Crap, lost again....

Met zachte stappen bewoog Vaporpaw door het heide gebied. Niet lang duurde het of ze was weer in zicht, Sunpaw. Rustig liep de grote kater in haar richting, zodra ze hem zag stond hij stil en zette zich schrap. Binnen no-time sprong Sunpaw speels boven op hem. "Vapor!" riep ze vrolijk. "Sun!" riep hij net zo vrolijk terug naar zijn vriendin. De grijs witte kattin lag boven op zijn rug. Goed dat hij sterk gebouwd was en gemakkelijk het gewicht van zijn vriendin kon dragen. "Ik kom je ophalen verdwaalt katje!" zei hij speels terwijl hij over zijn schouder naar Sunpaw keek. Met een snelle beweging ging Vaporpaw naar links zodat de kattin van zijn rug zou vallen.

"Is dat zo?" kon Sunpaw nog net vragen voor ze van zijn schouders af gleed. Al snel stond Sunpaw weer op en schudde het stof uit haar vacht. Dit veroorzaakte een stofwolk die recht in Vaporpaw's gezicht waaide. Eerst blies hij een paar keer zachtjes om het stof uit zijn gezicht te houden. Dat wilde echter niet zo goed werken waardoor het stof zijn neus binnen drong. Een luide nies klonk, waarop Vaporpaw met zijn kop schudde. "Ik ben heus niet verdwaald, hoor." ging Sunpaw doodleuk verder tijdens dat ze zich uitrekte. "In tegenstelling tot jou," haar zin werd even verbroken door een luide geeuw. "Weet ik precies waar ik ben." Maakte ze haar zin af terwijl ze een scheef lachje op hem wierp. Vaporpaw was ondertussen gaan zitten, nog een knipoog kwam zijn kant op waarna Sunpaw naast hem ging zitten. "Vapor?" De grijze apprentice die bijna een kop groter was dan zijn vriendin keek haar vragend aan. Waarom zei ze zo vragend zijn naam? Even zaten ze zonder iets te zeggen tot Vaporpaw plotseling op stond. Met een zwaai draaide hij zich om waardoor zijn langharige staar expres vol in het gezich van Sunpaw belandde. Uitdagend ging hij voor zijn vriendin staan en keek strak in haar gele ogen. "Als jij zo goed weet waar ze zijn, welke kant is het kamp dan op?" vroeg hij met een uitdagende grijns op zijn kop. Met zijn blauwe ogen bestudeerde hij hoe Sunpaw zich nu zou opstellen en proberen de weg te wijzen.

Trots hief Sunpaw haar kop, "Nou..." Vaporpaw zag de ogen van zijn vriendin snel over het gebied glijden. Voor hem was het best duidelijk dat ze opzoek was naar aanwijzingen. "Deze kant op." Sunpaw begon een richting op te lopen waar een aantal geknakte stengels te zien waren. Als je een beetje een idee had van waar je was wist je dat je zo niet naar het kamp ging. Kort schudde Vaporpaw bijna onzichtbaar met zijn kop waarna hij Sunpaw volgde. Het was een heel doolhof, en de weg zoeken kon zijn vriendin blijkbaar niet bijzonder goed. Elke keer kwam hij het zelfde steentje tegen, en elke keer had hij er met zijn nagel een klein krasje bij gezet. Net een paar meter na het steentje draaide de grijs witte kattin zich om. "Weet je wat? Ik klim op jou rug, en dan zijn we er zo uit." Wat?! Voordat de grijze kater het door had stond Sunpaw al weer op zijn rug rond te kijken. Luid zuchtte hij, dan maar de goede richting op dragen. Voorzichtig begon Vaporpaw te lopen zodat de kattin er niet zo gemakkelijk af kon vallen. Eerst liep hij terug naar het steentje. "Hey Sunny, zie je die steen met die krasjes er op?" Vroeg hij met zijn hoofd naar boven in een poging Sunpaw aan te kijken. "Elk krasje staat voor een keer dat we er voorbij zijn gelopen, dat zijn zes krasjes dus zes keer." Legde hij zijn steenmethode aan zijn vriendin uit. Al snel begon hij weer te lopen, eerst dat doolhof uit. Omdat hij geen zin had om het pad te volgen, en omdat hij er toch het lichaam voor had, maakte hij zijn eigen pad. Recht voor uit, dwars door de stengels naar buiten. Het duurde dan ook niet lang of ze waren het veld uit. Hier, waar het gras wat lager was, kon hij gemakkelijk zien waar ze waren. Maar dat zei hij niet tegen Sunpaw, nee hij had andere plannen met haar. "Oké nu van m'n rug af, en vertel maar waar we wel heen moeten."

Weer protesterend gleed Sunpaw van zijn rug af. "Da's een makkie!" Zei ze met een vrolijke twinkel in haar ogen. Dat zou hij nog wel eens zien, de vorige keer stuurde ze hun nog een doolhof in. "Maar ik wil nog niet naar het kaaaaaaamp!" Riep Sunpaw met een pruillip terwijl ze voor zijn neus sprong. "Laten we inplaats daarvan gaan zwemmen!" Vervolgde de kattin, om meteen een rare blik van Vaporpaw terug te krijgen. Zwemmen, was ze nu serieus? Ach zelf kon hij prima zwemmen, halfclan zijn had toch wel wat voordelen. Met zijn pluizige staart zwaaide de kater wat op en neer. "Oké volg mij maar," zei hij met een uitdagende blik in zijn ogen. De kans dat Sunpaw kon zwemmen was niet erg groot, dus dat zou nog wel eens grappig kunnen worden. Met grote passen, waardoor het voor Sunpaw al wat moeilijker werd om hem bij te houden, liep hij richting het dichtstbijzijnde water. Uitdagend ging hij weer voor zijn vriendin staan, nog een spelletje extra zou geen kwaad kunnen. Een uitdagende blik blonk in zijn ogen, met een lichaam zoals het zijne kon hij het nog prima moeilijk maken voor Sunpaw. "Probeer me er maar in te duwen."

OOC: Je mag powerplay gebruiken om hem op een gegevenmoment in het water te duwen, maar laat Sunny het niet al te makkelijk krijgen ^^