{Open} Drown

Daar, nog geen vossenlengte voor hem uit, zat zijn prooi. De waterrat was volmaakt. Het diertje was vet als een schrokkerige kitten en had amper haren, wat het eten ervan al een stuk makkelijker maakte. Dit zou de clan wel kunnen gebruiken, na het overstromen van hun kamp en de harde bladkaal leek het een geschenk van de starclan. Glacierfall beet op zijn onderlip en zette nauwkeurig een stap. Geen reactie. Geruisloos sloop hij dichter, hij spande zijn achterpoten en controleerde zijn omgeving nog een laatste keer tot... Een hol geluid liet de rat schrikken. De ogen van het diertje gingen bol staan en voor hij er erg in had was het weggeglipt. Boos spring Glacier uit de struiken. Degene die zijn avondmaal had weggejaagd zou er voor boeten. "Welke Mousebrain heeft..." Een beweging trok zijn aandacht. Benden, in de rivier, spartelde iets wild. Een witte poot kwam boven water maar werd terug naar de bodem getrokken door de genadeloze kracht die van de golven. Glacierfall begon zonder erbij na te denken te rennen. Wie zou dát zijn? Flitste door zijn hoofd. Hij spande zijn achterpoten en met een verharde uitdrukking op zijn gezicht dook de warrior het water in. Hij voelde hoe de rivier hem omsloot en met krachtige passen zwom Glacier naar de kat toe.

Glacierfall to the rescue! 

Met een luid gesnater vloog de ekster op, de rest van de vogelgroep waarschuwend. "Stom beest.." Murmelde Marrowpaw afkeurend en trippelde, toch nog vrolijk, verder door de begroeiing van het ThunderClan gebied. Als een echt heertje hield hij zij pluizige witte staart omhoog en drukte zijn kopje door de volgende laag struiken om erachter te komen dat hier het woud plots stopte en overging op een oever. Oeh, hier was hij duidelijk nog niet geweest! Nieuwsgierig kwam hij wat naar voren en gleed tot stilstand bij de rand van de oever, waar een tweede Marrowpaw hem vanuit het water aankeek. Wow! Speels liet hij zijn pootje in het water vallen en grinnikte kittenachtig toen zijn spiegelbeeld werd gebroken. Alweer afgeleid door iets anders keek hij om zich heen en zag dat het gras weer overging in iets anders. Gigantische platte stenen. Wow.. Alweer!

Toen de Apprentice dichterbij was gekomen herkende hij met een schok gelijk iemand. M-mama..? Waarom was ze helemaal nat? En wie was die kat bij haar? "Mama!" Piepte hij, alweer als een kitten van drie Moons en rende wat onhandig op zijn moeder af. Bij haar aangekomen begroef hij zijn witte snuitje in haar vacht en deed pogingen haar droog te maken door zijn eigen vacht doorweekt te maken. "Mama.. mama.." Murmelde hij zachtjes daarna en keek zijn moeder met een mengeling van angst en bezorgdheid aan. "Wat is er gebeurd..?" Hij drukte zijn witte oortjes tegen zijn nekje aan, niet eens meer denkend aan de kat die er bij was.

OOC; If I may? (:

"Niks ernstigs Marrowpaw.." Koppig bleef hij in haar vacht woelen, totdat zijn hele snuitje doorweekt was. Maar als het water nu deels op hem zat, was zijn moeder wel wat droger! Succes! "ik viel per ongeluk in het water maar deze Riverclan kat heeft me gered." Zijn kopje schoot overeind en hij keek de RiverClan kat met zijn groene oogjes aan. Wow! "Kom op schat, straks vat je kou als je zo nat wordt als ik." Hij werd weggeduwd en met zielige oogjes keek hij zijn moeder weer aan. "Maar mam.." Begon hij piepend. Plots begon zijn moeder langs hem heen te praten en werd zijn aandacht weer gelegd bij de vreemdeling. Vrolijk hopte hij zich om. "Hallo! Ik ben Marrowpaw en dit is mijn mama. Ik weet zeker dat ze zo sterk was dat ze zichzelf wel uit het water kon helpen, maar heel aardig van je dat je haar toch wilde helpen!" Antwoordde hij vrolijk, niet echt eraan denkend dat elke Clan zo vijandig tegen elkaar moest doen.