En?!

Acepaw lag zoals vaker in zijn nestje te maffen. Of ja, nest, zijn plat stuk mos. Hij hielt van slapen, vooral nu hij moe was. Heel de dag was hij aan jagen geweest en in de vroege avond ging hij nog trainen. Nu was zijn gedachte op een ding gezet; slapen. Maar nee, zijn P.I.C. moest weer een avond-meeting houden. Hij hoorde zijn naam die Ace met alle liefde negeerde. Toch was het de por die hem op liet staan, zo volgde hij het order van zijn vriend en wankelde naar buiten. Eenmaal wakker keek hij met zijn helder groene ogen naar Tall. ‘Hey’ mompelde hij.

Acepaw droomde nog half na maar zijn vriend haalde hem weer uit zijn slaap. En ja, als de stem van Tall niet had geklonken durfde hij te wedden dat hij zelfs staand in slaap was gevallen. "Hoe gaat het?" Een tevreden blik stond in zijn groene ogen, lekker recht door zee. Als iedereen zo praatte was de wereld toch een stuk duidelijker? ‘Ik weet het niet, ik heb haar een ontbijtje na bed gegeven maar soms denk ik dat ze me niet aardig vind’ Ook hij was simpel, de kater tegenover hem wist wel waaop dit duidde.

Turn on the sexy music, Love god Tall is going to give you some advice. De kater zelf had zijn reserve restje energie gevonden en was nu wat wakkerder, al was het zichtbaar dat hij -als hij de kans kreeg- binnen drie seconden weer lag te maffen. Maar Tall deerde zich er niet aan, gelukkig maar, Ace betwijfelde dat hij nog genoeg kracht in zijn fluff had om hem tegen te spreken. "Misschien wilt ze dat je duidelijker laat merken dat je haar leuk vindt," Acepaws ogen werden zo groot als schoteltjes toen hij zijn vriend hoorde. ‘Wat moet ik dan doen? Ik mocht het niet zeggen tot we warriors waren.’ Ineens hyper zwiepte hij met zijn staart. Wat kon hij doen?

Nou, blijkbaar had Tall ook geen idee. Wat moest er nu nog van worden? Als hij maar niet verwachtte dat hij de plan bedenker werd. Dan konden ze dit plan al helemaal over de grens gooien. Toen er werd gezegd dat poezen onbegrijpelijk waren knikte hij bevestigend. ‘Ik heb het gemerkt, maar ja, jij bent de casanova’ Het laatste sprak hij grijnzend uit, hij hielt van die bijnaam. "Gewoon jezelf zijn, en dan uiteindelijk als jullie warriors zijn het zeggen dan maar," Ehem. Nope. ‘Tall, ik weet niet of je het niet hebt gemerkt maar ik ben een dom schaap, en Running kan veel beter krijgen dan een schaap…’ Het was hoorbaar dat Ace wist van zijn mindere denkvermogen.

"Misschien vind ze het juist fijn dat je niet zo'n patser bent man!" Ace trok op een sarcastische wijze zijn wenkbrauw op. Dit was dus ook de enige vorm van sarcasme die hij begreep en ook zelf toe kon passen. Het duwtje kwam voor hem weinig aan, hij zette gewoon zijn zeer aanwezige gewicht op de grond en hij schommelde enkel wat. Ineens schoot er hem iets te binnen. ‘Ja, Ja, allemaal leuk en aardig maar ik heb al de verkeerde verleid met mijn fluff.’ Hij had het de kater nog niet vertelt en hij hielt er dan nu ook de spanning in.

{Anders moesten we een nieuw topic aanmaken dat Tall teweten komt dat Frost op Ace is xD