Hey there, how are ya, dearie![Iciclespirit, Mallowkit, Fluffykit en Flashkit.]

Een beetje slaperig slofte Thyme de warriors den uit. Hij had slecht geslapen en was dus nu ook erg moe. Toen hij een rondje in the camp liep, hoorde hij het gepiep van de kittens, uit de Nursery. Op dat moment besefte hij dat hij nog geen één keer, na de geboorte van zijn kleintjes, bij Iciclespirit, die de moeder van de kittens was, op bezoek was geweest. Meteen schaamde de young Warrior zich dood, en haalde vlug wat prooi van de hoop en trippelde weer naar de Nursery. Toen hij de Nursery naderde ging hij iets langzamer zodat hij rustig naar binnen kon, en niemand van hem zou schrikken. Voorzichtig stak Thyme zijn hoofd naar binnen en werd meteen vertederd van alle vrede, en zachtheid daar. Zijn groengele ogen zochten naar de jonge queen, waarvoor hij eigenlijk kwam. Daar zag hij de grijze poes liggen en liep er voorzichtig op af. "Hey, Icicle" murmelde hij zachtjes en keek ietwat verontschuldigd naar de grijze poes. "Sorry dat ik niet eerder gekomen ben." Terwijl hij dat zei, keek hij beschaamd naar zijn voorpoten. Zijn blik dwaalde uiteindelijk af naar de drie hummeltjes waar hij vader van was. Ja, híj. Thyme keek vertederd naar de drie kittens, die nauwelijks hun oogjes open hadden. "Wat zijn ze prachtig." murmelde hij en keek weer naar Iciclespirit.

Hey there, how are ya, dearie![Iciclespirit, Mallowkit, Fluffykit en Flashkit.] 8wfa8o

Mallowkit zag zijn vader niet veel. Hij zag sowieso niets omdat zijn oogjes nog dicht zaten. Maar de geur van Thymewillow was zeker niet vervreemd! Hij had het in zijn hoofs opgeslagen. Net zoals hij had opgeslagen hoe Flashkit en Fluffykit heette en hoe ze roken. Net als hij wist hoe mama rook en wie ze was. Toen hij zijn stem hoorde schrok hij meteen op uit zijn luie houding en kroop hij gretig naar de diepe stem toe. "Papa!" Juichte hij. Onderweg struikelde hij over zijn pootjes en kwakte hij op de zachte grond. Hij voelde een beetje pijn maar hij ging meteen door. Toen hij tegen hem aanbotste giechelde hij. Liefdevol duwde hij zich tegen zijn papa's dikke vacht aan. "Papa" Piepte hij nogmaals en hij legde zijn pootjes op de grote poot van Thymewillow. "Mijn" Zei hij, zoals hij zo vaak zei. Hij sloot zijn lijfje nu er helemaal omheen en had de volledige intentie hem niet te laten gaan. "Blijf vandaag?" Piepte hij smekend.

Hey there, how are ya, dearie![Iciclespirit, Mallowkit, Fluffykit en Flashkit.] BBZwC2

Met een zucht plaatste Icicle haar kop op haar voorpoten. Ze miste Thyme, dat moest ze zeker zeggen. Ze miste zijjn gezelschap, zijn warmte aan haar zij. En ze wist dat hij er niet altijd kon zijn. Zijn taken als warrior... trokken hem weg van haar. Het klonk nog naarder in haar kop om het zo te zeggen over hem, maar het was waar. Hij was er nu eenmaal niet altijd. Daar moest ze mee leren leven. Zodra Mallowkit, Fluffykit en Flashkit apprentices waren zou ze weer bij hem zijn, voor altijd. Maar nu moest ze wachten tot hij kwam opdagen. En thank StarClan, dat deed hij. Twee geelgroene kijkers spiedden de nursery binnen. De bekende ogen met de kleur die haar geruststelde. "Hey Icicle," Zijn stem was rustig en zacht. Zijn blik stond verontchuldigend. "Sorry dat ik niet eerder ben gekomen." Hij leek zich te schamen terwijl hij naar de kits keek. "Wat zijn ze prachtig." miauwde hij toen. De grijze queen glimlachte. Ze wilde ietts zeggen, maar werd onderbroken, door een vrolijke juich van Mallowkit. "Papa!" De tomkit struikelde overeind en viel weer neer, maar stond weer op en rende door naar zijn vader. Het was een schattig gezicht. De kit werkte zich giechelend in de vacht van zijn vader. "Papa." Hij piepte het nu rustig en liefdevol, zoals alleen een kit bij zijn langgemiste vader kon doen. Zijn pootjes vormden zich langzaam om de grote donkergrijze voorpoot van zijn vader. "Mijn." Icicle grinnikte. Dat was echt Mallows woordje. Volgens haar zelfs zijn eerste woordje wat hij ooit had gezegd, en hij was er trots op. Het was schattig om de kleine zwart-witte kit zich vast te zien klampen aan de voorpoot, en uitgestrekt niet veel hoger kwam dan deze voorpoot. Met nietsziende blik keek de kit omhoog en vroeg: "Blijf vandaag?" Het klonk smekend. Icicle stond op, om geruststellend haar staart langs haar achtergebleven kits te strijken. Toen begroef ze haar eigen kop in zijn donkergrijze vacht. "Ik heb je zo gemist..." verzuchtte ze. Liefdevol keek ze hem aan in zijn groene ogen. "Hoe gaat het met je?"

Forestrain | Floodfire | Echopaw

Hey there, how are ya, dearie![Iciclespirit, Mallowkit, Fluffykit en Flashkit.] 0o585XY

Stuff:

"Wat zijn ze prachtig." zei Thymewillow vertederd. Toen hij weer naar Icicle keek, had ze een glimlach op haar gezicht en had haar bek open gedaan om iets terug te zeggen. "Papa!" Icicle werd onderbroken door één van hun jongen die Thymewillow's geur herkend had. Het was Mallowkit, de oudste en de enige kater van het stel. De kleine kitten strompelde overeind, struikelde en viel plat op zijn snoet. Maar dat liet Mallow niet ontmoedigen en ging verder met zijn zoektocht naar hem, de papa. Toen het zwart witte jong zijn vacht had berijkt, drukte hij zijn kop in z'n vacht. "Papa." herhaalde de Tom-kitten nog een keer, maar dit keer een stuk rustiger en liefdevoller. De donkergrijze Warrior drukte even met z'n neus op het oortje van zijn zoon. "Mijn" Vastbesloten omklemde Mallowkit zijn voorpoot en ging er op liggen, wat er grappig uit zag. "Ja, jouw papa." grinnikte Thyme terwijl hij zag dat Mallowkit met z'n nog niet ziende oogjes naar boven staarde. "Blijf vandaag?" vroeg deze smekend. "Als ik vandaag niks te doen heb, dan blijf ik hier vandaag ja." snorde Thymewillow terwijl hij zijn kop draaide naar de grijze queen die ook naar hem toe liep en haar snuit in zijn vacht drukte. "Ik heb je zo gemist..." zuchte ze en ze hief haar kop op zodat haar mooie blauwe ogen in de zijne keken. "Hoe gaat het met je?" vroeg Iciclespirit. "Tja.. Zonder jou is alles anders, maar.. Tja.. Verder is alles wel goed.." beantwoorde de jonge Warrior op haar vraag. "Ik mis jou ook.. Ik mis het jagen samen.. En de gezelligheid.." voegde Thyme er aan toe. "Hoe gaat het met jou, en met onze kitties?" vroeg de tom cat op zijn beurt.

De warme vacht van Thymewillow werkte geruststellend op Mallowkit. Het gaf hem een soort bevestiging. Waarvan wist hij niet. Hij was zo blij dat hij er was! Hij kon wel een gat in de lucht springen. En op dat moment kroop hij van zijn vaders poot af en begon hij zijn ogen open te maken. Het verging hem moeizaam en ook weer niet. Langzaam gleden zijn oogleden omhoog om begroet te worden door een fel licht. Hij sloot ze weer snel en wreef over ze heen met zijn voorpootje. "Hmmm" Neuriede hij in gedachten verzonken, totaal van de wereld, gevangen in zijn eigen concentratie. Hij begroef zijn neus tussen zijn pootjes en opende zijn ogen opnieuw. Het was heel wazig. Hij knipperde een paar keer. Langzaam begon de wereld om hem heen vorm te krijgen. Mallowkit staarde voor een lange tijd naar zijn voorpootjes. Hij bewoog ze heen en weer en sloeg zijn klauwtjes uit. Hij begon opgewekt te lachen. Op dat moment merkte hij de grote schaduw op die over hem heen was gevallen. Toen hij naar boven keek kroop hij snel achteruit. Iets groots torende boven hem uit dat een kleur had waarvan hij de naam niet wist. Hij besefte zonder het echt door te hebben dat dit Thymewillow moest zijn. Zijn papa. Met open mond keek hij van Thymewillow naar Iciclespirit. Hij probeerde te begrijpen van hij allemaal zag. "Eh .." Bracht hij verbaasd uit. Mallowkit keek toen weer naar zichzelf. Zijn poten en zijn borst. Toen weer naar zijn ouders. Hij stond wankelend op en moest zijn nek helemaal naar achteren draaien om Thymewillow recht aan te kijken. Daardoor kukelde hij naar achteren. "Oef .." Bracht hij uit toen hij op zijn ruggetje terecht kwam. Zijn nu nog blauwe ogen gingen van zijn moeder naar zijn vader. "Mama!" Riep hij blij uit en hij wees met zijn pootje naar Iciclespirit. "Papa!" Gilde hij er toen achteraan en hij wees naar Thymewillow. Giechelend trok hij zijn vier pootjes in waardoor hij een beetje op een schildpad leek die op zijn rug was beland. Daar lag hij te giechelen. Het was allemaal zo onecht! Hij kon nog niet erg ver kijken.. maar wat hij nu kon zien was meer dan genoeg.

"Tja... Zonder jou is alles anders, maar... Tja... Verder is alles wel goed..." Geheel onverwacht was het antwoord niet. Haar staart streek zachtjes langs zijn donkergrijze vachttoppen. "Ik mis jou ook... Ik mis het jagen samen... En de gezelligheid..." voegde hij er nog aan toe. "Hoe gaat het met jou, en met onze kitties?" vroeg hij toen. Icicle keek hem opnieuw even aan. "Afgezien van het feit dat ik niet naast jou lig?" Ze lachte kort. "Fantastisch. Ze zijn zo lief... Allemaal praten ze als de beste, echt... Nou ja, voor hun leeftijd dan." Ze knipoogde, en haar blauwe ogen keken neer op de tomkit die zijn vaders poot net had losgelaten. Zijn nietziende blik was nu omlaag gericht. Hoewel? Nietsziend? Er leek iets te gebeuren bij de kleine Mallow. Zijn oogjes waren dicht, en twee witte pootjes wreven eroverheen, terwijl hij even iets neuriede. Toen verdwenen zijn oogleden in zijn pootjes en toen... Icicle hapte naar adem. Het was fantastisch om te zien, hoe twee prachtig groene oogjes zich openden, en voor het eerst de wereld in gluurden. Na een paar keer knipperen keek de tomkit voor zich uit. Naar zijn voetjes, welteverstaan. Alsof hij zijn kijkertjes testte deed hij een aantal dingetjes. Toen begon hij te lachen. De grijze kattin kon niets anders dan meelachen. "Mallowkit! Je oogjes zijn open!" Het was het enige wat ze nu kon uitbrengen. Op dat moment keken zijn oogjes op naar Thyme. Ze glimlachte toen hij achteruit deinsde voor zijn vader, en toen een nadenkende "Eh..." uitstootte. Zijn blik schoot van haar naar Thymewillow, en toen hij omhoog keek viel hij om. "Oef!" klonk het uit zijn mondje. Als een echte moeder reikte de queen haar neus uit om haar jong te helpen, maar ze hoefde niet te helpen. "Mama!" riep hij, wijzend op haar. Weer moest ze lachen. "Papa!" zei hij toen ook. Toen bleef hij op zijn rug liggen giechelen. Icicle kon niets anders dan glimlachend toekijken. Ze neusde hem voorzichtig overeind. "Hij heeft jouw ogen." mauwde ze liefdevol tegen haar mate.

In zijn sas met zijn nieuwe uitvinding probeerde Mallowkit uit zijn schildpadhouding te komen. Mama neusde hem al overeind waardoor hij haar een kopje gaf in het proces. Vol verbazing testte hij zijn nieuwe zintuigen uit. Ongelovig keek hij nogmaals naar alles. Mallowkit nam nogmaals zijn mama en papa in zich op maar bewegende blaadjes trokken zijn aandacht, toen mos dat opzij getrapt werd door een queen die opstond, spelende kits! Het duizelde hem. Nieuwsgierig begonen zijn kleine, onvaste pootjes naar de uitgang van de kraamkamer te wandelen. "Mama kijk!" Gilde hij plotseling uit en zijn oogjes begonnen te glunderen. Hij was tegen mosballetje aangestootte. "Mosballetje!" Kraaide hij. Met een snoekduik dook hij er op af en tikte hij het weg met zijn pootje. Ondertussen keek hij naar de vreemde, groene structuur die het had. Dit was dus mosballtje! Hevig onder de indruk draaide hij zich weer om. Hij wilde meer zien! "Ik ga op onderzoek uit, oke?" Miauwde hij zelfverzekerd alsof hij dat nu wel nou hij kon zien. Zelfverzekerd met zijn kinnetje vooruit liep hij tussen de queens door naar de uitgang van de kraamkamer.

(Als kittens hun ogen voor het eerst open doen zijn ze blauw. Pa na verloop van tijd worden ze hun defenitieve kleur ^^)