zijn staart om zijn poten met witte tenen krulde. "Mijn naam is Lostdream, mevr .. Fisheye," antwoorde hij, zichzelf verbeterend aan het einde van de zin. Lost .. Omdat hij zijn moeder verloor bij de geboorte. En dream .. Omdat hij te veel nadenkt en droomt over de dingen die geweest konden zijn. 'Dreaming about the things that we could be,' Die sippe gedachte schudde hij van zich af, en hij keek de poes weer aan.

Never thought I'd let a rumor

ruin my moonlight

"Mijn naam is Lostdream, mevr... Fisheye" zei de kater, die blijkbaar Lostdream heette. Lostdream... Dacht Fisheye. Die naam zou ook goed bij mij gepast kunnen hebben, ik heb alles waarvan ik ooit gedroomd heb verloren.... "Aangenaam, Lostdream. Mijn naam ken je al, dus die hoef ik je niet te vertellen." En daar ben ik blij om. Voegde ze er in haar gedachten aan toe.

Even wist de Warrior niet wat te antwoorden, en keek voor zich uit. Zijn fantasie begon te werken, en Lostdream vroeg zich af wat er met haar partner gebeurd was, en in stilte keek hij de poes even aan. Oké, ze was misschien 'anders', maar "perfect imperfections" bestonden ook. De kater had een respect voor de poes, dat hij niet voor veel andere katten had. Nog steeds in stilte ging hij een beetje verzitten, en staarde een tel naar zijn poten. Net toen de stilte té onaangenaam werd, besloot Lostdream terug te gaan spreken. "Mag ik zou vrij zijn," begon hij, op zachte toon. "Te vragen .. Wat er met uw partner gebeurd is?" Hij wist dat dit een dubbele situatie was. Of ze kon kortaf 'nee' zeggen, of hem de uitleg geven. "Als je .. Als je het liever niet zegt, even goed hoor, ik .. Vroeg het me gewoon af."

Never thought I'd let a rumor

ruin my moonlight

Een stilte volgde na haar laatste zin. Hij lijkt zo veel op Honey... Misschien is Lostdream een soort reïncarnatie of dubbelganger of zo van hem... Haar fantasie leek te spelen met haar herinneringen, het was onmogelijk dat er twee zo-goed-als exact dezelfde katten bestonden en al zeker niet dat deze twee in dezelfde Clan zaten. Lostdream doorbrak de stilte met een zachte stem. "Mag ik zou vrij zijn te vragen.. Wat er met uw partner gebeurd is?" vroeg hij. Fisheye keek hem even aan, probeerde niet te denken dat ze hem af zou schrikken met haar oog en begon te spreken. "Ik ontmoette hem toen ik ongeveer tien of elf moons oud was, hij was een apprentice van dezelfde leeftijd. Hij was een van de weinige katten die mij met hetzelfde respect behandelde als waar de meeste normale katten elkaar mee behandelden. Hij was mijn enige vriend en nu is hij dood..." Fisheye stopte even, wilde ze dit wel? Wilde ze een andere kat opschepen met haar narigheid? "Na een tijdje voelde ik de gevoelens die na zijn dood nooit meer gevoeld heb, gevoelens van liefde. Toen hij warrior werd gaf hij toe dat hij ook liefdesgevoelens voor mij had. Niet lang daarna kwam ik erachter dat..." Weer stopte ze, slikte de brok weg die in haar keel opgekropt zat en ging verder. "Ik kwam erachter dat ik kittens verwachtte van hem. Ik vertelde het hem zo snel mogelijk en hij was helemaal gelukkig. We dachten samen na over hoe de kittens er uit zouden komen te zien en hoe we ze zouden kunnen noemen. Toen het eindelijk zo ver was en de kittens geboren werden, bleek dat... Dat... D-d-da" Fisheye's stem begon te stotteren en trillen. Ze wilde hier niet aan terugdenken! "Dat ze alle drie doodgeboren waren." Weer stopte ze. Zo, dat is eruit. Dat waren de woorden die door haar hoofd heenschoten zonder dat ze het eigenlijk wilde. "Enkele dagen na de geboorte, en tegelijkertijd de dood van mijn kits sleepten twee warriors het lichaam van mij partner binnen, hij was gedood was door een hond..." Ze draaide haar hoofd richting de grond, ze had dit niet moeten vertellen. Dankzij dit verhaal had ze de hele negatieve emotionele rollercoaster die ze ooit had beleefd herbeleefd...