Oof, this Den got cramped!

Het was een keuze die hij moest maken. Of verdergaan en het bestaan van zijn kittens opzij zetten of door de zure appel heen bijten en Fawnstep zo nu en dan tegen het lijf lopen als hij zijn kittens überhaupt wilde zien. Dat laatste was iets dat zelfs Ashdrizzle niet kon ontlopen. Het was een wonder, maar heel erg snel was hij gehecht geraakt aan zijn eigen kittens, de een wat sneller dan de ander, maar het was er wel. Toch was de recente gebeurtenis met Fawnstep iets waar hij moeite mee had. Nog steeds kon hij zijn boze gevoelens niet opzij zetten, dus dat werd een probleem.

Met een hevige zucht liet hij zijn kop zien door de ingang van de Nursery en liet zijn blauwe blik over de nesten gaan, maar kon zo een twee drie die van Fawnstep en co niet vinden. Het kon niet zijn dat ze weg waren, want voor zover hij wist konden de kittens nog niet echt zeer goed lopen en praten. Misschien verplaatst naar een achterhoekje? De Warrior haalde zijn schouders luchtig op en verzette een paar stappen, totdat hij een bekende witte vacht zag. Een oude belofte weerklonk in zijn kop. Ach, hij had het beloofd en niemand zocht hem toch. "Euh, hallo." Zei hij nog deels aarzelend tegen de witte Queen en probeerde al nieuwsgierig naar haar kittens te kijken.

OOC; Eerste post voor Snowynight en/of kittens xD

"Hey!" Hij schrok iets van de plotselinge reactie die gelijk volgde. "Ik dacht al dat je niet meer ging komen," Zijn oortjes vonden hun weg wat naar beneden. Oh. Dacht ze dan echt zo over hem..? Dat hij zijn beloftes maar gelijk weg had gegooid toen hij weg was gegaan? De kater bleef stil en liet zijn blik langzaam afglijden naar de grond. Misschien had hij toch een fout gemaakt door hier te komen.. "Ontmoet Windkit, Emberkit, Lurkingkit, Ivykit, Woodkit en Dawnkit," Hij keek voorzichtig op en zag dat Snowy haar staart ietsjes had opgetild zodat hij wel zes kittens kon zien. "Windkit is de kleine calico, Emberkit is de bruine tabby. Deze zwarte heet Lurkingkit. Ivykit is de witte, Woodkit is die ene die op Shrewstar lijkt en Dawnkit is die ene die net zo'n vacht heeft als de jouwe." De helft ontging hem, maar hij wist de namen nog wel te onthouden. "Dan is Dawnkit nu al mijn favoriet." Glimlachte hij en zakte door zijn pootjes om ze stuk voor stuk te bekijken. "Gefeliciteerd mama Snowy." Grijnsde hij zachtjes en richtte zijn blauwe blik op de Queen. "Nu al iets beleefd met ze of zijn het helemaal brave kittens?"

"Daar was ik al bang voor," Hij haalde zijn schouders op. "Niet te erg verwennen heh?" Oh dat zou hij zelf wel uitzoeken hoor! "Tja, jullie hebben de kleur uitgezocht, dus ik kan er niet veel aan doen." Grijnsde hij en ging voor zijn gemak maar zitten. "Verre van," Oeh, misschien een sappig verhaaltje? "echt, waren wij ook zulke donderstenen toen ze zo klein waren? Sommigen willen gewoon in de problemen komen lijkt het wel." De kater grijnsde speels. "Ik niet, ik was de braafste kitten die er was, maar ik hoorde wel geruchten over een zekere witte kitten die zichzelf maar niet uit de problemen kon houden. Ik ben nog steeds niet zeker wie het is."

Met een dikke vette muis in zijn bek liep hij in de richting van de nursery. Maar bij bekende stemmen bleef de cyperse kater stil staan. "...En Dawnkit is die ene die net zo'n vacht heeft als de jouwe." Thrushdive vernauwde zijn ogen. Tegen wie had Snowynight het. Wie had net zo'n vacht als Dawnkit? "Dan is Dawnkit nu al mijn favoriet." Ashdrizzle. Dat was Ashdrizzle zijn stem. "Daar was ik al bang voor," miauwde Snowynight tegen Ashdrizzle. "Niet te erg verwennen heh?" Thrushdive moest zich inhouden. Het liefst sleurde hij Ashdrizzle er nu bij kop en staart uit, maar hij wou niet dat Snowynight kwaad op hem zou worden. Hij wou niet de jaloerse kater uit gaan hangen. Dawnkit lijkt op Ashdrizzle. Dawnkit leek inderdaad op Ashdrizzle... Waren dit wel zijn kittens? Nee, die gedachte kon hij niet maken. Één van de kittens leek tenslotte op Shrewstar, zijn moeder. Of had Ashdrizzle ook iemand in de familie die zwart-wit was? Natuurlijk kon het zwart-witte ook van Snowynight en haar broer komen. De speelse toon van Ashdrizzle beviel hem voor geen meter. Thrushdive stond op, en liep uiteindelijk met de muis in zijn bek de nursery binnen, met een grijns op zij gelaat, die hij moest forceren, maar hopelijk was dat niet al te duidelijk. Hij knikte naar Ashdrizzle, en legde de muis voor Snowynight neer, waarna hij naast Snowynight ging zitten. "Gezellig hier?" Vroeg hij, op een zo'n normale toon mogelijk. Hij gaf zijn dochter, Windkit een lik over haar kop, en probeerde zich zelf rustig te houden, dat wel ging.

"Goedemiddag schat," snorde haar mama. "Mama!", piepte Windkit vrolijk, waarna ze haar pootjes uitrekte en weer naar de vreemdeling keek. "Wie?", vroeg ze. Nu kwam ook haar vader de den in. Windkit glimlachte naar hem en wankelde naar hem toe. "Papa!", piepte ze met haar hoge stemmetje, terwijl ze afwisselend naar haar vader, haar moeder en de andere kat keek.

Een van de kittens werd wakker en keek hem met haar grote oogjes aan. Uh.. naam? Oeps, heel misschien vergeten. Plots verscheen een zeer bekend gezicht de Den binnen en Ashdrizzle voelde een ijzeren klauw over zijn hart strijken. Ze zouden geen vrienden kunnen worden, nooit en dat wilde hij eerlijk gezegd ook niet. De kater had hem alles afgenomen wat hij had gehad, maar de grijze kater bleef er nog aardig koeltjes onder. Als Thrushdive ook maar één poot naar hem zou uitsteken in een dreigende manier, zou hij echter dit niet kunnen garanderen. De kater gaf de kitten een leek over haar kop en Ashdrizzle voelde een kleine steek. Geen woord kwam over zijn lippen, ook niet terwijl de kitten hem zojuist had gevraagd wie hij was.

De kater gaf geen antwoord en Windkit begon te pruilen. Haar groene oogjes keken ietwat smekend op naar hem. "Naam?" Haar stemmetje ging de hoogte in en ze staarde wat zielig naar haar pootjes. Ze wou gewoon zijn naam weten..