I can be a man in Motion!

Onderwerp: I can be a man in Motion! ma 18 aug 2014 - 12:20

Zijn ogen scanden het pad, geen monster te bekennen. Het beest rende langs het pad, maar zou er duidelijk zometeen overheen gaan, dan kon de kater er niet meer achteraan. Zijn geluk was op, geen monsters te zien, en dus zou hij het dikke konijn kwijtraken, tenzij er dus snel een monster zou komen dat het aanreed. Op hoop van zegen rende Tallpaw naar het konijn, om het op te jagen, en zag dat hij nog wel degelijk geluk had. Een groot geel gevaarte kwam op de twee afgestormd, en racete met een noodgang naar het konijn, wat verstijfde van angst. Tevreden keek Tall toe naar hoe het platgereden werd, en trippelde toen het pad op om het beest op te halen. Dat was weer een dik konijn waar een heel gezin van zou kunnen eten, Innerghost zou tevreden zijn.

- Motionless 1ste post

#Awesome:

De wind liet de zwartte lokken van de Warrior's vacht zachtjes waaien, een Warrior die op zijn gemak door zijn territory aan het zwerven was, kort bij het pad. In zijn mond hing een konijntje, het was niet zo dik, niet zo groot, best jong, maar hij was blij met de prooi, die hij lichtelijk trots ronddroeg. "Andere katter zitten nu StarClan te eren voor de prooi die ze gevangen hebben," dacht hij, met afkeuring. De plotse angstgeur van een ander konijn vulde zijn neusgaten, maar hij rook ook dat het niet in het Territory was, en de geur was gemengd met geur van het Thunderpath, waar op dat moment geen Monster over denderde, maar heel in de verte klonk er wel een. Motionless trok verbaasd een wenkbrauw op, een bang konijn betekende vaak ook wel dat 'ie achternajegaad werd, en terwijl hij dat besefte drong de geur van een ShadowClanner zijn neus binnen. Hoofdschuddend liep hij richting het pad, om daar nog net een blik op te vangen van hoe het gele Monster het konijn plat reed, en een Apprentice die er naartoe liep om het te halen. Motionless liep naar de kater, porde hem hard tegen zijn schouder en keek hem met een kille blik, waar toch een twinkeling van humor inzat aan. "Geel monster," zei hij kort, als die kat nu niet doorhad waarom de por was, was hij wel dom. Hij keek naar de idiote manier dat de ShadowClanner het konijn vermoord had. "Stoere manier van jagen, mijnheer."

Tall merkte de Windclan geur optijd op om niet te schrikken van de por, en rebels keek hij opzij. De ander had niets over hem te zeggen hier, dit was van Shadowclan. Gelukkig voor de ander probeerde hij het ook niet eens, en dus relaxte de brede schouders van Tall zich weer wat. De zin die hem werd gezegd was onduidelijk, so what? Hij snapte het niet, maar het maakte niet uit, het compliment nam nu zijn aandacht in beslag. "Hm," Mauwde hij afkeurend en wantrouwig, die windclanner mocht hier niet zijn.

#Awesome: