Michelle 2469 Afwezig
| |
| Onderwerp: You were called home {LIONCLAW} zo 20 jul 2014 - 20:50 | |
| It’s funny how the walk of life can take you down without a fight. So many years can leave behind regretfully until it’s time to realize the moment when you turn around.
I‘m coming home to breathe again, to start again I’m coming home from all the places I have been
With nothing but a voice within that calls me… Calls me home
Back in the day when I was younger I was so lost and proud I’ve gained the world but it will never compare to what i've earned. In the quiet moment when the earth holds still
I‘m coming home to breathe again, to start again I’m coming home from all the places I have been
With nothing but a voice within that calls me… Calls me home
With nothing but a voice within that calls me… Calls me home Lang had ze gewacht voor deze dag een dag die ze zou lang had willen uitstellen. Ze was niet bang. Ze was niet boos. Ze was.. Alsof leeg. Hij was degene wiens leven ze gesloopt had. Vernietigd alsof het niets waard was. In de tijd dat ze onder de levende was geweest had ze altijd gedacht dat ze een fout had gemaakt om met hem te gaan in de eerste plaats. Maar eenmaal in Starclan wist ze dat het Starclans wil was geweest. Naast Crookedstar was ze geworden wie ze hoorde te zijn. Mother of Riverclan. Ze had Lionclaw’s kittens gedragen en die van Crookedstar maar daarnaast had ze meerdere ouderloze kittens opgevoed. Er liep een generatie rond die keek naar haar als hun moeder. Ze was een vriendin geweest en een mentor. Zelfs Smoketear had altijd naar haar gekeken. Smoketear.. Ze zuchtte en schudde haar hoofd. De warrior had zich ook bij starclan gevoegd. Teveel Riverclan bloed ging verloren zelfs Stormstar had de ranks van Starclan gevonden. Ze keek even naar de zielen om haar heen en glimlachte waterig. Vele van hen had ze gekend in haar leven. Vele waren vrienden, familie en zelfs vijanden die ze hier in haar hart had kunnen sluiten. Als er nog een mogelijkheid was om ooit vergeven te worden door de zwart witte kater was het hier tussen de sterren. Ze hief haar hoofd en sprak langzaam. ”Oh lost soul come and join the ranks of starclan. We approve of your arrival Lionclaw of Riverclan.” Sprak ze langzaam met de andere zielen mee en stapte naar de plek toe waar hij verscheen de kleine zwarte kitten tussen haar benen rennend naar zijn vader en ze kon een glimlach niet onderdrukken toen Lionclaw hem herkende. Zodra de kater haar naam sprak zwiepte haar staart en lichtte haar ogen op. ”Lionclaw.. Welcome in Starclan brave Warrior.” Fluisterde ze haar stem trillend van de kracht. ”Rise warrior your wounds are healed and your soul has regained his youth rise and join our ranks.” |
|
Juul Koujirou. 798
| |
| Onderwerp: Re: You were called home {LIONCLAW} zo 20 jul 2014 - 21:27 | |
| Met grote ogen staarde hij naar de groene jachtvelden van StarClan. Allemaal bekende liepen rond, zaten bij elkaar of jaagde samen. Deathkit gaf kopjes tegen zijn voorpoten. Lion spinde. Het leek wel of het meeste verdriet achter was gebleven in zijn oude lichaam. Zijn ziel was gereinigd, en eventjes leek het alsof hij weer de fitte krijger was van vroeger.
In de verte hoorde hij pootstappen. Dreamheart en de andere StarClan katten kwamen hem begroeten. Toen hij Dream zag open aanlopen, begonnen zijn poten een beetje te trillen. De poes waarvan hij zo had gehouden, maar op wie hij nu zo boos was geweest stond nu voor hem. Lionclaw glimlachte en knikte als bedankje op haar woorden. ''Thank you, Dreamheart.'' In de verte zag hij Crookedstar. Zijn ex-leider wie hij zo had gehaat, maar alle woede leek verdwenen te zijn. Hij glimlachte naar de grijze kater met de scheve kaak, als een begroeting. Lion ging zitten en sloeg zijn staart over zijn poten. ''It's good to see you again, Dream.'' Zijn stem klonk neutraal, maar zachtaardig. Hier zouden ze allemaal in vrede kunnen leven, als vrienden, als bondgenoten. |
|
Michelle 2469 Afwezig
| |
| Onderwerp: Re: You were called home {LIONCLAW} zo 20 jul 2014 - 22:11 | |
| Haar groene ogen staarde hem recht aan en een warme blik gleed over haar zachte lippen terwijl ze omhoog kwam en naar hem toe liep. "It's good to see you too Lionclaw." Fluisterde ze haar stem niet meer als een ruis door de bomen terwijl ze hem een bijna lieffdevolle kop gaf. "Lets walk some okay Lionclaw?" Fluisterde ze en legde haar staart op zijn rug terwijl ze opstond en hun kitten likte. "Go play with Crookedstar okay little one?" Fluisterde ze warm en liep weg haar passen makkelijk zonder spieren die haar pijnigde en gedachtes die haar neer drukte. "How do you feel Lionclaw?" Mompelde ze voor zich uitkijkend. "You saved our clan from disaster when they find your body you'll be remembered as a hero. Our kits will live on to tell their kits about you." Langzaam draaide ze haar hoofd naar hem om. "You'll be able to watch over them for eternity." Spinde ze met een glimlach. "You're home." |
|
Juul Koujirou. 798
| |
| Onderwerp: Re: You were called home {LIONCLAW} zo 20 jul 2014 - 22:26 | |
| De woorden van Dream begonnen tot hem door te dringen. Ja, hij was gestorven terwijl hij zijn Clan beschermde. Hij was gestorven als held. Al betwijfelde hij of de leden van de RiverClan dat ook zo zouden zien. Misschien zagen ze hem nog steeds als een monster. ''I don't really know If I'm happy, sad or confused right now.'' Een aarzelende blik verscheen op zijn gezicht. ''I just don't know If they will ever think of me as a hero instead of a psychopath..'' Hij keek Dream aan. ''And also, I want to say sorry to you. To you ánd Crooked..'' Hij hoopte dat Dream hem begreep, en niet boos of teleurgesteld in hem was. |
|
Michelle 2469 Afwezig
| |
| Onderwerp: Re: You were called home {LIONCLAW} wo 23 jul 2014 - 15:49 | |
| Ze draaide haar bonte hoofdje langzaam naar hem toe en schudde hem heen en weer waardoor kleine glitters rondvlogen. De tranen die zich in haar ogen hadden gevormd. "Lionclaw.. You've never been seen as a psycopath it was all me. I'm to blame for everything that has happened to you all your pain all your sorrow.. It lays on my shoulders." Fluisterde ze en haar oren zakte iets omlaag. "I'm the one who should fall on her knees and beg for forgiveness Lionclaw. I broke you.." Fluisterde ze en staarde weg. "Forgive me brave young Lionclaw. I was foolish and young but I never stopped loving you." Fluisterde ze zacht en stapte langzaam iets weg. "Who am I kidding.." Mompelde ze in zichzelf. "I loved you and i never stopped loving you.. But there is more you should know. Everything will be clear now all the answers you need you'll get.. Intime." |
|
| Onderwerp: Re: You were called home {LIONCLAW} | |
| |
|