Mirror {Fawnstep}

Hij keek even rond in de nursery. Hij haalde opgelucht adem toen hij geen gestreepte pels zag liggen tussen de queens. Lone moest vast buiten zijn of even een wandeling zijn gaan maken. Zo snel als hij kon trippelde hij de nursery in en keek hij even rond. Een zus van Aury had kits en hij zou, als goede schoonbroer, haar komen feliciteren. Met grote passen wandelde hij rond de nesten heen. Het waren er eigenlijk best veel... Hij stopte toen hij een zwarte pels zag, de zus van Aury. Ze leek sprekend op haar moeder, Innerghost. Hij knipperde een paar keer met zijn ogen en rustig stapte hij op het nest af. Zijn ogen waren leeg, geen enkele emotie was te zien. Ook zijn mond was een neutrale streep. Hij ging zitten naast het nest en bewonderde het jonge nestje van de kattin, haar eerste. "Gefeliciteerd," zei hij, oprecht blij. Toch kon hij geen lach over zijn lippen krijgen.

De ogen ontmoette die van de kattin en hij dwong zichzelf even zwakjes te lachen, maar al snel liet hij zijn mond terug neutraal hangen. "Bedankt, Nevermind," Hij knikte even, het was echt niks. Het waren prachtige kits, één voor één. De glimlach was ook welkom want hij toonde haar ook een warme lach. "Hoe is het met je? En met Aury?" Hij ging zitten en sloeg even zijn staart om zijn poten heen, een goed gesprek zou hem goed doen. "Heel goed en met Aury ook," zei hij met een lach, toch waren zijn ogen nog steeds leeg, gen uitdrukking. "En hoe gaat het met jou?" Hij wachtte haar antwoord rustig af en liet ondertussen zijn blik over de kits gaan. Toen ze antwoord had gegeven keek hij haar terug aan. "En wat is hun naam?" Zijn warme lach was zichtbaar. Man, dat werkte aanstekelijk.

De kattin haalde haar schouders op bij zijn vraag. "H-het gaat wel.." Het klonk alsof er iets miste, maar Never keek er niet naar op. Als ze zielig wilde doen, voor hem was dat goed, maar hij ging er niet op reageren, dat mocht ze mooi vergeten. De volgende vraag, de vraag over de namen, werd veel vrolijker beantwoord dan de eerste vraag. De kattin raakte elke vacht voorzichtig aan en zei bij iedere hoopje hun naam. "Slatekit, Roughkit, Aurorakit en Hailkit," Slatekit was een grijze kit, Roughkit een grijze tabby. Aurorakit een zwart met witte kit en Hailkit was ook een grijze tabby. Hij keek op toen zij dat ook deed en zag haar glimlach. Never toonde een klein lachje en ging rustig zitten. "Prachtige namen," zei hij op een luchtige toon tegen haar. Hij probeerde zijn lach wat breder te maken, maar dat lukte niet echt aangezien hij Fawn niet zo goed kende. Hij dacht even na, of hij het moest vertellen van de kits. De kits van Aury en hem... Maar hij kapte al snel die gedachte af, misschien als ze terug kwamen op het onderwerp, dan misschien wel.