Falling leaves everywhere

Onderwerp: Falling leaves everywhere za 29 nov 2014 - 21:53

Het was gewoon pijnlijk hoe snel de tijd ging. Die moons jong waren haar kittens nu. Ieder haar eigen karakter. Brutaal, leergierig, avontuurlijk, nieuwsgierig, zorgzaam, en ga zo maar door. Prachtig om te zien. Brightspots drong de nursery uit en ademde diep in en uit. Ze miste het zijn van een warrior wel, al was het zijn van een queen ook heel fijn. Van nature was ze meer een verzorger dan een warrior, dus deze pauze voelde zeker goed. Dicht bij de nursery ging ze zitten, terwijl haar blik vermakelijk gericht was op de spelende kittens.

OOC: Open, maar eerste post voor Rainspots.

::"Bright's::

Zichzelf verstoppend in de schaduwen, zat de kleine zilvere tabby kattin haar prooi op te eten. Ze had van de voedsel stapel een kleine muis gevonden. Een kleine prooi, voor een kleine poes, iets wat niemand op zou vallen als het zou verdwijnen. Haar water-blauwe ogen waren op haar omgeving gericht, die ze altijd scherp in de gate hield, voor het geval er weer iemand naar haar toe kwam. In haar blikveld lagen ook de kittens, die vrolijk aan het spelen waren. Een steek van pijn schoot door haar lichaam heen en ze wende haar blik af, gepijnigd door de harde waarheid. Ze snoof en pakte haar half opgegeten prooi op, om ergens anders te gaan zitten.
Net toen ze langs de Nursery schoot, voelde ze hoe haar poot ergens achter bleef hangen en ze recht in de gevlekte pels van een Queen lande. Snel krabbelde ze weer overeind en dook in elkaar. "Sorry," murmelde ze zachtjes, terwijl ze zich zo klein mogelijk probeerde te maken.

"It's not the goodbye that hurts, but the flashback that follows" Falling leaves everywhere V3nkw1

Rustig zat de queen daar, voelend hoe de leaffall zon haar rug verwarmde. Ja, het was een vrij warme leaffall dag. De kittens speelse, de één speelde een muis, de ander de jager. Geweldig om te zien. Ze hoopte dat deze kittens een fijne jeugd zouden hebben, één die zij zelf niet gehad had. Plots knalde een kat tegen haar op. Verontwaardigd sprong Brightspots op. Ze keek naar de poes die gevallen was en zich verontschuldigde. "Geeft niet, joh. Gaat het wel?" Vroeg ze, terwijl ze bezorgd naar de poes keek. De vraag was niet eens enkel op de val doelend, ook naar haar haast. In het kamp rennen was niet gebruikelijk namelijk.

::"Bright's::