> Training

De kattin nam het nieuwe onderwerp vlotjes over... Goed... "Ik denk dat dat heel slim is. Want ik wil echt dat het gewoon weer goed met je gaat." Snow perste een lach op haar lippen, klein maar meer realistisch dan de eerste. Ook Nimble had een klein lachje op haar snuit gehaald. DE grijswitte kattin bleef de apprentice aankijken... Maar ergens kon ze het niet laten om steeds opnieuw aan Whitelion te denken. "En als je weer kan vechten, dan heb ik niks liever dan dat jij me dat leert." De warrior knikte naar de jonge kat. "Is goed," zei ze. Ergens kreeg ze een raar gevoel. Ze had Starling nog niks verteld over haar poot en nu nam ze beslissingen over de training zonder er het eerst met haar over te hebben... Man die kat ging haar haten... Maar ah... Dat was dan nog een persoon die ze aan het lijstje kon toevoegen... Ze liet haar blik afdwalen van de kat en zuchtte zachtjes. Haar blik werd ietwat leger dan eerst en ook de lach ebde weg. Het feit dat er zoveel katten haar haatte... Verscheurde haar met de dag meer.

"Weet je wanneer de volgende ceremonie is? Dan zal het vast vanaf dan veranderen. En ook voor Starlingpaw..?" Snowdrop knikte even. "Ik denk dat het niet meer zo lang zal duren, misschien nog wat dagen," zei ze een beetje stil. Toen zuchtte ze zachtjes en sloot ze even haar ogen. Starling... Ja, zij zou er of een probleem van maken of juist erg opgewonden zijn omdat ze een andere mentor zou krijgen die haar niet zou tegenhouden. Ze opende haar goudgele ogen terug en keek even op naar de hemel. "Starlingpaw..." zei ze zachtjes. "Die zal... Anders reageren dan jij hebt gedaan," ze zuchtte even zachtjes. "Ik wilde altijd al mentor worden," murmelde ze zachtjes. "Maar een apprentice zoals Starlingpaw heb ik nooit gewild."

Er flitste even iets van spanning in haar ogen toen het zachte gelach van de jonge kat hoorbaar was. Ze was nog steeds niet honderd percent op haar gemak, plus, ze had nooit verwacht dat Nimble zich zo laag zou gedragen. Maar ze zei er niks op en de jonge kattin legde vlug een pot voor haar mond. "Dat was niet netjes, maar het is waar. Starlingpaw is afschuwelijk, tegen ons allebei." Snow's blik ontmoette de hare en knikte. "Ik snap haar wel," zei ze zachtjes. Natuurlijk, haar gedrag had de warrior altijd al gezien, het was iets dat haar broer ook had gehad, vroeger, lang geleden. Ze krulde haar staart rond haar poten. "Ik hoop dat je het toch nog wel een beetje leuk vond om mij te trainen, want ik vond jou echt heel erg fijn." Snowdrop perste een lach op haar lippen en zwiepte even kort met haar staart toen ze de ontspannen sfeer lichtjes voelde. "Dank je," zei ze zachtjes. "Maar denk maar niet dat je van me af bent nu," zei ze er zachtjes achter, alsof die zin volkomen illegaal was geweest om uit te spreken.

De vuurrode kattin lachte naar haar, maar ergens had ze wel de toon van haar stem gehoord, want anders had ze de volgende vraag niet gevraagd. "Hoe bedoel je?" zei haar voorlopige apprentice. De grijswitte kattin plooie haar oren voorzichtig in haar nek en staarde naar beneden. Ergens wilde ze veel meer zeggen dan dat mocht, uitroepen dat ze verkeerd was en dat het om Whitelion was, maar dat was niet de Snow die de meesten kenden. De warrior keek terug op en keek recht in de ogen van de jonge kat. "Ik zal er altijd voor je zijn," murmelde ze stil, alsof haar stem vermoeid was van het spreken. "Ik ben nog steeds je mentor, ookal zal het officieel anders zijn," Nu kwam een bewuste lach op haar lippen. "Ik zal altijd trots op je zijn en je helpen, als je dat wilt," zei ze. "Ik heb je al eerder beschermd en die taak neem ik nog steeds serieus," ze lachte met een tedere lach op haar lippen naar de poes voor haar. Ja, dat was waar.