Watch out

De grijs gevlekte kattin liep door de hoge grassen. Pluimen en punten van de gedroogde bladeren staken vertrouwt onder haar poten en streelde haar pels. Met behendige passen baande ze zich een weg door het territorium, wederom op jacht. Onder de zachte kleuren grijs en wit rolde de spieren soepel onder haar huid. Het uiterlijk van de kattin kwam nog meer uit dankzij de typische tred die haar clan eer aan doet. En ja, zeker de kattin was een mooi zich maar haar woorden waren een stuk minder vrouwelijk. Ze had een diepgegronde haat voor jagen ontwikkelt met de simpele redenering dat ze liever vocht. Daarbij had ze nog geen mentor, alles kwam aan op zelfstudie en haar vaders trainingen. En eerlijk; die waren geen pretje. Maar de gedachte waarvoor ze het deed maakte het handelbaar. Zo hief de apprentice haar kop en liet haar ijzig blauwe blik over de omgeving gaan. Niks, geen konijn te zien. Zonder er verder nog bij na te denken zette ze zich af en ging over tot een sprint. Pas toen ze over een van de vele heuveltjes sprong zag ze een gestalte. Geschrokken week ze uit en landde naast de ander.

{Eerste post Birchthorn ^-^

De kattin was naast de ander geland en bekeek de kater nu zorgvuldiger. Blijkbaar was de ander net zogoed geschrokken als zij. Toch hervatte hij zich snel en ook zijzelf liet haar blauwe blik verder gaan. Zijn pels was bruin tabby met wit en hij leek net wat ouder dan dat zij was. Ze schrok lichtelijk van de speelse blik. Of ja; het ontzette haar. Maar ze mocht er niks van laten blijken, gewoon de ander afsnauwen of zoiets. "Ik weet dat je een Warrior wilt verslaan, maar mij krijg je nooit neer." What? Dat zei hij niet of wel soms? Ze kon hem in haar slaap nogwel verslaan en de uitdaging nam ze graag voor lief. De plagende toon drong pas wat later binnen. Sacred gaf haar borst wat snelle likken om zichzelf een houding te geven. Daarna keek ze de ander uitdagend aan. ‘Hoor ik een uitdaging?’ De kattin grijnsde ook, ongewild. Ze zou meneertje Warrior nog eens wat laten zien. "Maar je naam is me wel even ontglipt, sorry..?" De plagende blik had ze overgenomen. ‘Pff, en dat noemt zich een warrior.’ Ehem, het was eruit voordat ze erover nadacht. Ugh, als pap haar hier nu zo zou zien. ‘Sacredpaw’ gaf ze prijs. ‘Birch-nogwat als ik me niet vergis.' Met een zwiep van haar staart ging nam ze andere houding aan, blijkbaar niet echt sorry dat ze iemands naam niet wist.