Metaphors

Onderwerp: Metaphors do 7 aug 2014 - 21:07

Met een frons op mijn kleine gezichtje keek ik naar de prooistapel. Over z'n kleine plek, kon je uren nadenken, was ik achter gekomen. Hoe kon zo iets... doods de levensbron zijn voor zo veel wezens? Alles hier draaide erom. Dit was onze voedselbron, en zonder voedsel geen leven, toch? Waarom waren we zo afhankelijk van deze hoop? Hoe zat dat? Het was zo raar, als je er over na dacht... Ik zat hier al een tijd, te piekeren. Eigenlijk deed ik omdat ik me verveelde. Het kamp was ook zo saai aan het worden... Mijn gedachten werden onderbroken door een paar kuchjes, maar ik negeerde ze. De prooistapel... Ik had gehoord dat hij niet zo lang geleden nog leeg was geweest... Maar dat kon ik me amper voorstellen. Hoe hebben we dat ooit kunnen overleven? Redelijk vaak kwam er een kat langs, die wat te eten meenam. Ik bestudeerde die dan goed. Wie was het? Welke rang had hij/zij? Na mijn onderzoek kwam ik erachter dat het meeste eten naar de Elders en de Nursery ging. Waarom? Dat was toch niet eerlijk? De warriors hadden het tenslotte gevangen, en moesten weer jagen, en daar hadden ze toch energie voor nodig? Wat was het toch allemaal ingewikkeld...

[Eerst Windkit, dan open]

∞:

Onderwerp: Re: Metaphors di 12 aug 2014 - 19:59

Vrolijk hupste de jonge kitten heen en weer in het camp. Ze verveelde zich, zocht iemand om iets mee te doen. Ze zat nogal vaak in deze situatie, dat de nursery saai geworden was en ze niemand kon vinden om iets te doen. Maar meestal was er dan één van haar siblings die wel met haar wou spelen. Haar groene oogjes keken om zich heen. Daar! Daar zat haar broertje Emberkit. Hij staarde naar de prooistapel. Vrolijk huppelde Windkit naar hem toe, zodat ze vlak voor hem kwam te staan. "Hi Ember!", piepte ze vrolijk. "Wat doeoe je?"

Onderwerp: Re: Metaphors vr 22 aug 2014 - 16:21

Het bleef gek. Fascinerend gek! Ik zou hier de hele dag kunnen blijven zitten, als mijn zusje mij niet vrolijk had onderbroken. En zeg eerlijk, spelen met je zusje is veel leuker dan staren naar een hoop dooie dieren. "Hi Ember!" Piepte Windkit, mijn zusje, vrolijk. "Wat doeoe je?" Ik haalde mijn schoudertjes op. 'Kijken.' Antwoordde ik neutraal. 'En jij?' Mijn stem klonk nieuwsgierig, en ik had zin om iets leuks met haar te doen. Gewoon, Apprenticje pesten of Clannetje spelen. Iets wat alle kittens deden. Alle kittens vonden dat soort dingen leuk, toch? Misschien konden we wel mosballetje doen! Waarom vonden kittens het altijd zo leuk om te spelen? En waarom speelden Warriors niet? Dat was ook al zo gek... Waarom waren er hier zo veel gele dingen hier? Was dat niet gek? Huh? Wacht? Verward schudde ik met mijn kopje. Dat was allemaal veels te ingewikkeld, dus ik besloot er niet meer over na te denken. 'Wiiiindd?' Mauwde ik speels. 'Zullen we speeeeleeen?'

∞:

Onderwerp: Re: Metaphors vr 22 aug 2014 - 18:44

-May I?-

Otterkit sloop op het blaadje af,wat in de stille wind langzaam over hte zand gleed. Ze deed elke stap voorzichtig en geconcentreerd,zoals haar broer waarschijnlijk ook zal doen. Dit blaadje was haar bijdrage aan de prooistapel! Otterkit bruine staartje sloeg eenmaal in de lucht en ze sprong. De grond deed pijn aan haar kinnetje en wat verbaasd krabbelde ze overeind. Hoe kwam ze op haar kin terecht? Het blaadje was opeens weg. Otterkit draaide zich beledigd om,dat was niet leuk van dat blaadje. Ze wou net in een hoek gaan mokken,of troost bij Hazelkit zoeken,toen ze opeens twee andere kittens zaten. Zusjes en met een aanwezige moeder. Even voelde Otterkit een steek van jaloezie,maar dat verdween al vlug. De twee zaten bij de prooistapel en de ene, waarvan ze helaas niet wist,zei net wat. 'Wiiiindd?' klonk het speels. 'Zullen we speeeeleeen?'. De andere heette dus Windkit en niet gewoon Wind,zoals ze bij Acepaw had gedacht. Otterkit rende op ze af en sprong naast ze. "Mag ik mee doen? Please?"vroeg ze enthousiast.
-negeer maar als dit nog niet de bedoeling was-