{Fawnstep} Lullabies

De zwarte kattin lag in haar nest en zocht met haar ogen de nursery af, waar zaten die vier kleine donderstenen? Het enige wat ze merkte was dat Hailkit wat minder was met het spelen dan de rest, maar dat zat waarschijnlijk gewoon in het karakter. De poes hoorde een paar verschrikte kreetjes en stond op, trippelde naar de boosdoener die Slatekit bleek te zijn. De queen stond al snel naast haar kitten. "Ssst, rustig maar," mauwde de poes toen en sloot voorzichtig haar tandjes om de doorn, en trok deze er voorzichtig uit. "Zo, het is al weg," mauwde ze liefkozend en likte het neusje van Slatekit toen voorzichtig schoon.

"Het beet me mama!.." Klonk het klagende gemauw van Slatekit die zich tegen haar aandrukte. De poes snorde een keer geamuseerd en pakte de doorn toen voorzichtig op. "Het beet je niet, maar het prikte je." Haar stem klonk kalm en vol liefde. Voorzichtig schoof ze de doorn weg in de wand zodat er geen kitten meer gewond zou kunnen raken. "De puntjes van die doorn waren scherp, en die prikte in je neus omdat je er te dicht bij kwam. Maar nu is het weg, dus het is weer veilig." Haar stem klonk zacht en ze keek haar kitten toen aan.

"Hij beet me," piepte de kitten toen eigenwijs en Fawnstep glimlachte liefkozend naar haar kitten. "Prikken doet geen auw.." De kitten was achter een van haar voorpoten gaan staan en klemde zich er stevig om vast. "Zijn er.. meer doorns?" vroeg Slatekit toen op een wat wantrouwige toon. Fawnstep schudde haar kopje. "Niet hier hoor, maar ver weg hier vandaan," stelde ze de kitten gerust en grinnikte kort. "Wat heb je allemaal gedaan vandaag?" mauwde de poes toen, nieuwsgierig naar de dag van haar dochtertje.

"Spelen!" mauwde de kitten toen vrolijk en Fawnstep grinnikte eventjes. "Heb je al veel vriendjes gemaakt..?" vroeg ze toen en keek de kitten met een schuin kopje aan, geïnteresseerd hoe het er met haar voorstond. De poes wist dat Slate niet graag naar buiten ging, en ze zou de kitten ook zeker niet dwingen. Ooit zou ze wel van die angst afkomen, als ze oud genoeg was om alles beter te begrijpen.

De poes snorde zachtjes toen haar kitten enthousiast verder brabbelde. "Mama en papa zijn mijn vrienden!" Snorde haar kitten toen vrolijk. "En Roughkit en Aurorakit en Hailkit!" Verklaarde het poesje toen op een vrolijke toon, Fawnstep gaf haar een zacht kopje terug. "Heb je oma Innerghost al gezien? Oma is dol op kittens," mauwde Fawn toen glimlachend naar haar. "Of tante Littlestream?" Natuurlijk, ze had nog een hele hoop andere siblings, maar de kitten zou hen later wel ontmoeten. Misschien.. Misschien had ze niet alleen haar vader op wie ze kon rekenen, die van haar hielden. Met Aurynight had ze ook altijd al een goede band gehad, en Littlestream en Innerghost..

"Oma is lief!" verklaarde Slatekit haar toen, "Oma nam me mee naar buiten.." mauwde ze toen, iet wat twijfelachtig. "Wie is Littlestream?" Vroeg ze toen alweer met grote oogjes. "Kan ik Tante Littlestream zien?" vroeg de kitten op een blije toon. "Tuurlijk kan dat, Slatekit," mauwde ze en gaf haar dochter een likje tussen haar oren. "Littlestream is mijn zusje, en ook de medicine cat van ShadowClan," mauwde ze en glimlachte, ergens was een trotse blik in haar ogen te zien. "Tante Littlestream kan zieke katten heel goed beter maken met allemaal speciale kruiden en bessen. Maar pas op, je moet nergens zomaar aankomen." Dat laatste klonk een beetje waarschuwend tegenover de kitten, maar niet gemeen, maar op een moederlijke toon.

De poes glimlachte even naar haar dochter. "Wie is allemaal familie?" vroeg deze op een nieuwsgierige toon. "Is Shrewstar ook familie?" Fawnstep schudde haar kopje en glimlachte toen weer. "Nee, Shrewstar is geen familie van ons," glimlachte ze. "Ik heb héél veel familie. Opa Flamepath, en dan nog tantes Aurynight, Russetfur, ome Ravenheart, ome Brokenhowl, en nog véél meer." Op haar andere verhaal volgde nu een braaf antwoord, maar de ogen van de kit verraden iets heel anders. "Ja mama," mauwde Slatekit braaf. Ze keek haar dochter onderzoekend aan. "Er zijn bessen en blaadjes die gevaarlijk zijn voor kittens zoals jij, dus nooit zomaar iets eten, behalve als tante Littlestream het zegt," snorde ze en gaf haar kitten een likje over haar kop heen.

"Moet ik die allemaal onthouden?" vroeg Slatekit toen, maar Fawnstep schudde haar kopje. "Je zult het allemaal vanzelf wel onthouden," snorde ze toen. "En papa's familie?" Heel even dacht Fawnstep na. "Hij heeft alleen een zusje, tante Icicleshard," mauwde ze en keek eventjes naar haar dochter. Als ze wat ouder was zou ze het allemaal wel kunnen onthouden. "Maar maahaam.." mauwde Slate op een klagelijke toon. "Ikke kan toch nooit leren als ik niet mag proberen?" Een zucht rolde over haar lippen. Hoe moest ze haar nu duidelijk maken dat het niet mocht. "Als je het probeert, wordt je ziek, Slatekit." Ze keek haar kitten aan. "En je moet gezond zijn om een goede apprentice te zijn en warrior te worden," mauwde ze en keek haar kit toen aan.