Black and White [Lostvoice]

Geruisloos wandelde de witte kattin door het gebied heen. Ze wist niet of het kwam door het late tijdstip, de halsband om haar nek of de sterke geur van bloed én Bloodclan in haar vacht, maar iedereen liet haar met rust momenteel. Zelf vond het ze niet zo erg, alle rust was welkom momenteel. Het maanlicht vond het leuk om haar witte vacht een soort van gloed te geven, waardoor ze een bijna spookachtige verschijning was geworden. Ze geeuwde eventjes en rekte zich uit. De nacht was nog jong, toch waren er niet veel katten te zien op dit tijdstip. Waar was iedereen?
Haar snorharen bewogen zachtjes en haar blauwe ogen vernauwde zich. De witte kattin draaide zich om in een flits en sloeg een muis tegen de grond, met zo'n kracht dat deze dood neer viel. Een maaltje om de avond mee te beginnen, waarom niet. Ze nam een hap van het muisje en snorde zachtjes, waarna ze rustig door bleef eten.

Al snel was Cruor weer omringd door bomen. Ergens hoog in een boom liet een uil zijn roep tussen de bomen weergalmen. Zijn goudgele ogen gingen omhoog en hij zag hem. Een gigantische, bruine Oehoe. Zijn ogen reflecteerde in de maan die achter een wolk vandaan kwam. Kijken uilen altijd zo vies? Vroeg Cruor zich af. Toen zag hij wat bewegen voor hem en zag hij een spierwitte poes die een muis doodde. Daarom was de uil zo boos. Ze had zijn maaltje opgepeuzeld. Hij herkende haar wel. Hij zat al heel lang in de BloodClan en had haar binnen zien komen niet al te lang geleden. Hij was er zeker van dat ze nog nooit gesproken hadden. Hij had haar wel meerdere keren gezien. Haar halsband stak fel af tegen haar oogverblindende witte pels. Cruor besloot op dat moment zichzelf toonbaar te maken en stapte de schaduwen uit. De duisternis liet hem schoorvoetend los en hij werd zichtbaar in het witte maanlicht. "Hallo Lostvoice" Zei hij met zijn gebruikelijke, diepe stem. Zijn staart ging heel langzaam heen en weer en hij droeg een valse grijns op zijn gelaat die eigenlijk niet vals bedoeld was. "Dat is een heerlijk toetje die je voor me gevangen hebt" Snorde hij en hij stapte op haar af. Hij griste de muis onder haar vandaan en knikte bedankend. Hij boog zichzelf om een hap te nemen, vanuit zijn ooghoek hield hij haar in de gaten.