Hunting

Onderwerp: Hunting zo 20 jul 2014 - 23:03

_{Met kleine, snel op elkaar volgende pasjes trippelde Riversong het vertrouwde Riverclan kamp uit. Het had al de hele ochtend geregend, en nu het net na zonhoog was, brak er een zacht, waterig zonnetje door. Omdat de poes wist dat het goed mogelijk was dat het zo terug zou gaan regenen, had ze besloten om nog snel een beetje te jagen. Opeens zag ze vanuit haar ooghoeken de kater zitten waar ze de laatste tijd vaak aan dacht; Bravesoul. Zachtjes trippelde ze op hem af, ze wist van de dood van zijn grootvader waarschijnlijk heel zwaar moest zijn. 'Euh, hallo Bravesoul' zei ze zachtjes tegen de kater als ze dichter in zijn buurt was. 'Heb je zin om mee te gaan jagen?' voegde ze eraan toe terwijl ze met haar staart naar de uitgang van het kamp gebaarde en de blik van zijn amber kleurige ogen zocht.

[Eerste post Bravesoul, misschien later anderen]}

Onderwerp: Re: Hunting di 22 jul 2014 - 9:35

Hij keek wat nukkig naar de half opgegeten vis voor zijn poten en duwde deze vervolgens weg, uit het zicht van de andere katten. Niemand zou merken dat hij zich niet zo lekker voelde, want ergens was hij te trots om naar de medicine cat den te lopen en te vragen om wat kruiden die het simpelweg konden genezen. Nee, hij moest het van zichzelf op eigen houtje volhouden. 'Euh, hallo Bravesoul' zei een zachte stem vlak bij hem en hij keek recht in de blauwe ogen van Riversong. 'Heb je zin om mee te gaan jagen?' Diep van binnen maakte zijn hart een klein sprongetje, voor even vergat hij alle depressie en problemen die hij op zijn schouders meedroeg. Voor even zou hij plezier kunnen hebben om vervolgens weer terug te zakken in somberheid, maar nu nog niet. "Tuurlijk, waar wil je heen?" vroeg hij op een toon die hij opgewekt probeerde te laten klinken, maar diep in zijn stem was nog altijd een beetje treurigheid te bespeuren.

Onderwerp: Re: Hunting wo 23 jul 2014 - 14:20

_{Riversong liet haar blauwe ogen over de grote langharige kater glijden. 'Tuurlijk , waar wil je heen?' vroeg hij vervolgens. De poes glimlachte gelukkig dat Bravesoul mee wilde gaan. Maar het was niet zo moeilijk voor haar om toch een bedroefde ondertoon in zijn stem te horen. De poes deed haar best om haar stem zo gelukkige mogelijk te laten klinken en zei: 'Ik weet niet, we zien wel waar we iets kunnen vinden' ze keek hem eventjes recht aan, glimlachte zachtjes en keek vervolgens eens naar de uitgang van het kamp en wachtte rustig tot ze zouden vertrekken. Zachtjes liet de poes een zucht ontsnappen, ze baalde ervan in de kater zijn plaats dat hij ongelukkig was, wat volledig te begrijpen was na de dood van zen grootvader.}