xXThe Story of DrusillaXx

Long lost words whisper slowly to me..
Still can't find what keeps me here..
When all this time I've been so hollow, inside..

xXBasicsXx
xxName & Nicknamexx
Drusilla or Dru
xxGenderxx
She-cat
xxAgexx
2 Years
xxSpecies & Breedxx
Cat
Somalix??
xxClanxx
Loner
xxSeason Born & Place of Birthxx
Newleaf
Loner lands

I know your still there..
Watching me, wanting me..
I can feel you pull me down..
Fearing you, loving you..
I know ill find you somehow..

xXRelationshipsXx
Dead bodies all around me. Blood blinding my yellow eyes. Screaming, fighting, dieing. I can't save them, they bare his marks, death will come for them soon. He took them to the place I can't come. The demon took me with him, I followed, without hesitation. They're all in heaven, I'll go to hell. I know my path, dark, without love, but I chose it, didn't I..
xxParentsxx
Taken by death
xxSiblingsxx
Taken by death
xxOthersxx
Taken by death
xxMatexx
None
xxCrushxx
Never
xxEx-matesxx
None
xxOffspringxx
None
xxFriendsxx
Angel, I consider you as one..
xxCats I killedxx
Too many..

Hunting you, I can smell you..
Alive..
Your heart pounding in my head..

xXAppearanceXx
Slender she-cat. Black as the night with yellow eyes. Beautiful long fur with a furry tail, like silk so soft. All this hides her inside, the demon that rules, the crumbled heart and stolen soul. You would never think of her that way if you only saw her. She uses her charms, her beauty. But under that beauty she hides her unnatural long fangs and claws, she's not afraid to use.
Dru is een prachtige zwarte poes met een lange zijde zachte vacht en een dikke staart. Haar gele ogen steken fel af tegen haar vacht en ze kan zich prima verschuilen in het donker. Het is zeker een poes waar katers voor vallen, maar, hoewel ze erg charming kan zijn, is ze dit niet echt van binnen. Ze heeft ongebruikelijk lange hoektanden en klauwen. Ook heeft ze een litteken in haar nek. Dru zal haar uiterlijk gebruiken, maar nooit echt de prinses zijn die ze lijkt.

Calling me, Hearing me..
I wont let you pull me down..
Saving me, R**ing me..
Wont you leave..

xXPersonalityXx
'You've come to play, didn't you' her soft sweet voice whispered into the tom's ear. 'You can't resist' her tone was dreamy, a bit mysterious, but still sweet like sugar. The slender she-cat walked around the cat, her tail touching his head and then looked at him again. She brought her face close to his, letting him follow her sweet scent. 'Are you worthy to be eternal, my boy?' she whispered, almost singing it. Her lips curled up and showed her sharp fangs. A second later she tasted the blood that streamed out of his neck. Her fangs buried in his flesh. She licked the blood of her face and looked at the dead tom. 'Sweet little bird. I'm afraid you won't fly anymore, my dear' she said and turned around. 'My head is singing, do you hear it..'
Als je Drusilla wilt beschrijven in een paar woorden, zal daar altijd gek in voorkomen. Dru is zacht uitgedrukt, helemaal doorgedraaid. Door alle kwellingen die ze heeft moeten doorstaan is haar karakter voor altijd geschreven. Haar stemming kan in een seconde wisselen, wat haar onvoorspelbaar en gevaarlijk maakt. Ze mag er lief uit zien en je paaien met haar zoete woorden, er huist niets in haar dan kwaad. Haar ziel is weg, ze leeft zonder emotie als liefde. Dru houd van bloed om haar lippen, of dat nou van een kat komt of van een ander dier. Hoewel ze dodelijk is, doet ze dit niet met een snelle haal, nee. Angel heeft haar veel geleerd en ze weet hoe ze moet inspelen op emoties. Als er iets is waar Drusilla van houd, dan is het wel martelen en daar weet deze poes alles van.

Watching me, wanting me..
I can feel you pull me down..
Fearing you, Loving you..
I won't let you pull me down..

xXHistoryXx
A soft voice woke the little kit. She mewed and pressed herself to her brothers and sisters. It was always warm with all her family around. Her mother whispered sweet words to her. It was a big family, and there were plenty of playmates. She liked it here, where she got all the attention she wanted. Little princess, they called her. How could you have a better life.
Drusilla werd geboren in een nestje van 6 kittens. Hoewel dit erg veel is, overleefde ze toch allemaal hun jongste periode. Zij en haar gezin bij al hun familie in een grote groep. Dit maakte overleven veel makkelijker en het was er altijd veilig. Iedereen uit de groep kon op hen passen. Het had voordelen, maar zo'n groep blijft natuurlijk niet lang onbekend.

'Don't..' her voice was nothing more than a whisper. The den was a mess. Right in front of her she saw the limp body of her grandfather, bathing in his own, dark, thick, blood. A cat came from the shades. 'You can't hide' he said with a voice sweet like sugar. She took a step back and stared at him. He laughed at the sight of her glare. 'You know you can't' he whispered and then dissappeared into the darkness. Leaving her alone with yet another.
Haar familie werd geteisterd door een kat, zo sluw als de nacht. Nooit liet hij zichzelf zien, noch doodde hij Drusilla. Wel zag ze hoe langzaam maar zeker, alles om haar heen deze wereld verliet. De dood nam hen, een voor een. Gekrengkt door het verlies probeerde ze zelf wat te doen aan deze moordenaar, maar hij was duidelijk niet uit op een gevecht met haar. Ontweek haar elke pas, verdween als hij had bereikt wat hij die nacht wilde.

Bodies, all around her. Blood filled the floor and the walls of the den. Her parents, her aunts, her brothers, her sisters. He'd taken everything from her. Voices screamed in her head, she tried to ignore them. Movement in the corner of her eye. She turned around and faced the black tom. 'Again..' she said, feeling her heart beeing crushed. 'I told you so' he said. 'And now you've come for me' she faced him. 'No, no. That would spoil all the fun, heh. We wouldn't spoil the fun' he answered. She stared at him for a second and then ran, away from him, away from everything. 'You can't outrun me, you know that!' he called after her.
Langzaam maar zeker begon de groep te slinken, tot hij op een zeker moment de laatste katten uit deze wereld bande. Dru kon niet geloven wat er gebeurde. Hij maakte alles kapot waarvoor ze leefde en noch was het niet zijn doel om haar te doden. Na de dood van haar ouders rende ze weg, weg van alles wat er was gebeurd. Al was dit makkelijker gezegd dan gedaan. Nachtmerries begonnen haar nachten te besluipen, lieten haar alle gruwelen herbeleven.

The black she cat entered the new den of her and her friend, who she had a crush on. On the ground lay a path of flower petals. Dru purred and followed the trail to the den in the back. Maybe he had some nice freshkill to share with her. Her eyes shot wide open with horror. Blood filled his fur. His back wore fresh bitemarks from long fangs. A black tom stepped out of the dark. 'You..' she said, but couldn't say more. 'I told you I wouldn't leave you, sweetheart' his voice was like ice. She backed away, this couldn't be. But before she could reach the entrance, she let herself fall to the ground. Voices haunted her inside her head. 'I must say, he didn't scream like your father did' she heard him say behind her. No, no, get out!
Een tijdje wist ze te ontsnappen aan de ijzige klauwen die haar nog steeds vasthielden. Ergens ver van haar oude thuisplaats ontmoette ze een loner die haar beste vriend werd. Eigenlijk voelde ze meer voor deze kater. Het werkte als een strop om je nek, hoe dichterbij, hoe strakker je de draad trok. De zwarte kater liet ook op hem de tekens van de dood achter en weer was Dru niet snel genoeg om een geliefde van haar te redden. Ze wist dat ze weg kon rennen, maar hij zou haar volgen, voor altijd. Ze zakte ineen, onderwierp zich aan de duivel..

'This is it then' she said. The black tom looked at her and laughed. 'You know you're an obsession of mine' he whispered into her ear. She stood up and looked at him. He bend closer and drove his fangs through her neck. But not far enough to kill her. When he lifted his head back he licked her blood from his mouth. She saw him raise a paw and claw himself till his fur looked wet with blood. She licked it up, like he wanted her to do. He didn't say it, but she knew what he wanted. 'You're not a cat, you're a demon!' she hissed. 'Call me what you want' he answered. Suddenly she didn't feel well. It had to be the blood, that awefull taste. 'Call me Angel' he whispered and dissappeared into the shadows. Dru let herself fall to the ground again..
Dru wist dat er niets anders op zat dan zich over te geven aan de demon die zich Angel noemde. Het voelde alsof ze haar oude leven achter zich had gelaten. Herinneringen opgesloten, diep in haar weggestopt. Hij haalde het weg. Door de tijd heen trok ze met hem op, hij leerde haar hoe ze met haar nieuwe zelf om moest gaan. Hij leerde haar de kunsten van zijn vak. Dru was een excellente leerling, soms nog gevaarlijker dan hem, aangezien haar stemming onvoorspelbaar wisselend was geworden. Hij heeft haar gek gekregen en geniet daar nog elke keer als hij bij haar is van.

Song: https://www.youtube.com/watch?v=_mauH_uQZRY