I'm waiting for you. [&DANGERDANCE]

Een kleine, sadistische glimlach vescheen rond Claws lippen terwijl hij naar zijn bebloede klauw keek waar een dode muis aan hing. De muis zijn glazige oogjes keken hem doods aan, iets wat Claw alleen nog maar meer liet grijnzen. Het deed hem denken aan een aangename herinnering van de kittypet die hij nog geen twee weken geleden vermoord had. Dan had hij ook nog twee ThunderClan-cats een lesje geleerd en zich enorm geamuseerd met Mary, een poes die best veel op hem leek. Hij vond het altijd leuks als katten geïrriteerd op hem reageerden, maar hij vond het nog leuker als ze daadwerkelijk bang voor hem waren. Of dat ze eerst stoer deden, maar er daarna pas achterkwamen hoe gevaarlijk hij wel niet was. De enige katten tegenover wie hij zijn sadistische trekken een beetje achterwege hield waren Sunset en Moonwhite. Moonwhite omdat ze... nou ja, omdat er iets raars was met haar. En Sunset omdat ze hem eerder hulp had verleend - ook al had hij dat niet nodig - terwijl ze nog zo jong was. En nu stond hij momenteel op het punt waar de vier grenzen van de vier Clans elkaar tegenkwamen. Hij wachtte op een kat die hij kon treiteren en opende zijn neusgaten. Hij rook meteen een geur. Een ThunderClan-geur. Hij rolde met zijn ogen. 'Oh, ThunderClan-katje!' riep hij geamuseerd. 'Kom maar tevoorschijn waar je ook bent.'

DANGERDANCE

Verslagen stonden zijn groene ogen en zijn normaal zo machtige en grote kop hing bijna. Zijn hart was naar zijn poten gezakt. Duststar.. De waarheid lag nog altijd zwaar op zijn hart en langzaam hief hij zijn hoofd op naar de hemel. "Stupid Mousedung.." Mompelde hij langzaam en slikte verslagen.”Brother..” Mompelde hij en schudde zijn hoofd. Na weken had hij eindelijk normaal kunnen ademhalen maar nu voelde hij zichzelf alweer veel verder wegzakken. Langzaam draaide hij zijn hoofd en keek iets op naar waar ooit het Skyclan territorium had gelegen. Hij was de Silverfang gevolgd als een van de vele naar Thunderclan. Silverfang had er alles voor gedaan hun een goed thuis te geven na de dood van Duststar..

Zodra de naam door zijn hoofd schoot slikte hij half en sloot zijn ogen samen met een grauw zijn klauwen in de grond slaand. Waarom was hij die verdomde brand niet ingesprongen inplaats van Duststar? Dan was hij tenminste nog gestorven toen er nog iets recht stond in zijn hoofd. Langzaam likte hij langs zijn lippen en keek even op. En dan was er nog het onderwerp Suntail. Hij had haar misleid en misbruikt en uiteindelijk was ze alleen gestorven. Hij had haar in de steek gelaten en eigenlijk kon hij het zichzelf nooit vergeven. Hij had zo veel fouten gemaakt. En uiteindelijk zijn eigen grootste vijand geworden.

Verdwaast keek hij rond, zijn gedachtegang had hem ver weg gebracht het aanzicht van fourtrees schudde hij zijn hoofd klaar om zich terug te draaien naar Thunderclan kamp maar een stem liet hem meteen zijn hoofd weer omdraaien. "Oh? Een clanloze denkt te kunnen spreken?" Mompelde hij en staarde ongeintereerd naar de zwarte kater en grijnsde langzaam. "Does this little pet dare to dance with the devil then hmm?"

I'm waiting for you. [&DANGERDANCE] Ss3WEVm

Claw keek een beetje ongeïnteresseerd naar de kater. Hij stak zijn klauw uit en begon deze te wassen met zijn tong. Hij zette zijn pootje weer neer, trok zijn klauwen weer en richtte zijn blik daarna strak op de kater. 'Ik zie anders niet echt veel,' antwoordde hij vals grijnzend. Hij kwam langzaam dichterbij en rook toen de scherpe ThunderClan-geur. 'Bah, ik haat ThunderClan,' snauwde hij. 'Ik ben meer voor ShadowClan. Jij niet? Wilde je niet liever dat je daar was geboren dat in zo'n zielige Clan waar je nu in zit?' Hij had geen idee dat deze kater wel eens afkomstig zou kunnen zijn uit de Clan die uitgestorven was. Hij kende dan ook niet veel van dat verhaal en kende de geur niet van die Clan, dus zou hij het onmogelijk aan de kater kunnen herkennen.

OOC: Slechte post, hoop dat je er iets mee kunt (:

DANGERDANCE

Hij grinnikte zacht zijn massieve roestbruine hoofd heen en weer schuddend. "Thunderclan? Is dat hoe ik nu ruik." Spinde hij bijna en staarde neer op de kat. Toen hij over shadowclan sprak trok de kater even met zijn oren en verlaagde zijn hoofd om op het niveau van de kat te komen. (Danger is like huge xD) "Wat een informatie voor een kittypet zeg. Dan weet je zeker ook wel over Windclan en Riverclan hmm?" Spinde hij nogsteeds en grinnikte. "Zowal Thunderclan, Riverclan, Windclan en Shadowclan zijn lager dan dikke stront. Bloodclan sleept daar achteraan. Er was maar een clan die de kracht van het bos waardig was." Hij gromde zacht. "Vertel eens kleintje ooit in het verbrandde deel van dit bos geweest? Daar waar de echte krijgers geboren zijn?" Spinde hij nogsteeds en keek hem met geintereseerde groene ogen aan.

Claw vond het niet aangenaam dat de stomme kat zich verlaagde tot zijn lengte. Claw was vergeleken de kater nogal klein, maar klein maakte je niet ongevaarlijk, wel dan? Hij luisterde naar de woorden van de kater en zijn lach schalde niet veel later door het bos heen. 'Echte krijgers?' vroeg hij spottend. 'Je bedoelt de krijgers waarvan de meerderheid doodgegaan is en de minderheid zich heeft moeten voegen bij de vier Clans, die krijgers?' Hij lachte nu hardop. 'Ja, die waren heel sterk. Zo sterk dat ze niet eens voor hun eigen Clan konden zorgen. Dus als er al één Clan in de stront zakte, dan was het die Clan wel.' Hij grinnikte even en keek toen kil naar de kater. 'Maar ja, ik ben daar wel eens geweest. Ik wist niet meer precies hoe het ook alweer gegaan was, maar nu je het zo zegt wordt het weer helemaal voor me opgehelderd.' Hij grinnikte even. 'Ik moet toegeven dat ondanks mijn haat voor ThunderClan jullie gevoel voor humor wel heel erg leuk is.' Hij was van plan om de kater zo diep mogelijk de grond in te boren en mogelijk ook kwaad te maken. Hij geloofde dat hij aardig goed op weg was, iets waar hij zichzelf voor wilde complimenteren als hij al niet voor een grote kater stond. Hij zou eerst netjes wachten tot de kater iets zou zeggen. Of beter gezegd: iets zou doen.